Babaların Durumları Ne Olacak?

Ev ve iş arasında düzenli bir hayatım vardı. Çok iyi anlaşamadığım, fakat hayatı paylaştığım bir eşim ve herşeyden çok sevdiğim 1,5 yaşında bir kızım var. Fakat eşim, kavgalarımız artınca benden sıkılıp boşanmaya karar verdi. Kavgalar esnasında karşılıklı kötü sözler vardı fakat şiddet hiçbirzaman olmadı. Kavga her ailede olur. Ben de birinci duruşmadan önce protokol yapmak isteyip avukata gittim. Protokolde kızımı her hafta iki gün görebileceğim, eşyaların çoğunu eşime bırakacağım ayda 75 milyon nafaka vereceğim yazıyordu. Eşim kabul ederken avukat olan babası, kendisinin özel hayatını engellediğim için her hafta görmeme itiraz edince eşimin babasıyla tartıştık ve ipleri kopardık.
Şu anda kontrol tamamen eşimin avukat olan babasında. Çocuğun annesi ve babasının görüşlerini soran yok. Kızıma olan hassasiyetimi bildiği için kızımı şantaj aleti olarak kullanıyor. Benden para ve daha yüksek nafaka istediler, kabul ettim. Fakat eşimin terk ettiği ve şu anda oturduğum (tapu eşim ve benim adıma) evi terketmemi istiyorlar. Kaçırdıkları kızımı öne sürerek benim zayıf tarafımı kullanmak istiyorlar. Eşimin ve kızımın mutluluğu için şartları kabul ettim ve avukatımın bürosunda yapılan son görüşmede bana, eşimin babası tarafından yapılan hakaretleri sineye çektim. Oynak, salak, kızını göstermeyeceğim ve seni süründüreceğim gibi hakaret ve tehdit sözlerinden sonra ben de kızıp ortamı terk ettim.

Düzenli olan hayatınız eşiniz sıkılınca bozuluyor. Kızınız sizden koparılıyor. Baba olarak söz hakkınız yok. Kontrol, tutarsız, mantıktan yoksun bir şantajcının elinde. Etrafınızda iyi bir insan olarak biliniyorsunuz ve zararsızsınız. Kızınıza bakan anneannesi bakmak için para istiyor ve eşiniz o bakacak diyor. Ve kanunlar anneden yana. Neden? Çocuk anneye muhtaç. Doğru, kimse anneden ayırmaya çalışmıyor. Peki babaya muhtaç değil mi? Babadan neden ayırmaya çalışılıyor. Anne çocuğunu çıkarcı bir ortamda yetiştirebilir, dövebilir. Yeterki annesinin yanında olsun. Babadan kaçırılsın, şahsi münasebet için güçlük çıkarılsın, çıkarlar için şantaj aleti olarak kullanılsın. Hiçbirşey yapmayan baba sürekli tehdit edilsin.

Değerli hukukçular sizlere soruyorum. Benim gibi olan babaların durumları ne olacak?

Sayın ÖZÇELİK;

Yaşadığınız sorun sadece baba olmaktan kaynaklanmamış gibi.Tehdit,fiili durum yaratma,oldu bitti'ye getirme gibi durumlar yaşamın her alanında oluyor maalesef.
1.5 yaşındaki çocuğun öncelikle anne şefkatine muhtaç olması gerçeği ne yazık ki yaşadığınız türde şantaja yol açabiliyor. Zaten siz de bir süre şantaja boyun eğmiş,sonu gelmeyince de haklı olarak feryat ediyorsunuz.Sonun kadar haklısınız ama ; "KEŞKE" diye başlayıp yeni paragraf açmak gerekir.

Şöyle ki;

Ben olsam,çocuğa bakan anneanneye ücret ödemem.

Boşanma ilamında şahsi münasebet nasıl tesis edilmiş ise, üşenmem bu periyodik görüşmeleri -her defasında icra memuru ve polis marifeti ile de olsa- atlamam.Yani "bu defa da böyle olsun " demem.

Nihayet;çocuğunuzun anne yanında büyümesini beden ve ruh sağlığı bakımından sakıncalı,tehlikeli görüyor iseniz,bunun kanıtlanmasını sağlayacak delilleri derlemeye başlar,zamanı gelince de velayeti almak için hukuk mücadelesine girerdim. Elbette bunun garantisi yok.Ya bu şantaja boyun eğmeyi sürdüreceksiniz ya da -her türlü fiili ve hukuki zorluğa karşın-hakkınızı adli yoldan arayacaksınız.Yoksa yasalar anne ile baba arasında her hangi bir ayrımı-tercihi öngörmüyor.

Yasal hakkın kullanımı sürecinde ,yolun sonunda bir taraf diğer tarafa göre biraz kârlı ya da biraz zararlı çıkacaktır.Bunu da çok fazla büyütmemek gerekir. Zaten yaşam da bu değil midir?

Ümidinizi ve sabrınızı kaybetmemenizi diler saygılar sunarım.

