İşinizi bırakma vakti geldiğini nasıl anlarsınız?

Diyelimki mesleğinizi rutin olarak yapmaya devam ettiğinizi hissettiniz ve işte o an dur dediniz ne yapıyorum.Bitti buaray kadar.İşte o vaktin geldiğini nasıl anlarsınız.Hele hele hukukçu iseniz??

Kendimi yaktım hissi uyanır.

Şaka bir yana, insanın karakteri zor zamanlarda ortaya çıkar. Her türlü zorluğa karşı ve ne yaşanırsa yaşansın, eğer o işi severek yapıyorsam, herşeyin üstesinden gelirim.

Eğer o işi sevmiyorsam, yapılan iş ahlaki değerlerimi yerle bir edecekse, beni ben yapan tüm değerleri yok edecekse, işte o zaman "dur" derim.Ama yine de kolaylıkla yapılacak bir şey değil...

Hergün yatakatan kalkıp iş düşüncesi kafanızda oluştuğunda yine mi demek,ayaklarınız geri geri giderken ileri gitmesi gerektiğini hiç istemeyerek farketmek,beş karış suratla masa başına oturmak,saatleri sayar olmak,sona yaklaştığında hafif rahatlama hissiyle tebessüme kavuşmak,her gece yarın sabahı düşünür olmak.Bu kadar eziyete gerek yok ,rahatlayın ve hayata tek kez geldiğinizi anımsayın...

fesih bildirimini tebellüğ ettiğimde anlarım

Alıntı: Yazan Av.Uygar fesih bildirimini tebellüğ ettiğimde anlarım

Sn. Uygar,
"İş beni bıraktığı zaman mı " diyorsunuz?
Öyle ise
Öyle değiise de

Alıntı: Yazan Av.H.Sancar KARACA Sn. Uygar, "İş beni bıraktığı zaman mı " diyorsunuz? Öyle ise Öyle değiise de

"iş beni bırakır bırkmaz" da değil işe iade davası da var

Alıntı: Yazan Av.Ferda AYDIN

Alıntı: Belirli bir yaşta emekli olup inzivaya çekilmek bana yaşarken ölmek gibi geliyor;

"Genç yaşta ölüp 80 yaşına kadar yaşamak" denilen şey yani.
Biz sporcu muyuz da yaşlanınca mesleğimizi bırakacağız. Meslek dediğin mezara kadar icra edilir.

Alıntı: Yazan avsevil Diyelimki mesleğinizi rutin olarak yapmaya devam ettiğinizi hissettiniz ve işte o an dur dediniz ne yapıyorum.Bitti buaray kadar.İşte o vaktin geldiğini nasıl anlarsınız.Hele hele hukukçu iseniz??

Tüm hukukçular için birşey diyemem ama avukatlar genelde ölene kadar bu işi yaparlar ve çok nadir ölürler.
Benim içinse dorusu zaman zaman bıraksam şöyle hobilerime uygun ufak bir dükkan falan açsam diye düşündüğüm çok oluyor. Ama bir yandan da o hukukçuluğa ve özellikle de avukatlığa özgü "bırakamama" duygusu peşimden geliyor. Aslında işimi seviyorum, araştırmayı ve hukuk mantığını da seviyorum ama keşke Türkiye şartları her açıdan daha elverişli olsaydı...
Bakalım zaman ne getirecek. Buğün olmak istediğim yerdeyim. Yarın da öyle olacak..

Bir insan 80 yaşına kadar aynı mesleği devam ettiriyorsa onu tebrik etmek gerekiyor.

üç yıllık avukatım.orta okulda avukat olmaya karar verdim ve avukat oldum.ama aradığımı bulamadı. icra takibine başlıyorum hevesle.ya sonrası.borçlu akla hayale gelmeyecek yalanlar uyduruyor ve çoğu zaman minareyi çalan kılıfı hazırladığı için para tahsil edilemiyor.bu durum beni inanın çok yoruyor.açtığım her takipte acaba tahsil edilebilecek mi diye umutsuzluğa kapılmaya başladım.itiraf etmeliyim bazen başka bir iş mi bulsam diyorum.Sevil hanım konuyu açtığınız için teşekkür ederim

ben bu sorunun cevabını hergün düşünüyorum.mesleğin olumlu yanlarıda var olumsuz yanları.hele yeni bir avukatsanız olumsuz yanları oldukça fazla.özellikle kira ve buro masrafı ödeyeceğim gün meslği bırakıp hakim yada savcı olmak istiyorum.Müvekkilden para tahsil ettiğim zaman ise ne güzel bir meslek,iyi ki de seçmişim diyorum

Alıntı: Yazan avsevil Diyelimki mesleğinizi rutin olarak yapmaya devam ettiğinizi hissettiniz ve işte o an dur dediniz ne yapıyorum.Bitti buaray kadar.İşte o vaktin geldiğini nasıl anlarsınız.Hele hele hukukçu iseniz??

Bir soru : Kadere inanır mısınız?
Bir cevap : İnansanız da inanmasınız da o sizi kendine inandırır.

Bir soru : İşi ne zaman bırakmalısınız?
Bir cevap : O sizi bırakınca.

Bir soru : Sigarayı bırakmak gibi mi yani?
Bir cevap : Bilmem.

Bir soru :Bu konuda sözün bittiği yer var mıdır?
İkinci soru :Varsa neresidir
Bir cevap : ?

hayat beni bırakmadan işe nokta koyabilmeli, hayatı da yaşayabilmeliyim..malum zaman geçiyor.yeteri kadar çalışmak ve yola devam etmek..haa bu arada çalışırken yaşayabilenlere bravo...

