Evlenme(k)-Aile hukuku dersine esprili bir bakış

EVLENME
evlenme nedir?
yaşınız 30'u geçmişse HAYAL,feministseniz İSTİBDAT,gençseniz ÇOK BÜYÜK SORUMLULUK.
evlenme engelleri
-Damat adayı işsizse KAYINVALİDE,
-Damat uçuksa,eğlenceye düşkünse PEDER,
-birinci dereceden engel damadın annesidir.KAYNANA diye tabir edilir.
OLAĞAN EVLENME YAŞI:30'dan önce mümkünse
OLAĞANÜSTÜ EVLENME YAŞI:29,5 gelen son görücü ve verilen cevap :EVET!
TAKDİR YETKİSİ:kanuna bakılırsa hakimdedir,ancak gerçek hayatta ve TÜRKİYE şartları ve örf adetlere göre ANNE BABAdadır.
EVLENME EHLİYETİ:SABIR,CESARET,3MAYMUNU OYNAYABİLME KABİLİYETİ(GÖRMEDİM,DUYMADIM,SÖYLEMEDİM),veeee KABARIK BİR CÜZDAN



ikinci dönemin başında medeni hukuk dersi çalışırken bunu bizim şartlarımıza yorumlamak geldi.sizlerle de paylaşmak istedim.umarım beğenirsiniz.esprili yaklaşınız.kanunla alay etmek gibi bir amacım yok,sadece gördüklerimi ve kanunda yer alanları karşılaştırdım.üstelik devamı da var...Onu da sonra yazarım,eleştirilerinizi bekliyorum
saygılarımla.........
ELİF TÜRK

Çok güzel
Ama eski kanuna göre 30 diyelim biz buna
Yeni kanuna göre evlenme yaşı yükseltildi biliyorsunuz

günümüz şartlarına göre evlenme yaşı gittikçe yükseliyor zatenömrümüzün çoğu okullarda geçiyor.tam evlenecekken para olmadığı için kaynanaların gazabına uğruyorlarKABARIK BİR CÜZDAN evlenme için bu devirde çok gözde.'iki gönül bir olunca samanlık seyran olur' devri çoktan kapandı.ne acı,ama gerçek bu!
nişan alışverişleri benim en çok sevdiğim dönemdir.pekçok çift evlenmekten vazgeçerama bilinen bir gerçek var :İKİ İNSANIN ORTAK BİR HAYAT KURMASI GERÇEKTEN ÇOK ZOR.(bu yazımı okuyanlar evlilik konusunda tecrübeli olduğumu düşünmesinler(evlenme ehliyetim yok),sadece iyi bir gözlemciyim.birçok kadın bir araya geliyorsa mutlaka evliliklerinden bahsederler.komşular sağolsunevimizde ufak çapta bir KADININ SESİ platformu yaratıyorlar.ben de onlardan duyduklarımı yansıttım size. yüzünüzde tebessüm oluşmuşsa ne mutlu bana.
sevgiler saygılar

Sevgili Elif,

Ben ısrarla üstüne basa basa evlilik konusunda
şunları yazacağım..

Nişanlılık sürecinden de önce hem ruhen hem de madden her iki insanın da önce birileri mutlu olsun diye ya da birileri böyle koşullandırdığı için değil de..,
GERÇEKTEN HAZIR olunduğu için ,doğru zamanlama ve doğru insan ile atılmalı o imzalar..
taraflardan biri hazır; diğeri drektifler altında aldıysa bu
kararı mutsuzluk kaçınılmazdır..
İşte bu bağlamda,kapımızı çalan eş adayının ne kadar doğru insan olupolmadığını anlayabilmek için ...işimizi genellikle şansa ve kadere bırakırız..
FREKANSLAR ve de koordinatlar uyuşacak..aynı çatı altında 2 yabancı mutlu mutlu yaşayacak ve de hiç mi hiç
kıyametler kopmayacak ..gibi palavralar da atmak niyetinde değilim..elbette çok keskin virajlar da çıkacak karşımıza..hastalıklar gibi iflaslar gibi..

