Tam Gün Yasası hakkında Anayasa Mahkemesi'nin verdiği kısmi iptal kararı

Üniversite ve Sağlık Personelinin tam gün çalışmasını öngören Tam Gün Yasası hakkında Anayasa Mahkemesi'nin verdiği kısmi iptal kararı Resmi Gazete'de yayımlandı.

Resmi Gazete'de yayımlanan karara göre 21 Ocak 2010'da kabul edilen 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 7. maddesiyle, 11 Nisan 1928 günlü, 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San'atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun'un 12. maddesinin değiştirilen ikinci fıkrasının birinci tümcesinde yer alan "bentlerden yalnızca birindeki..." ibaresinin 16 Temmuz'da iptal edildiği anımsatılarak bu ibarenin, uygulanmasından doğacak sonradan giderilmesi güç veya olanaksız durum ve zararların önlenmesi ve iptal kararının sonuçsuz kalmaması için kararın Resmi Gazete'de yayımlanacağı güne kadar yürürlüğünün durdurulmasına Haşim Kılıç ile Nuri Necihoğmu'nun karşıoyları ve oyçokluğuyla kabul edildiği bildirildi.

Karara göre kanunun 1. maddesiyle, 4 Ocak 1961 günlü, 209 sayılı Sağlık Bakanlığına Bağlı Sağlık Kurumları ile Esenlendirme (Rehabilitasyon) Tesislerine Verilecek Döner Sermaye Hakkında Kanun'un 5. maddesinin değiştirilen dördüncü fıkrasına ilişkin iptal hükmünün süre verilerek yürürlüğe girmesinin ertelenmesi nedeniyle bu fıkranın yürürlüğünün durdurulması istemini oybirliğiyle reddedildi. Kanunun 3. maddesiyle, 4 Kasım 1981 günlü, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun değiştirilen 36. maddesinin ikinci fıkrasının birinci tümcesinin yürürlüğünün durdurulması isteminin, koşulları oluşmadığından oybirliğiyle reddine karar verildi.

Kanunun 6. maddesiyle, 2547 sayılı Yasa'ya eklenen Geçici Madde 57'nin "Bu süre içerisinde talepte bulunmayanlar istifa etmiş sayılır" şeklindeki son tümcesinin yürürlüğünün durdurulması isteminin koşulları oluşmadığından oybirliğiyle reddine karar verildi.

Resmi Gazete'de yayımlanan kararda şunlar kaydedildi:

"Kanunun 3. maddesiyle, 2547 sayılı Yasa'nın değiştirilen 36. maddesinin birinci, üçüncü ve dördüncü fıkralarına, ikinci fıkrasının ikinci tümcesine, 4. maddesiyle, 2547 sayılı Yasa'nın 38. maddesinin değiştirilen birinci fıkrası ile eklenen ikinci fıkrasının son tümcelerine, 5. maddesiyle, 2547 sayılı Yasa'nın değiştirilen 58. maddesinin h fıkrasına, 7. maddesiyle, 11.4.1928 günlü, 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San'atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun'un 12. maddesinin değiştirilen ikinci fıkrasının birinci tümcesinde yer alan "...aşağıdaki..." ibaresine, üçüncü fıkrasının "Sözleşmeli statüde olanlar da dahil olmak üzere mahalli idareler ile kurum tabipliklerinde çalışan ve döner sermaye ek ödemesi almayan tabipler işyeri hekimliği yapabilir" biçimindeki dördüncü tümcesine, 8. maddesiyle, 1219 sayılı Yasa'ya eklenen Ek Madde 12'nin birinci fıkrasının son tümcesinde yer alan "...yarısı kendileri tarafından, diğer yarısı..." ibaresine, dördüncü fıkrasının birinci tümcesinde yer alan "...yarısı kendileri tarafından, yarısı..." ibaresine, 9. maddesiyle, 19.4.1937 günlü, 3153 sayılı Radyoloji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanun'a eklenen Ek Madde 1'ine, 12 maddesiyle, 27.7.1967 günlü, 926 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu'nun ek 17. maddesinin C fıkrasından sonra gelmek üzere eklenen Ç fıkrasının birinci paragrafında yer alan "...geçmemek üzere..." ibaresine, ikinci paragrafına, üçüncü paragrafına, 13. maddesiyle, 926 sayılı Yasa'ya eklenen Ek Madde 26'sına, 20. maddesinin b bendinde yer alan "...ve d..." ibaresine, yönelik iptal istemleri, 16.7.2010 günlü, E. 2010/29, K. 2010/90 sayılı kararla reddedildiğinden, bu madde, fıkra, bent, tümce, bölüm ve ibarelere ilişkin yürürlüğünün durdurulması isteminin reddine oybirliğiyle 16.7.2010 gününde karar verildi."(

