Hüküm giydin bensizliğe

Tomurcuk açan yediverenim yok artık
İhanet sarmaşıkları bitiverdi ömrümde
Sevda bahçesi zehirli yılanlara teslim
Değil mi ki kokum karışmış yaban ellerinkine

Koklamaya kıyamadığım gülümdün
Hoyrat ellerde kanatacak dikenlerin seni
Susarak öç almak var yarınlarda senden
Bakamam gözlerine, o kadar kirliler ki

Prangalardan ağır sırıtan maskeler
Gülen ayva ağlayan nara yenik
Volta atarken ağır çekim görüntüler beynimde
Şaha kalkmış aldatma, sen varsın başrollerde

Can veremez ki ölü düşler hayallerime
Pas tutmuş yaşam hüsran zincirlerinde
Sorulara gebe bendeki geceler
Uyanırım gün be gün belirsizliklere

Yalnızlığınla taçlansın yarınların
Kurtuluşun olsun sığınaksız günler
Kendimden vazgeçecek kadar önemli değilsin
Değmezsin gösterdiğim soğuk nezaketime

Boşalt artık işgalindeki kıyılarımı
Affedeceğimi sanmayasın son nefesinde
Nafile telaşların, itirazların kahpeliğine yenik
Temyiz hakkın yok; hüküm giydin bensizliğe

--------------------
Kendi kalemimden - tescillidir - Hülya Karadayı (Öner)