Hakimin İntiharı

Yazıp yazmamakta çok ciddi kararsız kaldığım bir olay yaşadık iki (18.10.2004) gün önce.
İlimizdeki hakimlerden biri tabancası ile kafasına sıkarak intihar etti.
Boşandığı eşine ödeyemediği tazminat ve nafakalar yüzünden icraya verildiğini ve boşandığı eşinin kendisini çocukları ile görüştürmediğini öğrendik.
Aylık 600 milyon tl nafaka borçlusu olan ve 15 milyar da tazminat ödemeye mahkum edilen hakimin dava süresince birikmiş olan nafakaları ve tazminatı üstelik maaşından her ay 600 milyon tL kesilirken ödemesi mümkün mü?
Ayın 15'inde maaşını alan mütevvefanın üzerinden 15 milyon tl para ve ödenmemiş üç aylık elektrik faturası çıkmış.
Yeni ceza yasası ile sırtını daha çok hakime dayamış bulunan sistemin hakimleri için uygun gördüğü maaş gerçekten yeterlimi?
yada gerçek mi efsanemi olduğunu bir tülü öğrenemediğim hakimlere açık çek verilen sistemde bu arakdaşımız icralık olmaktansa ölmeyi seçermiydi. Ya da öyle bir sistemde ülkede görev yapan kaç hakim bu uygulamayı suistimal ederdi merak ediyorum
Açıkçası hepimizi olağanüstü derecede üzen bu olayın onurunu korumaya çalışan bir hakimin ölümü ile sonuçlanması üzerinde uzun uzadıya düşünülmesi gerektiğine inanıyorum.
Aklında geçim sıkıntısı, ödeyemediği icralar olan bir hakimin muahkeme yeteneğinin sağlıklı olamayacağını hepimiz biliyoruz. Rüşvet almakla intihar etmek arasındaki tercihini ikinciden yana kullanan bu hakimi kendi yaşamını redetmeye götüren şey sistemin adalete ve uygulayıcılarına verdiği değer-sizlik- değil mi?
Aynı sıkıntılar bir çok avukatında başına geliyor ama onlar intihar etmiyor diye düşünebiliriz. ancak bizler bir şekilde bunu ödeme şansına sahip olabiliriz. Gelecek bir dava ile sıkıntılarımızdan arınabilriz. Gelmese bile umudumuz var. Ya hakim? 600 milyonu nafaka için kesilen maaşından kalan 600 milyon tl ile birikmiş nafakayı ve tazminatı nasıl ödeyebilir?
Sebebi ne olursa olsun intiharı haklı bulmak mümkün değil elbette. Ama hakimlik mesleğinin gereklerini yerine getirmek konusunda eğitilmiş ve yaptıkları işe sonuna kadar inanan hakimler yaşamda başlarına gelebilecek bu tür olaylar karşısında ne kadar savunmasız ne kadar korunmasız durumdalar. Daha iyi ekonomik şartlar bu tirajik ölümü engelleyebiliridi.
Bir yanda onuru bir yanda hayatı ikilemine ne bir hakimin ne de bir başka insanı itilmemesi gerektiğine inanıyorum. Bir hakimin hayatındaki sıkıntıarı bitirmek için bir kurşuna ihtiyaç duyması ne acı. Artık icra dosyaları yok artık kendisi ile görüştürülmeyen çocukları yok.
Çok üzüldük olaya ve bunu paylaşmak istedim sadece . Belki birileri olanlardan gerekli sonuçları çıkarır umudu ile.

Bu haberi Adalet.org adlı sitede de okumuştum ve çok üzülmüştüm. Ancak şimdi olayın ayrıntılarını öğrenince daha da çok üzüldüm, yüreğim parçalandı. Allah rahmet eylesin, yakınlarına ve dostlarına sabır versin.

Gözü Bağlı Meleğin Terazisi Ve Taziyesi

Bu ölüm kaderden değil, kederden
Kendiliğinden değil, seçilmişlerden
Keder kader olmuşsa
Hakim heder olmuşsa
Bu ölüm düşündürür
Bu ölüm düş söndürür
Elem şiir olmuşsa
Yaşam beter olmuşsa
Bu ölüm kaderden değil, cebirden
Kendiliğinden değil, seçilmişlerden..