Kaynak : www.haberler.com(ANKA)

Türk Tabipleri Birliğinden yapılan açıklamada, Danıştay 5.Dairesi'nin Sağlık Bakanlığı'nın Anayasa Mahkemesi’nin “Tam Gün” kararıyla ilgili yorumlarını ve uygulamalarını hukuka aykırı bulduğunu belirtti.

Türk Tabipleri Birliğinden yapılan açıklamada, Danıştay 5.Dairesi'nin Sağlık Bakanlığı'nın Anayasa Mahkemesi’nin “Tam Gün” kararıyla ilgili yorumlarını ve uygulamalarını hukuka aykırı bulduğunu belirtti.

Türk Tabipleri Birliğinden yapılan açıklama şöyle;

Sağlık Bakanlığı Anayasa Mahkemesi’nin “Tam Gün” Kararıyla İlgili Yorumlarını ve Uygulamalarını Hukuka Aykırı Buldu. “Tam Gün” Yasası ile hekimlerin, güvencesiz ve giderek düşürülecek ücretlerle, günde 14-15 saat tek bir kurumda çalışmaya mecbur bırakılması planlandı.

Danıştay 5.Dairesi Kararını Verdi!

Sağlık Bakanlığı Anayasa Mahkemesi’nin “Tam Gün” Kararıyla İlgili Yorumlarını ve Uygulamalarını Hukuka Aykırı Buldu.

“Tam Gün” Yasası ile hekimlerin, güvencesiz ve giderek düşürülecek ücretlerle, günde 14-15 saat tek bir kurumda çalışmaya mecbur bırakılması planlandı.

5947 sayılı Kanun’un bütün hekimlere çalışma yasağı getiren 7. maddesi 30 Temmuz 2010 günü yürürlüğe girecekti.

Anayasa Mahkemesi, 16 Temmuz 2010 günü açıkladığı kararı ile 5947 sayılı Kanun’un 7. maddesiyle, 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun’un 12. maddesinin değiştirilen; İkinci fıkrasının birinci tümcesinde yer alan “ … bentlerden yalnızca birindeki …” ibaresini Anayasa aykırı bularak iptal etti.

Anayasa Mahkemesi, sadece kararı iptal etmedi, aynı zamanda iptal edilen maddeye ilişkin verdiği kararın sonuçsuz kalmaması için yürürlüğünü de durdurdu.

Sağlık Bakanlığı, Anayasa Mahkemesi kararını sonuçsuz bırakacak bir biçimde Mahkemenin kararının üniversite öğretim üyeleri dışındaki hekimleri kapsamadığını, hekimler kamu dışında çalışmaya devam ederse memuriyetten çıkarma dahil her türlü işlemi yapacağını açıkladı.

Türk Tabipleri Birliği, hem yazılı hem de sözlü olarak kararın bütün hekimleri kapsadığını hukuki dayanakları ile belirterek, Sağlık Bakanlığını Anayasaya uygun davranarak Mahkeme Kararını uygulamaya çağırdı.

Bu çağrıları sonuçsuz kalınca Anayasaya aykırı Bakanlık işleminin yürütmesinin durdurulması ve iptali istemi ile Danıştay’a başvurdu. Bu gün Danıştay tarafından açıklanan yürütmeyi durdurma kararı ile Bakanlık işleminin Anayasa Mahkemesi Kararına ve hukuka aykırı olduğu sonucuna varıldı.

