Bir Uçurumdur Hayat

vazgeçtim geceden
kapatacağım gözlerimi
ve yalnız esarete uyanacağım
yine yeniden
öfkeyle...

Hayat mutlu etmek sevdiğini ansızın.
Bir sır gibi korumak sürprizi yapacağın ana kadar.
Şaşırtmak ve mutluluğu sevdiğinin yüzünde görmektir.
Nisbi anı durdurmaktır hayat, uzun bir yolculuğun ardından.

Rizeli iki arkadaş uçağa binmişler.
Uçakları Ankara'ya gidiyormuş.
Uçak Esenboğa hava alanına inince hemen ayaklanmışlar ve arka kapıya yürümüşler erkenden uçaktan inmek için ancak hostes karşılarına çıkmış ve şöyle demiş,
-Efendim arka kapı açılmayacak önden inmeniz gerekiyor.

İki Rizeli de anlamamışlar neden böyle olduğunu ve birbirlerine bakmışlar kısa bir an ve sormuş bir tanesi,
-Niçun?

Çünkü arka kapı açılmıyor, önden körük takılacak ve körüklü tünelden inecek bütün yolcular efendim.

İki arakadaş ''hmm, öyle mi!?'' der gibi birbirlerine bakmışlar ama aslında yine bir anlam verememişler.

Bütün yolcular ayaklandığından da yerlerinden hareket edememişler. Birbirlerine sessiz sessiz bakarken biri diğerine şöyle demiş.
-Biraz daha bekleyelum, belçi arka kapiyi açarlar.

Ankara'da Esenboğa hava alanında bilet kontrolü yaptırmak için bir gişe memurunun önündeyim. Biletimi verdim ve işlemin bitmesini bekliyorum. Hemen solumda da diğer gişe memuruna bir müşteri yanaşmış ve şöyle söylüyor,

-Uçak bileti almak istiyorum!
-Nereye gideceksiniz?
-Rize'ye!...

Not:Rize'de hava alanı yok malesef.

Yine uçaktayım ve bu kez havalanmışız.
Arkamda iki Rizeli konuşuyorlar.

-Ula uyuyimisun?
-Acayip uykum var induk mi beni uyandur.

Başka bir seferde de şöyle bir diyalog,
-Osman, Mola verecek miyik?
-Ne bileyim cit kaptana sor.

Bitmez vallahi bu diyaloglar.
Paylaşayım bir an önce...

İstanbul'dan Trabzon'a sefer yapan ... firmasının uçağı Trabzon hava alanına inmiş. Yolculardan biri uçak daha durmadan kemerini çözmüş ve ayağa kalkmış hemen. Tam üst dolabı açmaya hazırlanırken. Hostes anons yapmış ''Lütfen uçak durmadan emniyet kemerlerinizi çözmeyin ve yerinizden kalkmayın!''

Bizim ayaklanan hemşeri şöyle demiş,
-Ula hemen da nerden cordi beni!...

Hayat; düşerken uçurumdan gülmesini bilmektir uçarken bile olsa...

Acı patlıcan olamadık bu hayatta.
Kırağı her zaman çaldı soğuğu yüzümüze.
Katı yürekli mayasız bir ruh,
Olamadık ne yapalım şu uçurum hayatta.

Hayat;içindeki pislikleri ayıklanamayan bir su, meyil verdinmi akar, akarken durduramazsın. Hayat hüzündür bazen, geldi gitmez tükenmez.