Vaktimiz yok Sayın Alimoğlu, vaktimiz yok!

İnsani değerleri düşünmeye, tartışmaya, hissetmeye vaktimiz yok!

Eşimize, çocuğumuza, anamıza, babamıza ayıracak vaktimiz dahi yok ki zavallı hakime olsun.

Şeref nedir? Onur nedir? Düşünen kaldı mı?

Yağmalanacak koca bir ülke duruyor önümüzde ve onu yağmalamak isteyen sadece dahili bedhahlarımız değil, harici bedhahlarımız da sıradalar. Elimizden almak ve yağmalamak istiyorlar.

Boğma, sağma ve yağma üzerine kurulu bir hayat sürüyoruz. Allah sonumuzu hayır etsin!

Rant ki rant...
Varsa da rant, yoksa da rant.
Altına hücum dönemini yeni yaşıyoruz belki de?
Türk Merkantilizmi bu belki de?
200-300 yıl var daha,

demek ki!..

O zaman vaktimiz olacak...

Alıntı: İNTİHAR Dün akşam saatlerinde öğrendim olayı. Lanet olası cep telefonumdan kulaklarıma dökülen ses “Fahri bey bir hakim intihar etmiş doğrumu” diye sorduğunda aklıma hemen “Mustafa bey’in” gelmesinin nedeni üzerinde düşündüm bütün gece. Neden başkası değilde Mustafa bey gelmişti aklıma? Ve benim aklıma gelen başka kimlerin aklına gelmişti? Hakim Mustafa umutsuzlukla cesaretin birleştiği noktaya giderken kimler duymadı sessiz çığlıklarını, kimler sadece biraz daha dikkatli baksalardı görebilirdi olacakları? Cevabı bizleri işaret eden bir soruydu bu. “İçsel bir cinayet gözlerimizin önünde adım adım gerçekleşirken bunu görmezlikten geldiğimizin kanıtıydı.” İntihar asla kendi başına gerçekleşen bir olgu değil çünkü. Kişiyi doğal olmayan bir hareketi yaparak intihara zorlayan, kendi yaşamını reddetmeye götüren bir çok olay ve insan iş başındadır. Yaparak veya yapmayarak bu sürece katkıda bulunan bir çok insan bulunur intihar edenin çevresinde. İntiharı duyduğunda aklına ilk olarak Mustafa beyi getirenlerin tümü –ben dahil- yapmayarak en azından ne yapabileceğini sorgulamayarak, düşünmeyerek bu sürece katkıda bulunmuşlardı. İntihar ederek ölümü seçenlerin geride bıraktıklarında suçluluk hissinin doğmasının nedeni aslında olabileceklere dair düşüncelerini, bilinçaltının karanlığına mahkum etmiş olduklarını fark etmeleridir. Geri dönüşü olmayan kaçışı kimin gerçekleştirdiğini tahmin eden herkes, kaçışın nedenleri hakkında bilgi sahibi olmasa bile bunun emarelerini gören kişidir. Ve bizler; yani intiharı duyduğunda kimin yapmış olduğunu bilen hepimiz bir yerlerde bir şeyleri eksik bıraktık. Şimdi yapmadığımız, eksik bıraktığımız bu parçayı tüm ömrümüz boyunca yanımızda taşımak durumundayız. İntihar eden kişi katilini görmüş ve onu öldürmüş olan kişidir der Balzac. Ama bence eksiktir bu tanımlama. “Ölümünde payı olanların tümünü öldüremediği için, sadece kendisine gücü yettiği için kendini öldürmüştür.” Diğerleri geridedir. İçleri acımış, paramparça olmuş suçlu olduğunu düşünen diğerleri hayata devam etmektedirler. Çünkü o ölüm dünyanın dönüşüne engel olmamıştır. Mustafa bey’in içimi burkan ölümü’de durdurmadı dünyayı. O dönmeye devam ediyor Ama şunu biliyorum. “O onurlu biriydi.” Mesleğin dayattığı yalnız yaşama, dostsuz yaşama, arkadaşsız yaşama, ilişkisiz yaşama zorunluluğunun tek başına bıraktığı bir hakimdi. Aç kalırsam sol kolumu keser yerim mantığı içinde bakmadı hayata. Sol kolunu yiyen onurunu da ekmeğe katık edebilirdi çünkü.. Umudun bittiği yerde, gökkuşağının renklerini kaybettiği zamanda, yaşamanın anlam kaybına uğraması karşısında geriye onurunu bırakarak gidiverdi. “O onurlu biriydi.” Allah taksiratını ve bizleri affetsin…19.10.2004 Bingöl Gazetesi/fahri alimoğlu