Böylece hekimler, 30 Temmuz 2010 tarihinden itibaren de kamu kuruluşlarındaki mesailerinin bitiminde mesleklerini başka yerlerde de yapabileceklerdir.

Danıştay’ın verdiği bu son kararla Sağlık Bakanlığı’nın yaptığı yorumların yanlış olduğu ortaya çıkmıştır. Biz Türk Tabipleri Birliği olarak bütün hekimlerimiz adına Sağlık Bakanlığını halkımıza ücretsiz, ulaşılabilir, nitelikli bir sağlık hizmeti vermek üzere göreve çağırıyoruz.

TTB olarak; hekimlerin tek bir işte, tehdit edilmeden zorlanmadan, teşvik edilerek tam süre çalışmasını savunuyoruz. Bu çalışmanın; hekimler dahil olmak üzere bütün sağlık çalışanlarının güvenceli, makul çalışma sürelerinde, sağlıklı koşullarda, şiddetten arınmış bir ortamda, hedef gösterilmeksizin, insanca yaşayabilecekleri bir temel ücret karşılığında olmasını istiyoruz.

Biz biliyoruz ki çok zor koşullarda çalışan bütün sağlık çalışanlarına bu haklar sağlandığında, halkımıza verilen sağlık hizmeti de daha iyi bir düzeye gelecektir.

Kaynak : www.saglikaktuel.com

21.1.2010 günlü, 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve bu kanunun bazı maddelerinin iptali yönünde Anayasa Mahkemesi ve Danıştay tarafından alınan tüm kararlara rağmen bu kanunun uygulanmak istenen şekli karşısında;

Anayasa’nın 10. Maddesi (Kanun önünde Eşitlik) ve T.C. Danıştay Beşinci Dairesi’nin 21.07.2010 günlü, 2010/4406 Esas Numaralı kararı ile 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun, 2368 sayılı kanunun ve 16.7.2010 günlü, E. 2010/29, K. 2010/90 sayılı Anayasa Mahkemesi Kararının ilgili maddeleri gereğince;
Kamuda çalışan tabipler, diş tabipleri ve tıpta uzmanlık mevzuatına göre uzman olanların da Üniversite Öğretim üyeleri gibi tam zamanlı(sekiz saatlik) mesai saatlerinin bitiminde kısmi zamanlı olarak özel sağlık kurum ve kuruluşlarında görev yapmak ya da muayenehane açarak serbest meslek icra etmek hakları ve istekleri bulunmaktadır.

Ancak özel çalışma için tüm isteklerine ve yasal haklarına rağmen Anayasa Mahkemesinin gerekçeli kararı yayınlanmadığı için daha hukuki sonuçlar tam olarak oluşmadan adeta bentlerden yalnızca birindeki ni seçmek için karar vermeye zorlanarak baskı unsuru oluşturacak şekilde yetkili yetkisiz herkes tarafından sürekli olarak yapılan yorum ve açıklamalar ile Sağlık Bakanlığı internet sitesindeki basın açıklamasından ve son günlerde konu ile ilgili yoğun karmaşa yaşanmasından etkilenen, kafası karışan ve bir takım yaptırımlar yaşamaktan çekinen kamuda çalışan hekimlerinde 30 temmuz 2010 tarihinden sonra özel çalışmalarını sonlandırarak sadece kamuda çalışacak şekilde tam zamanlı çalışmaya geçmek için istekte bulunan dilekçeler vermek zorunda kaldıkları, hatta bir kısmının bu zorlamayla daha da ileri giderek özel çalışmalarını sonlandırdıkları da bir gerçektir.

Bu aşamada yukarıdaki yasa ve kararları da içeren bir bilgilendirmenin iyi olacağı düşüncesi ile aşağıdaki açıklamaları yapma gereği oluşmuştur.

