22-06-2006, 19:29 | #1 |
|
Gözleri de yorgundu...
Soğuktu hava, alabildiğine soğuk. Yorgundu kız, bütün hüzünlerini içine atmışcasına...
Ayaz vardı. Yağmur yağsaydı belki hava da yumuşayacaktı. Soğuk bıçak gibi yüzünü kesmeyecekti. Kız dayanamıyordu artık. Ağlasaydı belki, rahatlayacaktı. Aldığı nefes zehir gibi genzini yakmayacaktı. Sabah vaktiydi. Karanlık mı daha fazlaydı, aydınlık mı bilinmez. Güneş elbette ki doğardı. Doğardı da sabırtaşı bir kenara yuvarlanmış, çatladı çatlayacaktı. Saatler geçti... Gökyüzünde bulut yoktu. Zira hepsi kızın gözlerinde birikmişti. Gözleri de yorgundu. Ve günler geçti... Yağmurlar değdi toprağa, ardından rüzgarlar esti. Kız pes etti edecekti. Geceler geçti.. Yıldızlar bir nefes gibi uzaktaydılar sanki. Ne yaptıysa bir türlü yetişemedi. Bir yıldız seçti derken kendine; vuslata çok uzak, hasrete çok yakın. Bir yıldız seçti kendince;dünyadan büyük, güneşten küçük. Bir yıldız seçti;bir yanı parlak , bir yanı sönük. Tek bir yol kaldı kıza sonunda. Gece yamandı. Birbirinden buruk gecelerin ardından kız, çaresiz sabaha vardı. Yağmur yağdı.Ardından da güneş...Ama yine de gökkuşağının rengi hep siyahtı. Gülümsedi kız, gözyaşını silerken. Yine üzerinde siyah kazağı vardı. Bozuktu hava ama gelin görün ki her zamankinden daha da donuktu kız. Aylar geçti... Kız farkedemedi ama aslında çok şey değişti. Yağmurlar dindi mesela. Güneş doğuverdi.Saçları uzadı kızın. Artık yolun sonuna gelmişti. Ama gökyüzünde bulut yoktu. Zira hepsi kızın dalıp dalıp giden gözlerinde birikmişti. Gözleri de yorgundu. |
27-06-2006, 18:33 | #2 |
|
Ne kadar yazarsam yazayım
Hep bir satır boş Bir sayfası eksik masalın. Gülen martılar çizdim dün, Sesleri ağlamaklıydı. Bilemedim, kanatlarından dökülen Yoksa sevda mıydı? Ne kadar çözersem çözeyim Bu işte bir yanlışlık var Sağlaması bile tutmuyor hesabın. |
30-06-2006, 21:10 | #3 |
|
Yıllar geçiyordu ve mevsim dönüyordu
Kalıcı değildi hiçbir şey, Sen de biliyordun. Beklemek yanmaksa şayet Ve yanmaların çaresi de yağmursa eğer, Ben,inkar edemem, yanıyordum Ve vuslat yağmıyordu. Zaman geçiyor ve mevsimler dönüyordu. Kalıcı değildi hiçbirşey Sen de biliyordun. Mevsimler döndü ve sonbahara eriştik. Nihayetinde herşey gibi bizler de değiştik. Sevmek bir oyundu madem, attık son taşı Geciktik her nedense Sen ve ben , en son bittik Mevsimler döndü ve sonbahara eriştik Farkedemedik ama bizler de değiştik. |
Şu anda Bu Konuyu Okuyan Ziyaretçiler : 1 (0 Site Üyesi ve 1 konuk) | |
|
Türk Hukuk Sitesi (1997 - 2016) © Sitenin Tüm Hakları Saklıdır. Kurallar, yararlanma şartları, site sözleşmesi ve çekinceler için buraya tıklayınız. Site içeriği izinsiz başka site ya da medyalarda yayınlanamaz. Türk Hukuk Sitesi, ağır çalışma şartları içinde büyük bir mesleki mücadele veren ve en zor koşullar altında dahi "Adalet" savaşından yılmayan Türk Hukukçuları ile Hukukun üstünlüğü ilkesine inanan tüm Hukukseverlere adanmıştır. Sitemiz ticari kaygılardan uzak, ücretsiz bir sitedir ve her meslekten hukukçular tarafından hazırlanmakta ve yönetilmektedir. |