İşte bu yolculukta dreksiyon hakimiyeti ve hayat drenci yeterince kazanılmamışsa şayet ..
kendi elimizle girdiğimiz bu geçit..cehennemimiz haline dönüşüverir..
Hazır olmak nedir..?
*************************** Kimseye sosyo-ekonomik normlarda bağımlı olmamak..

Sırtımızı birilerine dayayarak bu adam beni baksın 1-2 de çocuk da doğururum iş biter ..çocuklar olduğu sürece de benden asla kopamaz..!gibi salaş zihniyetlerle yola çıkmamak..

Karşısındaki erkek kadına, kadın da erkeğe hayat poliçesi
gözüyle bakmamalı.
Sevgi olmalı..
Saygı olmalı..
Güven olmalı..
AŞK olmalı
AMA..,.duygu altyapılı bir ilişkide sağlam temeller
atılmadan sağlıklı kararlar alınamamışsa, ikinci haftadan itibaren yok saydıklarımız çıkıverir karşımıza..
Eşlerden biri dışarıda yaşamdan zevk alır..diğeri ev hayatını..
biri sosyaldir diğeri asosyal..
Eşlerden biri romantiktir diğeri aşırı realist..
Eşlerden biri zengindir diğeri fakir..
Eşlerden bir zekidir diğeri orta halli..
Eşlerden bir asabidir diğeri neşeli..
Eşlerden biri marifetlidir diğeri boşverci..
Eşlerden biri hümanisttir diğeri yürür yollarda küçük dağları ben yarattım misali. -.
**********************************************
Evlilik iki yabancının olabildiğince zalim koşullarda aynı çatı altında aynı zamanı ve aynı mekanı paylaşımıdır..
Şayet ortak bir buluşma noktası yaratılamamışsa en acımasızından mapushaneye dönüşüverir..
Şayet birbirini anlayabilmek adına onun karekterindeki anahtar şifresini çözebilmişsek,
ikili yaşam yıllarca sürer mutluluk ışığı altında..
************************************************
SONUÇTA sözkonusu olan birileri artık bizi evli görsün düşüncesi ile değil//- tamam ben bir eş bir ana ya da baba olmanın yeteneğine hazırım ..duygusuyla atılmalı o imzalar..
Çünkü..,biryerlerde -dur-denildiği zaman çoğu zaman bu
depremden en çok yarayı çocuklarımız almakta..

**********************************************
Bir yerlere imza atarken -belki deriz belki mutlu olurum..mutlu olursak şayet iyi ki deriz..olamazsak ne mi deriz..?
KEŞKİ hiç başlamasaydım bu yola..!
Dilerim yaşamımız boyunca bir ömür boyu yüreğimizden -iyikiler ve tebessümler hiç eksik olmasın..
sevgiler/16.05.2006/14.44

sevgili nilgün hanım,birbirini tamamalama gayretidir evlilik.ama eksikler hiç bitmez.kapanmaz maalesef.boşanma davalarına bakmayı düşünüyorum.iyi iş çıkar bizeşaka şaka....
para için yapmam bu mesleği.dilerim herkes mutlu bir yuva kurar.

çok büyük sorumluluklar getiren bir zamandır.hepimiz yolculuğumuza yalnız başlarız.bir zaman sonra yalnız başına yürünmez olur yollar.yoldaş ararız.bazen yanlış seçimler yaparız.doğru insanı seçemeyiz.bir perdenin ardına gizlenmiştir gerçek...o gerçeği görünce artık anlarız her şeyin bir oyun olduğunu.hayatı, şehirlerarası yolculuk yapan otobüse benzetiyorum(nasıl bir benzetme ama )

o ana kadar tanımadığımız pekçok insanla beraber başlarız yolculuğa.bir zaman sonra yavaş yavaş tanımaya başlarız birbirimizi.kimi hikayesini saklar ve gözleri karanlık ufukların arasında kaybolur ve uykuya dalar.kimi ise erken ayrılır bizlerden.onu uğurlarız sessizce.belki gittiği yerde mutlu olur diye..
otobüs yolculuklarında olduğu gibi hayat yolculuğumuzun nereye varacağı bellidir.menzil aynıdır.ama bu menziele varış süresi değişiyor.ve yolculuğa çıkarken yanınıza aldığınız azıkları tüketmiş misiniz ya da halen sizin elinizde birkaç bir şey kalmış mı?evlenmek...yalnız başlanan yolculuğun bir kavşağında biri çıkar karşımıza.yoldaşlarınızın vefalı olmasını temenni eder ve herkese mutlu sağlıklı bir ömür dilerim.menzile yara bere almadan varmanız dileğiyle.(bugünlük bu kadar felsefe kâfidir )