11/4/1928 günlü ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun yayınlandığı 1928 yılından bu yana hekimler 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun 5. Maddesinde kendilerine verilmiş olan yetki ile hekimlik mesleğini serbest olarak icra etmektedir. 1965 yılında yayınlanan 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda da memurların kamu görevi dışında bütün gelir getirici faaliyetleri yasaklanmamıştır. Sadece 657 sayılı Kanunun 28. Maddesi gereğince tacir, esnaf veya ticari mümessil olmalarını gerektiren faaliyetler yasaklanmıştır. 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun ile “Hekimlik Mesleğinin ticari faaliyet olmadığının” belirtilmesi ve şimdiye kadar da bu konuda bunun aksini tanımlayan her hangi bir kanun çıkarılmaması nedeni ile de 1928 yılından bu yana yasa ile yasaklanan zamanlar ve durumlar haricinde kamuda görevli hekimler kamu görevleri dışında hekimlik mesleğini serbest olarak icra etmektedir.

2368 sayılı Kanun’un 3. maddesinde kamuda çalışan hekimlerin genel olarak kamu dışında çalışmaları, hekimlik mesleğini icra etmeleri yasaklanmıştır. Aynı Kanunun 4. maddesinde ise belli koşullar altında bu yasağın kaldırılacağı ve serbest çalışmaya izin verileceği düzenlenmiştir. Ayrıca 2368 sayılı Kanun ile haftalık çalışma süresi de diğer çalışanlardan farklı olarak sağlık çalışanları için 45 saat olarak belirlenmiştir.

21.1.2010 günlü, 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 7. Maddesi ile 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun 12 nci maddesinin ikinci fıkrası;

“Tabipler, diş tabipleri ve tıpta uzmanlık mevzuatına göre uzman olanlar, aşağıdaki bentlerden yalnızca birindeki sağlık kurum ve kuruluşlarında mesleklerini icra edebilir:
a) Kamu kurum ve kuruluşları.
b) Sosyal Güvenlik Kurumu ve kamu kurumları ile sözleşmeli çalışan özel sağlık kurum ve kuruluşları, Sosyal Güvenlik Kurumu ve kamu kurumları ile sözleşmeli çalışan vakıf üniversiteleri.
c) Sosyal Güvenlik Kurumu ve kamu kurumları ile sözleşmesi bulunmayan özel sağlık kurum ve kuruluşları, Sosyal Güvenlik Kurumu ve kamu kurumları ile sözleşmesi bulunmayan vakıf üniversiteleri, serbest meslek icrası. “ şeklinde değiştirilmiştir.

Bu şekilde; “ … bentlerden yalnızca birindeki …” ibaresi ile kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan hekimlerin yalnızca kamu kurum ve kuruluşlarında çalışmaları zorunlu kılınmış, başka kuruluşlarda çalışmaları yasaklanmıştır.

21.1.2010 günlü, 5947 sayılı Üniversite ve Sağlık Personelinin Tam Gün Çalışmasına ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’a ilişkin iptal başvurusu Anayasa Mahkemesi tarafından 2010/29 Esas sayılı dosyada 16.7.2010 günlü, E. 2010/29, K. 2010/90 sayılı kararla karara bağlanmıştır.

21.1.2010 günlü, 5947 sayılı Kanun’un 7. maddesiyle, 11.4.1928 günlü, 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun’un 12. maddesinin değiştirilen; İkinci fıkrasının birinci tümcesinde yer alan “ … bentlerden yalnızca birindeki …” ibaresi de Anayasa Mahkemesi tarafından 16.7.2010 günlü, E. 2010/29, K. 2010/90 sayılı kararla Anayasa’ya aykırı bulunup iptal edilmiş ve 11.4.1928 günlü, 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun’un 12. maddesinin değiştirilen ikinci fıkrasının birinci tümcesinde yer alan “ … bentlerden yalnızca birindeki …” ibaresi, 16.7.2010 günlü, E. 2010/29, K. 2010/90 sayılı kararla iptal edildiğinden, bu ibarenin, uygulanmasından doğacak sonradan giderilmesi güç veya olanaksız durum ve zararların önlenmesi ve iptal kararının sonuçsuz kalmaması için kararın Resmî Gazete’de yayımlanacağı güne kadar YÜRÜRLÜĞÜNÜN DURDURULMASINA, 9/2 OYÇOKLUĞUYLA karar verilmiştir. Yürütmeyi durdurma kararı da 22 Temmuz 2010 günlü, 27649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.