Hayat;

Gitme ne olur demektir, fırtına kopan şelalede
Duyurmaya çalıştıkça sesini sevdiğine
Çırpınmaktır kaybetmemek için, sevmek için
Tutuk kalmış elleri, dili;sıkı alabildiğine

''Gitme, kal ne olur!'' demek ve ardından yalvarmak
Dolan gözlerini kırpmamak akmasın diye gözyaşı
Söylenmek içinden ''kal, ben herşeye razıyım!''
Yaklaşan zamana ''dur!'', geçen zamana vahlanmak

geçmiş, geçmiştir tüm gürültüsüyle
geleceğin tatlı mırıltısı duyulur uzaktan
yol, bir adımla başlar ve biter
ömür, yeni günlerin toplamıymış, öğrendim

07.04.2002

Uçurumun gölgesinde diplerde gezen kulum,
Uzandı tutamadı dalları kısa kolum,
Hayat hep mi acıdır hep sürecek mi zulüm,
Bu ne biçim hayattır,bu ne bitmez uçurum.

Beklemek,
Beklemek,
Beklemektir sabahı
Dile dökmektir Ah'ı

Beklemek,
Beklemek,
Beklemektir doğumu
Çözülecek boğumu

Beklemek,
Beklemek,
Beklemektir bu hayat
Yaa! Bu hayat çok bayat

Hayat hissetmektir. Doya doya ağlayabilmektir.

Hayat, bitene dek ne olduğunu anlayamadığımız şeydir.

Hayat, kıpırtıdır!

Sayın Üyeler kusura bakmayın ama ben gerçekten ne yapmaya çalıştığınızı anlayamadım. fazla felsefi görüşlerinize saygı duyuyorum ancak soyut ama çok soyutlar. Fazla söze hacet yok, bence sadece yaşamaktır hayat...

Hayat bir şırpıntıdır.

Hayat, yaşam emaresidir.
Ab-ı hayat...

Alıntı: Yazan Gonca Işık Sayın Üyeler kusura bakmayın ama ben gerçekten ne yapmaya çalıştığınızı anlayamadım. fazla felsefi görüşlerinize saygı duyuyorum ancak soyut ama çok soyutlar. Fazla söze hacet yok, bence sadece yaşamaktır hayat...

Bu somut görüşünüzle bizi aydınlattığınız için teşekkür ederim.

Hayat;
Allah hiç kimseye kaldıramayacağından fazla yük vermez demek,(acı çeken)
Pişman değilim gene olsun aynı şartlar gene yaparım demek(kefil)
Var da özlüyorum, görmezsem görmeyim demek. (hasret çeken)
Her şey çok güzel olacak demek(sadece umudu kalan)
Lanet olsun bu bendeki insan sevgisine demek(dolandırılan)
Sen olsaydın napardın? demek. (mantıklı neden bulamamış)
Çalışır öderim demek(borç içinde yüzen)

Ve hayat her gün , her an sürprizle karşılacak kadar şaşırtacak bir olgudur. Hayat bir uçurumdur gerçekten, ama düşerken kahkaha atıp son ana kadar bir yerde takılıp yaşayacağın umududur.Uçmak mükemmel, düşmek acıdır.

Hayat yoktur.

yaşamak şakaya gelmez
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela
yani yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

yaşamayı ciddiye alacaksın
yani o derecede öylesine ki
mesela kolların bağlı arkadan sırtın duvarda
yahut kocaman gözlüklerin
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.

yani öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı
yetmişinde bile mesela zeytin dikeceksin
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için
yaşamak yanı ağır bastığından.

1947

2

diyelim ki ağır ameliyatlık hastayız
yani beyaz masadan
bir daha kalkmamak ihtimali de var.
duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
biz yine de güleceğiz anlatılan bektaşi fıkrasına
hava yağmurlu mu diye bakacağız pencereden
yahut da sabırsızlıkla bekleyeceğiz
en son ajans haberlerini.

diyelim ki dövüşülmeye değer bir şeyler için
diyelim ki cephedeyiz.
daha orda ilk hücumda daha o gün
yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu
fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.

diyelim ki hapisteyiz
yaşımız da elliye yakın
daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız
insanları hayvanları kavgası ve rüzgarıyla
yani duvarın ardındaki dışarıyla.

yani nasıl ve nerede olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...

