Sgk Primi Eksik Yatan Işçi Için Sgk'ya Bildirim Mi Avantajli, Hizmet Tespit Davasi Açmak Mi?

Merhaba, görüşlerinizi ve deneyimlerinizi merak ettiğim konu;

İşverence işçinin sigorta girişi yapılmış ancak 2 ay boyunca toplamda 7-8 gün prim ödemesi yapılmış sonuçta işçi durumu fark etmiş. İşçinin vakit kaybetmeksizin “alo 170” Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bilgi Hattı’nı arayarak söz konusu durumu ihbar edebileceğinden bahsedilmiş. Bu konuda hizmet tespit davası açmadan önce kuruma başvuru zorunluluğu olmasa da işçi işlemlerin hızlı ilerlemesini istediğinden hangisinin işçi için daha hızlı ve avantajlı olduğunu bilemedim.

-SGK'ya ihbar durumunda hak düşürücü süre kesiliyor mu?
-SGK'ya başvurmak mı, dava açmak mı daha avantajlıdır?

T.C.
YARGITAY
10. HUKUK DAİRESİ
E. 2020/5024
K. 2021/7249
T. 31.5.2021

Kuruma ödenmesi gereken sigorta primlerinin hesabında gerçek ücretin/kazancın esas alınması gerekmekte olup hizmet tespiti davalarının kamusal niteliği gereği, çalışma olgusu her türlü kanıtla ispatlanabilmesine karşın ücret konusunda aynı genişlikte ispat serbestliği söz konusu değildir ve değinilen maddelerde yazılı sınırları aşan ücret alma iddialarının yazılı delille kanıtlanması zorunluluğu bulunmaktadır. Ücret tutarı maddede belirtilen sınırları aştığı takdirde, tespiti gereken gerçek ücretin; hukuksal geçerliliğe sahip olarak düzenlenmiş bulunmaları kaydıyla, sigortalının imzasını içeren aylık ücreti gösteren para makbuzları, banka kayıtları, ticari defter kayıtları, ücret bordroları gibi belgelerle kanıtlanması olanaklıdır. Yazılı delille ispat sınırının altında kalan miktar için tanık dinlenebileceği gibi, tespiti istenen miktar sınırı aşsa dahi varlığı iddia edilen çalışmanın öncesine ve sonrasına ait yazılı delil başlangıcı sayılabilecek belgeler bulunuyorsa tanık dinlenmesi mümkündür. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 20.10.2010 gün ve 2010/10-480 Esas - 2010/523 Karar, 20.10.2010 gün ve 2010/10-481 Esas - 2010/524 Karar, 20.10.2010 gün ve 2010/10-482 Esas - 2010/525 Karar, 19.10.2011 gün ve 2011/10-608 Esas - 2011/649 Karar, 19.06.2013 gün ve 2012/10-1617 Esas - 2013/850 Karar sayılı ilamlarında da aynı görüş ve yaklaşım benimsenmiştir.