Böylece; “ … bentlerden yalnızca birindeki …” ibaresi, 16.7.2010 günlü, E. 2010/29, K. 2010/90 sayılı kararla iptal edildiğinden, kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan hekimlerin yalnızca kamu kurum ve kuruluşlarında çalışmaları zorunluluğu ve başka kuruluşlarda çalışmalarının ya da mesleklerini serbest olarak icra etmelerinin yasaklanması da ortadan kalkmıştır.

5947 sayılı Yasanın 19/a bendi ile 30 Temmuz 2010 tarihinden itibaren yürürlükten kaldırılacak olan 2368 sayılı Yasa’nın yürürlükten kaldırılması ile birlikte kamuda çalışan hekimlerin mesai sonrası mesleklerini serbest olarak icra etmelerini yasaklayan hüküm ile 45 saatlik haftalık çalışması süresi de ortadan kalkmış olacaktır.

Sağlık Bakanlığı tarafından konu ile ilgili olarak internet sitesinden yapılan basın açıklamasında;
“*Üniversite Öğretim üyeleri sekiz saatlik mesai saatlerinin bitiminde özel çalışabileceklerdir. Bu uygulama 30 Ocak 2011 tarihinde başlayacaktır.
*Kanunun 7. Maddesi ile ilgili verilen iptal kararı ise hekimlerimizin özel sağlık kuruluşları arasında herhangi bir sınırlamaya bağlı olmaksızın çalışabilecekleri sonucunu ortaya koymuştur.
*Anayasa Mahkemesinin Kararına ve Kanuna göre öğretim üyeleri dışında kamuda çalışan tüm doktorların muayenehane açması veya özel sağlık kuruluşlarında çalışması mümkün bulunmamaktadır. Bu uygulama 30 Temmuz 2010 tarihinden itibaren başlayacaktır. “ denilmiş, ancak daha sonra internet sitesindeki basın açıklaması;
“…….kamuda çalışan hekimlerimizin, mesai sonrasında serbest çalışmasına izin veren 2368 sayılı Yasa yürürlükten kaldırılmış olduğundan ve 1219 sayılı Yasanın 12. maddesinin üçüncü fıkrasında da, kamu görevlilerinin aynı zamanda mesleğini serbest olarak icra edemeyeceklerine ilişkin hüküm Anayasa Mahkemesince iptal edilmediğinden, bu hekimlerimizin 30 Temmuz 2010 tarihinden itibaren muayenehane açabilmesi veya özel sağlık kuruluşlarında çalışabilmesi mümkün bulunmamaktadır….” Şeklinde değiştirilmiştir.