Sayın KARACA;
Yanıtladığınız için teşekkür ederim. Şu anda boşanmış değiliz, anlaşma yapıyor ve karşı tarafın şartlarını kabul etmişken babasının itirazları ve hakaretleri yüzünden herşey bozuldu. Eşim kızımı istediğin zaman görebilirsin derken babası itiraz ediyor. Bir avukatım var ve kendisi anne, baba ve çocuk açısından uygun çözümler buluyor. Kendisine güveniyorum ve burada durumumu sizlerle paylaşmam kendisine olan güvensizlik veya buna benzer düşüncede olmam değil. O kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi, durumumu herkesle paylaşmak istiyorum.
Kızımın ruh sağlığı açısından gördüğüm sakıncalarla ilgili deliller neler olabilir, nasıl kanıtlayabilirim? Yaklaşık 1,5 aydır göremediğimi nasıl kanıtlayabilirim?
Avukatım dün kızımı görebilmem için mahkemeye başvurdu. Bu duruşmada kanıt olarak kullanılabilir mi?
Hakim velayeti bana verip, kızımı hafta sonuna kadar annesinin yanına verebilir mi?

Ben kızımı annesinden ayırmak istemiyorum. Mücadelemi de gerekirse hayatımın sonuna kadar sürdüreceğim. Fakat çocuklarından koparılan babalar için çözüm sadece kanıt toplamak mı? Kızımı her seferinde icra memuru ile mi göreceğim? Her seferinde icra memuru ile almak kızımın psikolojisi açısından ne doğurur? Hukuken bunun başka yolu yok mu? Boşanmak istemeyen ve kızını çok seven baba suçlu mu?

Çok fazla soru oldu, özür dilerim.
Saygılarımla
Hoşçakalın

Merhaba,

Görülen o ki evliliğiniz fiilen bitmiş durumda. O halde, evliliğin sona erdirilmesi sırasında ''ortak temel'' iniz olan çocuğunuzu koruyacak mantıklı bir çözüm bulmak esas olmalıdır.

Anladığım kadarıyla siz, çocuğunuzun geleceğini düşünen duyarlı bir babasınız. Öyle ki annesinden ayırmamanız gereğine de işaret etmekle gerçekçi ve akılcı bir insan olduğunuzu dışa vurmaktasınız. Buraya kadar mantık çerçevesinde hareket etmiş iken, sırf anneannesinin ''para karşılığı'' çocuğa bakacak olmasını sebep göstererek olayı icra memuru-polis-avukat prosedürüne sürüklemeniz doğru olmayacaktır. Öyle ya da böyle bahsettiğiniz 75 milyon TL yada ona yakın bedeli nafaka olarak vereceksiniz. Mahkemenin kararı muhtemelen buna benzer olacaktır. Paranın anneye yada ona bakacak anneanneye gidecek olması sizin için sorun olmamalı.

Çocuğunuzla görüşme gün ve saatlerini mahkemenin takdirine bırakmanız en doğrusu olacaktır.

Diğer yandan, babanın avukat olması hiç bir şeyi değiştirmez. Ne varki bazı meslektaşlarımızın duyguları ile mesleklerini karıştırdıkları da olabiliyor. Sizin olayınızda da babanın, bir avukat gibi değil, baba gibi davrandığı anlaşılıyor.

İcra memuru-karakol(polis)-avukat eşliğinde çocuğunuzla görüşmenizin ne size ne de özellikle küçük çocuğa huzur vermeyeceğini söyleyebilirim. Çocuğun psikolojisinin etkileneceği muhakkaktır. Mutlaka tartışma, bağırış, çocuğu çekip itmeler olacağından bu ihtimalden sakınmanızı tavsiye ederim.

Umarım her şey iki tarafın hoşgörüsü ve anlayışı ile çözülür.

Sayın TİKİCİ;
Öncelikle yanıtladığınız için teşekkür ederim.
İkinci görüşmede kızım için ayda 125 Milyon nafakayı bile kabul etmiştim. Benim için parayı ne şekilde kullanacakları önemli değil, ihtiyacı olduğunda kızım için hertürlü yardımı yapmaya her zaman hazırım. Ben kızımın ve eşimin mutluluğu ve sağlığı için sürekli uzlaşmaya çalışıyorum. Olayı, icramemuru - polis prosedürüne ben sürüklemiyorum. Eşimin babası sırf bana zorluk çıkartmak için sürüklüyor ve bu şekilde tehdit ediyor. Eşimin babası kafayı bana takmış durumda ve içindeki öfke ve nefret o kadar büyük ki ne yaptığının ve torununa verdiği zararın farkında değil. Ben icra memuru - polis prosedürünün amacını merak ediyorum. Kızımın psikolojisi açısından bu durumu uygun bulmuyorum. Eğer kızımın velayeti bende olsaydı icra memuruna gerek duyulmazdı.
Beni tehdit ettiklerini nasıl ispatlarım?
Sürekli icra memuru veya polis istemelerini ve başka şekilde kızımı göstermediklerini nasıl ispatlarım?
Sürekli icra memuru ile kurulan şahsi münasebeti mahkeme çocuğun psikolojisi açısından değerlendirebilir mi?
Bu gibi durumları bir çocuğun sağlıklı gelişmesi açısından takip eden başka kuruluşlar var mı?

Saygılarımla
Hoşçakalın

Sayın Özçelik,
Bildiğiniz gibi aile mahkemeleri kuruldu artık bu tür problemler aile mahkemelerinde görev yapan psikolog ve sosyal eğitimiciler tarafından gözetlenecek ve çözüme ulaştırılacaklar. bu nedenle siz bu sorununuzu mahkemeye anlatın ve konuyu psikologlarla ve sosyal danışmanlarala çözmeye çalşın sanırım daha kolay olacak gerçi bu olay Türkiye'de çok yeni ama çözümü yok değil
kolay gelsin
rezay