Kuş Kadar

KUŞ KADAR

Bir daha asla gelmeyecekler. Yuvaları kirletildi; yuvaları yakıldı. Kovuldular bu diyardan.

Kuş kadar aklı yok mu insanların?

Onlar dostlarımızdı. Onlar, bu güzel doğanın bize armağanı, çocuklarımıza bırakabileceğimiz en güzel mirastı.

Biz nasıl kovulduğumuz yere bir daha asla gitmezsek, onlar da bir daha asla gelmeyecekler yanımıza. Seslerini, cıvıltılarını duyamayacağız; yumurtadan yeni çıkmış yavruların, sonuna kadar açılmış ve bizi hep hayrete düşüren o kocaman ağızlarını göremeyeceğiz; bir daha tepemize pislemeyecekler - bunu bile özleyeceğiz. Bir daha asla gelmeyecekler.

Bu mu istediğimiz? Kuş kadar aklımız yok mu? Yokettiğimizin, kendi dünyamız olduğunun ayırdında değil miyiz? Kendi kendimizi öldürdüğümüzü ne zaman anlayacağız?

"Ya ölü yıldızlara hayatı götüreceğiz,
ya dünyamıza inecek ölüm"
(Nazım Hikmet)

(13.11.2004)