Buna karşın T.C. Danıştay Beşinci Dairesi’nin 21.07.2010 günlü, 2010/4406 Esas Numaralı kararında;
“…Bu hükmün iptal edilmesinin doğal sonucu olarak, kamuda görev yapan bir doktor, 12. Maddenin 2. Fıkrasının (b) ve (c) bentlerine dahil birimlerde de çalışabilecek; bu kapsamda, kamuda tam gün esasına göre istihdam edilirken, sekiz saatlik çalışma bittikten sonra özel muayenehane açabileceklerdir.
Her ne kadar 2368 sayılı Yasa, 5947 sayılı Yasa’nın 19. Maddesi ile 30 Temmuz 2010 tarihinden itibaren yürürlükten kaldırılmış ise de; mülga 2368 sayılı Yasa’nın 4. Maddesinde, “….özel kanunlarına göre meslek ve sanatlarını serbest olarak icra etme hak ve yetkisine sahip olanlar” dan söz edildiği; doktorların çeşitli zam ve tazminatlardan yararlandırılmaması kaydıyla istekleri halinde çalışma saatleri dışında serbest olarak çalışmalarına olanak tanındığı; 2368 sayılı yasa kaldırılırken, kamuda ya da özelde çalışma seçenekleri arasında tercih yapma zorunluluğu getiren 5947 sayılı yasanın 7. Maddesinin bu düzenlemenin yerini aldığı; 5847 sayılı Yasa’nın 7. Maddesiyle getirilen tercih zorunluluğunun Anayasa Mahkemesi Kararıyla iptal edildiği göz önüne alındığında, 2368 sayılı Yasa’nın kaldırılmış olmasının, kamuda görevli doktorların muayenehane açmalarının yasal dayanağının ortadan kaldırılması biçiminde yorumlanamayacağı; Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararından sonra gerek üniversite öğretim elemanları, gerekse diğer kamu kurumlarında görev yapan doktorların özel muayenehane açma konusunda aynı hukuki düzenlemelere tabi bulundukları kuşkusuzdur.
Bu durumda 5947 sayılı Yasa’nın 7.maddesinde yer alan “….bentlerden yalnızca birindeki…” ibaresinin Anayasa Mahkemesi’nce iptaliyle, kamu görevlisi doktorların, sekiz saatlik çalışma süreleri sona erdikten sonra, özel muayenehanede çalışmalarına engel oluşturan yasa hükmünün ortadan kaldırılmış olması; 1980 yılına kadarki yasal düzenlemelerin aksine, kamu görevlisi doktorların aynı zamanda serbest olarak da çalışmalarını yasaklayan bir yasa hükmünün artık bulunmaması; üniversite öğretim elemanı doktorların mesleklerini açıkça yasaklayan 5947 sayılı Yasa’nın 3. Maddesinin Anayasa Mahkemesi’nce iptal edilmesi; kamuda görev yapan doktorların özel muayenehane açma konusunda üniversite öğretim elemanlarıyla aynı mevzuata-1219 sayılı Yasa’nın 5. ve 12. Maddelerine – tabi olması; bu faaliyetlerin 657 sayılı Yasa’nın 28. Maddesinde yer alan ticaret ve diğer kazanç getirici faaliyetler kapsamında değerlendirilmemesi karşısında; 30 Temmuz 2010 tarihinden itibaren kamuda çalışan tüm doktorların muayenehane açmaları ve özel sağlık kuruluşlarında çalışmalarının mümkün olmadığının ilan edilmesinde, 5947 sayılı Yasa hükümlerine, Anayasa Mahkemesi kararına ve hukuka uyarlık bulunmamaktadır.” Denilerek durum karara bağlanmıştır.

Bunlardan başka; Anayasa`nın 10. Maddesi (Kanun önünde Eşitlik) gereğince;
*Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir.
*Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz.
*Devlet organları ve idare makamları bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek zorundadırlar.

Sonuç olarak;
Anayasa’nın 10. Maddesi(Kanun önünde Eşitlik) ve T.C. Danıştay Beşinci Dairesi’nin 21.07.2010 günlü, 2010/4406 Esas Numaralı kararı ile 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun, 2368 sayılı kanunun ve 16.7.2010 günlü, E. 2010/29, K. 2010/90 sayılı Anayasa Mahkemesi Kararının ilgili maddeleri gereğince kamuda çalışan hekimlerin;
…….. Devlet Hastanesi/Toplum Sağlığı Merkezi/…, Hekimi/Uzman Hekimi/Diş Hekimi olarak Üniversite Öğretim üyeleri gibi sekiz saatlik mesai saatlerinin bitiminde işyeri hekimliği görevinde/özel muayenehanede /özel hastanede/özel sağlık kuruluşunda kısmi zamanlı olarak çalışma ve sağlık hizmeti verme hakkı bulunmaktadır.