ELİF TÜRK DİYARBAKIR_ BURSA

bu yazımı okuduktan sonra pekçok insan evlenmekten vazgeçecektir
yıldırma politikası gütmüyorum tabi ki
aile hukukunda ele alınan evlenmek konusunda pratikleri kağıt üzerinde görüyoruz.öyle olaylar var ki...YALAN RÜZGARI dizisinde bile o kadar entrika yoktur.terk edişler,ayırt etme gücünü yitirmiş eşler,nesebi belli olmayan çocuklar,birden çıkıp gelen gaipler ve mutlak butlanlı evlilikler....gerçekten insan,hayatı çok karmaşık.nefes alıp vermekten ibaret değil yaşam.insan hayatını birileriyle paylaşmak istiyor.ama doğru insan mı orası muamma!doğru insanı aramak elmas aramak gibi.zahmetli ve yorucu.bu kadar zahmete değerse elmasla ödüllendirilir gayretiniz.ama elmas da size ait olmuyor çoğu zaman.kuyumcu vitrinlerinde hayran bakışların mezesi oluyor.demek istediğim mutlu bir evliliğiniz olsa bile kıskanılıyorsunuz ve mutluluğunuzu bozacak bir şey çıkıyor.'keşke'ler hayatımızda baya bir yer kaplıyor maalesef.en iyisi DUYGU ASENA'nın izinden gitmek.ya bir ömür boyu yalnız kalacaksınız ya da evlenip hep bıçak sırtında olacaksınız.tabi ki iyi yanları vardır ancak kötülükler onları da gölgeliyor.mutsuz bir yuvada büyüyen çocukların evlilikleri de mutsuz oluyor.boşanmayan çiftler evlatları için katlanıyorlar ama yanlış yapıyorlar.kavgaya şahit olan çocukların ruhsal durumları ve gelecekleri çok etkileniyor.tek bir ebeveynle yaşamak her gün kavga ile irkilmekten daha iyidir bence.savaş meydanında gibi hissediyor insan kendini.cephenin tam ortasında ve her saldırıya açık oluyorsunuz.onların kurşunları size de isabet ediyor mutlaka.mutsuz evlilik kangren olmuş bir uzuv gibidir.kesip atmak lazım yoksa daha ağır sonuçlar doğurabilir.katlanmakla sabretmekle selamete erilmiyor her zaman.umudu yitirmişseniz bitmesinden başka bir çare yoktur.topal bir evliliğin hiç kimseye bir yararı yok aksine kalıcı yaralar açıyor.bunlar benim gördüklerim.bunlar maalesef gerçek.insanların birbirlerine tahammülü kalmamış.bu yüzden hem kendilerini hem de sevdiklerini bile üzüyorlar.savaşacak gücünüz varsa nikah masasına oturun.öyle bir sözleşme ki sizin hayatınıza yön veriyor.dilerim bu sözleşmede zararlı çıkan taraf siz olmazsınız.bu,sosyal bir olay ve hukuk da sosyal bir bilim olduğu için bu yazıyı yazmış bulunuyorum(hukukla alakası ne ki diyen olursa diye belirtmek istedim)
mahkemeye gelen çiftler bu yollardan geçiyor.hakimler de takdir yetkilerini kullanırken onların bu durumlarını gözetmek durumundalar.(valla hakimlerin işi zor) dilerim hiçbir zaman 'keşke'lerin girdabında yok olmazsınız.yüreğinize hüzün uğramasın
E T
L Ü
İ R
F K

Doğru insan kim..?

Öncelikle bu soruya yanıt aramak gerekir Elif'ciğim..