Alıntı: Yazan avsevil Diyelimki mesleğinizi rutin olarak yapmaya devam ettiğinizi hissettiniz ve işte o an dur dediniz ne yapıyorum.Bitti buaray kadar.İşte o vaktin geldiğini nasıl anlarsınız.Hele hele hukukçu iseniz??

İşimi bırakma ve başka meslekle devam etme aşamasına iş koşulları hazır olarak bir kez geldim. Ancak eskilerin bahsettiği "Adliye kokusu alışkanlığı" beni engelledi.
Fakat artık belli bir yaşa gelmiş olarak da Türkiye koşullarında Avukatlığı düşündüğümde, hukukla ilgilenmekten vazgeçmeden, ancak bana maneven daha yeterli bir getirisi olacak çalışma alanını tercih ederim. Bunu mutlaka yapmalıyım demek istemiyorum, sadece koşullar elverirse birkaç sene sonra düşüneceğim. Çünkü gerçekten mesleğimden değil, sistemden hoşnut değilim.

İş bırakma vakti gelmeden önce gösterdiği belirtiler şunlar olabilir :1-) Yoksulluk belirtisi
2-) Sinir ,Stres ,
3-) Yapılan işten zevk alamama ve hoşnutsuzluk.
4-) Yorgunluk,Depresif ruh hali Ani anlamsız kahkahalar ve ani zırıl zırıl ağlamalar..
5-) Umutsuzluk
6-) Aile içi artan tartışmalar..
7-) Evlilik durumu varsa Şiddetli geçimsizlik ; Evlilik öncesi durumda : Evliliğe gidememe , artan anlamsız tartışmalar , aşkın zamana yenilmesi halleri

Kısaca eğer oyunun içinde yer alınamıyorsa ; Kişi belli bir süreden sonra küsecek,körelecek ve işi bırakacaktır.

Site'de gezintiye çıkmıştım da...
Zamanında Cest la vie, benzer duygularımı açıklamış sanki, burada yer vermeden yapamadım.

Alıntı: Yazan Cest la vie Istifa Bu belge ile resmi olarak yetiskinlikten istifa ettigimi bildiririm. Tekrar 8 yasin tum sorumluluklarini kabul etmeye hazirim. Yagmur sonrasi camurlu sularda tahta parcasi yuzdurmek, kayalarda yurumek istiyorum. Cikolatanin paradan daha iyi oldugunu cunku daha tatli ve yenilebilir oldugunu dusunmek istiyorum. Sicak bir yaz gununde bir mese agacinin golgesinde oturup arkadaslarimla limonata satmak istiyorum. Hayatin daha basit oldugu zamana donmek istiyorum. Butun bildigin, renkler, carpim tablosu ve ninniler ama bu kadar az bilmek seni rahatsiz etmiyor cunku ne bilmedigini bilmiyorsun ve umurunda da degil. Bildigin tek sey mutlu olmak, cunku seni uzecek veya kizdiracak seylerden tamamen bihabersin. Dunyanin adil oldugunu, herkesin iyi ve durust oldugunu dusunmek istiyorum. Herseyin mumkun olduguna inanmak istiyorum. Yasamin Karmasikligini unutup, yeniden kucuk seylerden fazlasiyla heyecanlanmak, zevk almak istiyorum. Tekrar basit yasamak istiyorum. Gunumun, bilgisayar arizalari, kagit yiginlari, uzucu haberler, bankada para olmadan ay sonunu getirme kaygilari, doktor faturalari, dedikodu, hastalik ve sevdiklerin kaybedilmesinden ibaret olmasini istemiyorum. Askin varligini (daha dogrusu yalan oldugunu) bilmek dahi istemiyorum. Gulumseme, kucaklasma, tatli bir soz, dogruluk, adalet, baris, ruyalar, hayaller ve kardan adam yapmanin gucune inanmak istiyorum. Iste, cek defterim ve arabamin anahtarlari, kredi kartlarimin ekstreleri, gelir belgelerim. Resmi olarak yetiskinlikten istifa ediyorum. Eger bu konuda benimle daha fazla konusmak istiyorsaniz, once beni yakalamanız lazim, cunkuuuu; Ebeee, elim sendeeeee!

Tüm arakadaşlarımın ifadeleri çok orjinal ve dönem dönem benim de yaşadığım duygular.. Ama başka bir iş yapmayı isteyip ya da bırakmaya karar verip yine de sabah benim için en iyi işin bu iş olduğuna karar verdiğimde daha bırakma vaktim var diyorum...


Ama asla 80 yaşında zorla yürüyüp zorla duyarak adliyelere koşturmak istemem..Ki böyle meslektaşlar çok.. Resmi herhangi bir işlemde 65 inizi geçtiyseniz aklınızın yerinde olup olmadığına dair doktor raporu istenirken insanların nasıl olup da canlarını emanet ettiğini hiç analamıyorum..

Herşeyin bırakılma vakti olduğunu ama bizim meslekte bu vaktin hiç gelmediğini görüyorum..

Sanırım kendini başka mesleklerin hayali içinde bulmak bırakma vakti geldiğinin sinyallerini kuvvetlendiriyor.

Sanırım genç bir avukat arkadaşımızın siz yeterince çalışmadınız mı? diye sorduğu zaman

Ama bana bu soru sorulduğunda daha 40 civarındaydım

Uymadım.

Yanlış mı yaptım?

Bilemiyorum

Saygılar.