Bu nedenlerle kamuda çalışan hekimler, 30 Temmuz 2010 tarihinden sonrasındaki çalışmaları için Anayasa Mahkemesi, Danıştay Kararları, ilgili kanunlar ve yasal hakları doğrultusunda;
“Her türlü hukuksal hakkım saklı kalmak ve Üniversite Öğretim üyeleri gibi sekiz saatlik mesai saatlerimin bitiminde işyeri hekimliği görevinde/özel muayenehanemde /özel hastanede/özel sağlık kuruluşunda kısmi zamanlı olarak çalışma ve sağlık hizmeti vermek üzere …….. Devlet Hastanesinde/Toplum Sağlığı Merkezinde/…, Hekimlik/Uzman Hekimlik/Diş Hekimliği görevime tam zamanlı olarak devam etme talebimi bilgilerinize saygı ile arz ederim.” Paragrafı ile biten bir dilekçe ile başvuru yapabilirler.

Bu bilgilendirme yazısı ve dilekçe örneğinin karmaşadan etkilenen, kafası karışan ve bir takım yaptırımlar yaşamak çekincesi ile hareket etmiş ya da edecek olan kamuda çalışan hekimlerde yasal haklarının korunabilmesi hakkında bir fikir oluşturmaya yardımcı olabilmesi, hekimler arasında birliktelik sağlayabilmesi ve çeşitli özendirici tedbirler alınarak daha uygun koşullar yaratılması sonucu olarak sadece kamuda çalışma kararını kendi özgür düşünceleri ile verebilmesinin sağlanması açısından daha çok kişiye ulaşabilmesi için yaygınlaştırılması konusunda herkesin yardımını talep ediyor ve iyi çalışmalar diliyorum.

Sevgi ve saygı ile Dostçakalın.
DrSeCe


DİLEKÇE ÖRNEĞİ

T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI
……………İL SAĞLIK MÜDÜRLÜĞÜ’NE GÖNDERİLMEK ÜZERE
………………………….. HASTANESİ BAŞHEKİMLİĞİNE

KONU: …….. Devlet Hastanesinde/Toplum Sağlığı Merkezinde/…, Hekimlik/Uzman Hekimlik/Diş Hekimliği görevime tam zamanlı olarak devam etme talebim hk TARİH: …../…../2010

Halen …………..Devlet Hastanesinde, ……… Sicil Numarası ve Hekim/Uzman Hekim/Diş Hekimi unvanı ile Mesai saatlerine uygun şekilde tam zamanlı olarak görev yapmaktayım. Kamu görevimin dışında ve mesai saatlerimin bitiminden sonra mesai saatleri haricinde işyeri hekimliği görevinde/özel muayenehanemde /özel hastanede/özel sağlık kuruluşunda kısmi zamanlı olarak çalışmaktayım/çalışmak istiyorum.

Anayasa’nın 10. Maddesi(Kanun önünde Eşitlik) ve T.C. Danıştay Beşinci Dairesi’nin 21.07.2010 günlü, 2010/4406 Esas Numaralı kararı ile 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun, 2368 sayılı kanunun ve 16.7.2010 günlü, E. 2010/29, K. 2010/90 sayılı Anayasa Mahkemesi Kararının ilgili maddeleri gereğince kamuda çalışan hekimlerin de;
…….. Devlet Hastanesi/Toplum Sağlığı Merkezi/…, Hekimi/Uzman Hekimi/Diş Hekimi olarak Üniversite Öğretim üyeleri gibi sekiz saatlik mesai saatlerinin bitiminde işyeri hekimliği görevinde/özel muayenehanede /özel hastanede/özel sağlık kuruluşunda kısmi zamanlı olarak çalışma ve sağlık hizmeti verme hakkı bulunmaktadır.

Bu nedenlerle;
Her türlü hukuksal hakkım saklı kalmak ve Üniversite Öğretim üyeleri gibi sekiz saatlik mesai saatlerimin bitiminde işyeri hekimliği görevinde/özel muayenehanemde /özel hastanede/özel sağlık kuruluşunda kısmi zamanlı olarak çalışma ve sağlık hizmeti vermek üzere …….. Devlet Hastanesinde/Toplum Sağlığı Merkezinde/…, Hekimlik/Uzman Hekimlik/Diş Hekimliği görevime tam zamanlı olarak devam etme talebimi bilgilerinize saygı ile arz ederim.

ADRES:

AD - SOYAD – İMZA

Alıntıdır-www.saglikaktuel.com