Sayın fikirbay;
haklısınız. vicdan muhasebesinin de bir anlamı olmadı. bütün adliye herkes hakimin sıkıntısından haberdardı kimsenin bir şey yapacak vakti yokmuş.
saygılarımla

Sevgili Fahri,
Öncelikle geride kalanlar sağ ve onurlu olsun.

Her ölüm acıdır, insan olarak hepsi bir. Ne var ki bu ölen özel görev yapan, özel hizmet makamında görevli biri. Öyleyse bu ölenin ölümü herkesi ilgilendirmeli; çünkü önüne gelen çekişmelerde hukuk düzenini yaratan kararlar vermekte idi.

Peki hukuk düzenini yaratanların kendi düzenleri adalete ne kadar uygun ?

Bundan 2-3 yıl önce İstanbul Ticaret Üniversitesi'ndeki bir Sempozyumda, katılımcı konuşmacı Yargıtay Başkanı Eraslan Özkaya'ya yazılı olarak şunu sormuştuk :

"Yargıçların bağımsızlığı ilkesi çerçevesinde SENDİKA HAKKI olmalı mı"

Toplumsal sorunlarda bireysel değil toplumsal çözüm önerilerimizi savunmalıyız.

Bir de şu yön var:
Olaya ilişkin özel bilgilere sahip olunduğu anlaşılıyor, bu yetmez, "teşkil-i tarafeyn etmedikçe muhakeme mesmu olmaz" ilkesi uyarınca, özel bilgiyi diğer yan dinlendikten veya savunması alındıktan sonra yazılması daha uygun olurdu.
Nafaka aylık tutarı, tazminat vb. konular yazılması sonraya veya başka ortamlara kalablirdi.

Onurlu insanların ülkemizde varolduğunu gösterdiği için teşekkür mü etmeli, yoksa bizi böyle bir değerden yoksun bıraktığından kızmalı mıyız ?

Toprağı bol, etkisi geniş olsun.

Av.Ömer KAVİLİ

Belki bu kadar önemli bir konuda yaklaşımım bencilce bulunabilinir,zira konu hayatına son vermiş bir hakim.Ama ben bu trajedini içindeki bir başka trajediye dikkat çekmek istiyorum.Hukuk eğitimi alan ve gelecekle ilgili bir sürü umudu olan benim gibi genç hakim,savcı,avukat,vs adayları,bu umutlarını nasıl taze tutacaklar?yada seçimlerin bu kadar keskin uçlarda olduğu böyle bir durumda,onurlu bir şekilde ölmeyimi yoksa,yolunu bulmayı mı seçeceklerdir?Yani maddi yetersizlikle boğuşan hakimin tarafsız muhakeme yeteneği,hakimin vicdanıyla cüzdanı arasında kaldığı genel kanısı ortada güngibi aşikarken sokaktaki insanın hukuka ve adalete güveni,hayata henüz atılmamış bir sürü gencin geleceğe dair umutları böyle üzücü haberlerle birlikte ölmesede can çekişmektedir...merhuma rahmet ailesine de başsağlığı diliyorum

malisef bu hakim arkadaşımızın intahrı hem bizleri hem de tüm türkiyeyi derinden üzmüştür. çünkü hakimlik yüce bir meslek dalıdır. bu mesleki dalda tarafların hak ve menfatları yüce hakime tanınan yetkilerle kurunmaktadır. bu sebeplede kamu düzeninde çalışan tüm hakim ve savcılarımızın bu tür sıkıntilerle baş başa kalmaları için en iyi şeklide bir maaş ödemesi mütlaka yapılmalıdır bu vesilyele yüce hakime rahmet diliyor ve yakınlarına baş sağlı diliyorum. bu üzücü konuyi bu siteye taşıdığınız için de size teşekkür ederim.