(Karar Tarihi : 01.12.2005)

Dava: Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Karar: Davacı, Ç____ 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2004/306 E., 2004/375 K. Davası sonucu 29.12.2004 tarihinde boşandıklarını, o davada nafaka verilmediğinden ötürü aylık 200 YTL yoksulluk nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı, boşanma kararında nafaka talebinin reddedildiği ödeme gücü olmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Tarafların, davalının açtığı dava sonucu Ç____ 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2004/306 E., 2004/375 K. sayılı kararı ile TMK'nun 164. maddesi uyarınca terk nedeniyle boşandıkları, davacının yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verildiği ve kararın temyiz edilmeksizin 21.2.2005 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.

O halde, boşanma kararında nafaka talebinin reddine ilişkin yerel mahkeme hükmü kesin hüküm (HUMK. mad. 237) kapsamında değerlendirilmelidir. Kesin hükmün sonuçlarını değiştirecek şekilde delil toplanıp gerekçe oluşturulamayacağı gözetilmeden, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulü doğru görülmemiştir.

KARAR : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.12.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Türk Medeni Kanunu MADDE 175 :Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir.

Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz.

Gerekçesi için Bkz.

Şerh Son Güncelleme: 05-02-2014