Kimdir doğru insan?..
1-Seninle aynı koordinatlarda yaşayan biri.
2-Beyin kapasitesi senin sahip olduğun beyin ile örtüşmeli
3-Aile yapılarınız birbiri ile örtüşmeli
4-Eğitim düzeyleri sizinle aynı olmalı*****BU ÖNEMLİ..dikkat!..
5-Güzel olmalı..yüreği ve düşünceleriyle güzel..
6-Sorumluluk bilincine sahip olmalı..*****Bu da gereklidir..
7-Kitaplara en aza sizin kadar değer vermelidir..onlara süprüntü ve kağıt enkazları gözüyle bakmamalıdır..**************Buna çok dikkat!
8-Yaşamdan zevk almayı bilmelidir.
9-Kültüre değer vermelidir.
10-siz beyaza beyaz derken o göz göre göre siyah diye tutturmamalıdır..
11-Sizin hazırladığınız yaprak dolmasını annesininkiyle kıyaslayarak -moralinizi bozmaması****Bu da olmazsa olmazlardan..!

İşte sizlere birkaç seçenek..Dilerim mutluluğu yakalarsınız..

yüzünüzden tebessüm eksik olmasın
----------------------------------
BURSA-DİYARBAKIR HATTI
03.06.2006 13.13

doğru insan yoktur.eğer bizler doğru olsaydık doğruyu aramazdık.doğru insan diye bir şey yoktur kanaatimce.bu sebeple beyhude aramayın.size en yakın gelen insanı hayatınıza alın.seçim sizin elinizdedir.seçmek ve seçilmek vardır.birilerini siz seçersiniz birileri de sizi seçer.artık kurban olarak mı seçerler bilemem..seçimlerden sonra pişman olmamanız temennimdir.evlilik konusunda herkesin fikirleri vardır -benim bile-....bu fikirleri paylaşmaktan çekinmeyin eşiniz okuyamaz.boşanma davalarının sebebi olarak gazetelerde manşet olmak istemem konuyu açtım ama ....ben artık pek yazamayacağım.açtığım konular,yazdığım yazılar sizlere emanet.HOŞÇAKALIN...
ELİF TÜRK BURSAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