1948

3

bu dünya soğuyacak
yıldızların arasında bir yıldız
hem de en ufacıklarından
mavi kadifede bir yaldız zerresi yani
yani bu koskocaman dünyamız.

bu dünya soğuyacak günün birinde
hatta bir buz yığını
yahut ölü bir bulut gibi de değil
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.

şimdiden çekilecek acısı bunun
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
böylesine sevilecek bu dünya
"yaşadım" diyebilmen için...

Nazım Hikmet

Alıntı: Yazan Gonca Işık Sayın Üyeler kusura bakmayın ama ben gerçekten ne yapmaya çalıştığınızı anlayamadım. fazla felsefi görüşlerinize saygı duyuyorum ancak soyut ama çok soyutlar. Fazla söze hacet yok, bence sadece yaşamaktır hayat...

Sayın Işık; Biz ne yaptığımızı biliyor muyuz?

Alıntı: Hayat yoktur.

Biz var mıyız?

Alıntı: Yazan Gonca Işık Sayın Üyeler kusura bakmayın ama ben gerçekten ne yapmaya çalıştığınızı anlayamadım. fazla felsefi görüşlerinize saygı duyuyorum ancak soyut ama çok soyutlar. Fazla söze hacet yok, bence sadece yaşamaktır hayat...

Hayatı bence çok ciddiye almışsınız.
Hayat, bir hikayedir. Bir Nazımdır, bir nizamdır.
Bazen Suattır. Kimi zaman Aşure.
Hayat dediğin nedir ki?
:Küçük bir yalandır!

Alıntı: Yazan Saim Hayat, yaşam emaresidir. Ab-ı hayat...

ölüm için de birşey koysanız?



şu gölün yanında oturduğumuz varsayalım mesela..

su ..ağaçlar..... yer üstündeki "bize göre" canlılar..
ve de başımızı kaldırıp gökyüzüne baktığımızdaki gördüklerimiz..

muhteşem samanyolu ve derinliği evrenin. bizim var olup olmadığımız onun umurunda değil..

bizim umurumuzda herşey.. suya düşen yansımalarla ilgileniyoruz....ab-ı hayat var zaten.. ama bizle değil..

Alıntı: masalların masalı .... Su başında durmuşuz. Önce kedi gidecek kaybolacak suda sureti. Sonra ben gideceğim kaybolacak suda suretim. Sonra çınar gidecek kaybolacak suda sureti. Sonra su gidecek güneş kalacak, sonra o da gidecek. Su başında durmuşuz çınar, ben, kedi, güneş, bir de ömrümüz. Su serin, çınar ulu, ben şiir yazıyorum, kedi uyukluyor, güneş sıcak, çok şükür yaşıyoruz. Suyun şavkı vuruyor bize çınara, bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze. 7 Mart 1958, Varşova - Şvider

bir uçurumdur hayat azgın dalgalarıyla boğuştuğumuz,bazen boğulma tehlikesi geçirdiğimiz,bazen bata çıka yüzdüğümüz bir deniz gibi....

ama herşeye rağmet hayat güzeldir öyle değil mi?

Hayat hiç bir zaman taze ekmeğe sürülen tereyağı olmadı olmayacak da ne yazık ki alıştık artık da

Alıntı: Yazan yağmurdamlası Hayat hiç bir zaman taze ekmeğe sürülen tereyağı olmadı olmayacak da ne yazık ki alıştık artık da

İlginç bir bakış açısı

Bence hayat her anıyla böyle -taze ekmeğe sürülen tereyağı - . Eğer yorulmayı , sabretmeyi, kanaat etmeyi ve çaba göstermeyi, bilirsek.

Alıntı: Yazan yağmurdamlası Hayat hiç bir zaman taze ekmeğe sürülen tereyağı olmadı olmayacak ..............

Bu sözü çok tuttum.

Hayat,aklımızın alabildikleridir.
Aklımızın alamadıkları ise ölüm..
Aklımızı alan ise yaşam..