Ağrıda Bir Köy

köy okulunda öğrencilerini bir anda alev alan sobadan korumak için onların üstlerine atlayarak onları kurtarmaya çalışan 23 ve 25 yaşlarındaki iki genç öğretmen için Türk Basınının bu kadar sessiz kalmasını kınıyorum.
Öğretmenlerden birisi vefat etmişti, bu vahim olay bile gazetelerde ve televizyonlarda son sıralarda yer bulabildi. ikinci öğretmenimizin sağlık durumu ile ilgili hiç bi haber göremedim, durumu çok kötüydü..
yazıklar olsun...
nede olsa magazinsel bi boyutu yoktu basın için.. nede olsa kimse kimseyi öldürmemişti.. ama o iki genç öğretmen o dağ köyünde çoculkarı kurtarmak için hayatlarını ortaya koydular..
hadi basını geçtim, biz halk olarak bile doğüru dürüst sahiplenmedik onları... eğitim sendikaları nerede?
yine basında bu konuya ilgi gösteren Bekir coşkun ve Abbas Güçlüye teşekkürler..
unutmayın lütfen sadece polisler ve askerler şehit olmaz..

ne yazıkki ikinci öğretmenimizinde vefat ettiğini öğrendim....

KARATAHTADAKİ İKİ ADA VEDA

Ağrı’da bir köy
Acıda bir köy
Acı iki olmuş
Adları hâla da bilinmez

Kendi ateşleri
Aydınlatırken
İki öğretmen
İki kor olmuş
Adları hâla da bilinmez
Ama
Adları tahtada, silinmez....

Gecmıste sıkayet ettıgımız her konuda tepkısız kaldıgımız ıcın aynı konularda sıkayet etmeye devam edıyoruz.Boyle umursamaz, duyarsız ve tepkısız kaldıgımız surecede ulkemızde degısen bırsey olmuyor. Sehıt ogretmenlerımızı; popstar, ben evlenıyorum, televole vb. programlar varken neden hatırlasın kı yurdum ınsanı. Sayın Bır Dost ne de guzel anlatmıs 'adları hala da bılınmez, ama adları tahtada, sılınmez'.
Saygılarımla.

.....
Ağrı'daki o harabe okulda öğrencilerini kurtarmak uğruna yanan yirmili yaşlardaki iki genç kadın öğretmenin haberleri medyada ilgi görmedi.
Ne katil popstar yarışmacısı kadar...
Ne Hülya Avşar'ın yırtmacı kadar...
Ne taşfırın erkeğinin bıyıkları kadar...
O okulu bir televizyon kanalında, arka sıralardaki haberde gördüm.
Daha çok bir ağılı andırıyordu. Sıvası dökülmüş duvarlar, tahta bir kapı, camsız pencereler, akan bir tavan, sefil-perişan bir geleneksel küçük Anadolu okulu.
Liberaller özel okullara-kolejlere önem verdikleri için, dinciler tarikat okulları ve Kuran kurslarına yöneldikleri için, hiçbir zaman sahip bulamamış bir zavallı okul.
Öyle okullarda okudum, ders sırasında soğuktan sızlamaya başlayan ayak parmaklarını ben bilirim.
Çocuklar üşümemek için sobayı yakmaya kalktılar, soba patladı.
İki öğretmen Aysun ile Burçin, çocuklar yanmasın diye sobayı dışarı atmak üzere kucakladılar ve yandılar
.....

Okul günlerim geldi aklıma bu haberi duyduğumda.
Ben de ilk okulu Ağrı'da okudum. Doğubayazıt ilçesindeki öğrenciler kadar şansız değildik ama bizim şartlarımız da çok iyi sayılmazdı. Tek katlı, sarı renkli, sobalı okulumuz vardı. Çatısı ve camları sağlamdı ama içeri girdiğinizde yılların yorgunluğu vardı duvarlarında. Dersin ortasında sobanın ateşi sönmesin diye elinde demir çubukla içeri girip ateşi karıştıran bir hizmetli manzarası... 80'li yıllarda bir il merkezindeki ilkokuldur anlattığım. 2000'li yıllarda daha kötü şartlarda okuyanları görmek çok üzüyor insanı. Sadece Ağrı'da değil, sadece Doğu'da değil ülkenin her yanında bu sefaleti görebilmek mümkün. Nedir hala yaşanan bu sefaletin sebebi? Birçok şey söylenebilir elbette ama

Alıntı: Liberaller özel okullara-kolejlere önem verdikleri için, dinciler tarikat okulları ve Kuran kurslarına yöneldikleri için,hiçbir zaman sahip bulamamış bir zavallı okul

gibi gerekçeler politik slogan kalır.
Saygılarımla.