Ben bu yazıları geçen yıl birinci sınıftayken yazmıştım:ancak medeni aile hukuku beni çok sevmiş olacak ki alttan alıyorum bu senebu konuda uzmanlaşmam gerektiğine dair bir mesaj mı,ilahi bir mesaj olsa gerekçok iyi bildiğim Medeni Hukuk'tan kalışımı hocaya bir gecesi tanrısal bir vahiy inişine bağlıyorum ya da benim bahtsızlığımaGeçen gece bu konuları tekrar ederken aklıma gelmişti açtığım bu konu,vefasızlık edip gittim ya da fazla gevezelik ettiğimi fark edip kafi deyip bitirmiştim.Feministlik diye diye Kadın Hakları HÇG'ye üye oldumDuygu Asena'nın izinden gitmek en iyisidir demiştim,Duygu Asena aramızdan ayrıldı...Birçok insan buraları terk edip gitti...Sevdiğim sohbetinden zevk aldığım insanlar ayrıldı...Bir zamanlar hayatımda olanlar şimdi silindi gitti..Eskiden herkesle konuşabilirdim,şimdiyse seçtiklerim ve seçildiklerimle konuşuyorum...Bazen yaşımdan yüreğimden büyük sözler sarf ettiğimi fark ettim,hayatı oluruna bırakmayı hep kendime dinletmeye çalıştım,beceremedim..Pekçok şeyde olduğu gibi yine beceriksizdim,elleirme yapıştı kaldı hevesle başladığım tüm işler..Her şey değişip gitti bir yılda...İnsanlar,sözler,dünya,mevsimler her şey değişiyordu..Sadece yaşananlar değişmedi..Birileir evlendi birileri ise evliliğini bitirdi..Hayaller kurmamaya yeminliydim,öyle olması gerekliydi,ibret almalıydım başkalarının yaşadıklarından,böylesi en iyisiydi..Gördüm yine gördüm işte başlayan her şeyin bitmeye mahkûm olduğunu,ezelden kader defterlerine bu satırların yazıldığını...Bildim yine sezilerim yanıltmadı beni..Ama hayat en büyük yanılgıyı henüz yaşatmadı bana,hani derler ya amiyane tabirle tükürdüğümü yalatmadı bana...Hiçbir zaman bir yuva kurup bekçisi olmayacağım,olanları takdir ederim,ancak yaptıklaır şeyi asla uygulamayacağım..Sadece şunu diyebilirim,evlenirken nasıl bir işe kalkıştığınızı iyi bilmelisiniz,sorumlulukların bilincinde olacaksınız,ve kendinize karşı olan sorumluluklarınızdan öte eşinizin/çocuklarınızın sorumluluklarını/beklentilerini gözeteceksiniz,yoksa çatırdamış bir evliliği onarmaya çalışan biri olursunuz.onarmaya çalışmak da bir başarıdır gayrettir takdir ederim,ama asla bitirilmesi gereken yerde beklemeyin...Çocuğunuz varsa hele,asla ki çocuğum için katlandım diyerek gereksiz cümleler sarf etmeyin..İyilik yaptığınızı sanırsınız ama yapılan kötülükleirn en büyüğüdür..en büyük yalandır,mutluyuz dersiniz başkalarına karşı bu rolü başarıyla oynarsınız ama çocuklarınıza karşı -ASLA-..!iki ucundan çekiştirilen bir lastik ip haline dönüyor çocuklar,siz kopmaz sanıyorsunuz bir şekilde sizde kalır size ait olur sanıyorsunuz,yanılgıdan başka bir şey değildir,öyle bir savrulur öyle bir dağılır ki,anlayamazsınız..bir daha asla ne yapsanız ne etseniz toparlayamazsınız,bir araya gelemez iplik iplik dağılır dört yana.sonra sizin yapabileceğiniz tek şey kalır,'ah vah etmek yahut izlemek'...Mutluluklar çabuk biter ama hüzünler ve yaraların etkileri asla bitmez..Bugün yine aklıma ailem geldi hüzünlendim öfkelendim..Acımasızlığımı konuşturmak zorunda kaldım sanırım,ama inanın ki doğruyu var olanı söylüyorum...kimse ama hiç kimse çocuğu için katlanarak en iyisini yaptığını düşünmemeli...Neden mi?Acı örnekler gösterebilirim...Kendimden bilirim...Bu yüzden attığınız adımların sağlam olmasını temenni ederim...Düşünmeden bir iş yapanlar sonradan düşünseler de hiçbir yararı yok,beyhude...Beyhude uğraşlar vermeyin..
saygılar

Benim Evliliğim 42 seneyi deviriyor.Hiç bir zaman hiç bir kisme dört dörtlük bir evlilik hayal etmesin .
Evlilik iki dişlinin birlikte dönmesi gibidir.Eğer dişli ter dönerse makina parçalanır.
Eğe dişli arasına bir çivi kounrsaki bunu genelde
Kayınvalideler çok iyi başarırlar ki evliliği onlardan olabildiği kadar uzak tutmak gerekir.Yoksa sonuç..... aile mahkemesinde biter.
Ayrıca bir çok arkadaşın dediği gibi evlilik için otuzlu yaşlar bile çok.Türkiye deki yaş ortalamasına bakmak gerekir.
Ayrıca ana baba ailenin diregidir.Bizte batıda olduğu gibi vatandaş hele hele küçük çocuklar devlet güvencesi altında değildir.Özellikle babanın ölümü halinde çocukların halini ne siz sorun ne de ben söyleyeyim.
Benim en küçük çocuğum 30 yaşında ben hala elim ayağım tutuyor. Onlarla birlikte hayat savaşı veriyorum. 40-50 yaüşında evlenen bir baba ne zaman çocuk yetiştirecek de onun geleceğini kurmasında yardımcı olacak
Ayrıca evlikik bir ASGARİ müşterektir.Her anlaşmazlıkta taraflar bir adım geri atmayı bilmelilerdir.
Dikenli uzun ince bir yoldur.Evlilik.Bazen dikenler sizi kanı revan içinde bırakır.Bazende o dikenlerin gülleri size mesut bahtiyar eder.
Evleneceklere mutluluklar dileği ile
Kerem Özgündüz