(Karar Tarihi : 10.11.2001)

B____ A____ ve 117 arkadaşı ile İ____ A.Ş arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 2.Ticaret Mahkemesi´nce verilen 29.09.1999 gün ve 1997/212 E -1999/555 K sayılı kararı onayan Daire´nin 09.05.2000 gün ve 2000/818 E-4060 K sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacılar vekili, müvekkillerinin ortağı bulunduğu davalı şirketin 08.05.1971 yılında kazanç sağlamak ve paylaşmak amacı ile kurulmasına ve kuruluşundan bu yana 26 yıl geçmesine rağmen kuruluş amacına ulaşamadığını, kazanç sağlama ihtimalini de kaybettiğini, kuruluşundan beri hiç kar payı dağıtmadığını, şirketin ne bir merkezi ne de sorumluluk üstlenecek bir yönetim kurulu bulunmadığını, şirket merkezi olarak kayıtlarda gösterilen adresin dört yıldan bu yana "Hayrat Vakfının Misafirhanesi" olarak kullanıldığını, şirketin sadece ticaret sicili kayıtlarında var gözüktüğünü, gerçekte böyle bir Anonim Şirket bulunmadığını, yalnızca şirketin sahibi bulunduğu taşınmaz kiralarının gelir olarak gösterildiğini iddia ile davalı şirketin TTK m.434/2 ve diğer maddeleri uyarınca infisah ettiğinin tesbitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı şirket vekili, müvekkili şirket merkezinin 25.07.1997 günlü Türkiye Ticaret Sicil Gazetesinde ilan edilmiş olduğunu, şirketin halen faal ve 25.06.1997 tarihinde son olağan genel kurul toplantısını yapıp 3 yıl süre ile idare meclisi üyeleri ile murakıp seçildiğini, şirketin halen İ____ Polatlı, İ____ Trabzon, İ____ Patnos A.Ş´leri ile ticari faaliyeti olup sahibi bulunduğu taşınmazlardan geliri bulunduğunu, kar dağıtımının şirket anasözleşmesinin 30. maddesine göre İdare Meclisinin teklifi üzerine Genel Kurulca karara bağlanacağının hüküm altında olup, dava tarihine kadar da böyle bir karar olmadığından kar dağıtımı yapılmadığını, bir ortağın açmış bulunduğu "kar payı tesbiti" davasının reddedildiğini, şirketin tüm yasal defterlerinin ve evrakının düzenli tutulduğunu, genel kurulların süresinde yapıldığını, (B) hisse senedi sahibi davacıların fesih davası açma yetkilerinin bulunmadığını savunmuştur.

Mahkemece, davacıların TTK m.434 uyarınca şirketin infisah ettiğinin tesbiti için dava açmalarının mümkün bulunduğu kabul olunarak, dava tarihinden sonra davalı şirketin 25.06.1997 ve 04.06.1998 tarihlerinde iki kez genel kurul toplantısı yapmış olmakla halen yasal şekilde faaliyette bulunduğunun anlaşıldığı gerekçesi ile sübut bulmayan davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.

Dairemiz, hükmü onamıştır.

Davacılar vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Davacılar vekilinin karar düzeltme istemi üzerine dosyanın Dairemizce yeniden incelenmesi sonucu;

Yerel mahkemenin davanın reddine ilişkin kararın gerekçesinde; TTK m.434/2 de öngörülen fesih sebebinin bulunup bulunmadığının tesbiti için yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu verilen raporun kesin bir görüş ortaya koymadığı, yargılama aşamasında şirketin iki kez genel kurul toplantısı yapmış olmasının şirketin halen faaliyetini sürdürdüğünün kanıtı bulunduğu, davacıların iddialarının yerinde bulunmadığı kanısına varıldığı belirtilmiştir. Ancak, davalı şirketin anasözleşmesi, bilançoları, kar ve zarar tabloları, Ticaret Sicil Dosyasını inceleyen bilirkişiler detaylı ve kanaat bahşeden gerekçeli raporlarında, şirketin ilk kuruluş yılından 1981 yılına kadar kuruluş maksadına uygun şekilde faaliyet gösterdiğini, ancak bu yıldan itibaren herhangi bir şekilde anasözleşmenin şirketin "maksat ve mevzuu" ile ilgili 3 ncü maddesinde sayılan kar getirici ticari, inşai veya benzeri bir faaliyette bulunmayıp; daha önceki yıllarda edinilen taşınmazların satış veya kira gelirleri dışında bir gelir elde etmediğini, 25.06.1997 günlü 1996 yılı genel kurulunda şirket merkezi olarak gösterilen adreste 3.bir şahsa ait mobilya mağazasının bulunduğunu, Ankara 3.Ticaret Mahkemesi´nin 1997/315 D. iş sayılı dosyası ile yapılan tesbitte şirket merkezi olarak gösterilen adresin "Hayrat Vakfı" misafirhanesi olup şirketin burada bir faaliyette bulunmadığını, 24.04.1994 günü yapılan genel kurulda, "idare meclisine şirket varlığının bir kısmının Vakıf anlaşması hususunda selahiyet verilmesi"nin kararlaştırıldığının tesbit edildiğini, bu hususların esas itibariyle şirketin kuruluş amacından ve Anonim Şirket statüsünden uzaklaştığını gösterdiğini TTK m. 434/2 deki sebebin oluştuğu kanaatini belirtmişlerdir.

Mahkemenin, bilirkişi raporunun hükme esas olarak kesin bir görüş ortaya koymadığı yolundaki gerekçesi bu nedenle yerinde değildir. Mevcut deliller ve bilirkişi raporunda tesbit olunan olgular karşısında davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken reddi doğru olmayıp, hükmün bozulması gerekirken, zuhulen Dairemizce onanması karşısında Ankara Asliye 2.Ticaret Mahkemesi´nin 27.9.1999 gün ve 1997/212 E, 1999/555 K. sayılı hükmünü onayan Dairemizin 09.05.2000 gün ve 2000/818 E, 4060 K. sayılı onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün bu nedenlerle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

KARAR : Yukarıda açıklanan nedenlerle Dairemizin 9.5.2000 gün ve 2000/818 E, 1999/555 K. sayılı onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme kararının bu nedenlerle BOZULMASINA, ödediği temyiz ilam, temyiz peşin ve karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 10.11.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Türk Ticaret Kanunu MADDE 434 :YEDİNCİ KISIM : ANONİM ŞİRKETLERİN İNFİSAHI VE TASFİYESİ

       A - İNFİSAH:

       I - SEBEPLERİ:

       1. UMUMİ OLARAK:

       Madde 434 - Anonim şirketler şu sebeplerden biri ile münfesih olur:

       1. Akdolundukları müddetin sona ermesi;

       2. Şirket maksadının husulü veya husulünün imkansızlığı;

       3. Şirket sermayesinin 324 üncü madde gereğince üçte ikisinin zıyaı;

       4. Pay sahiplerinin beş kişiden aşağıya düşmesi;

       5. Şirket alacaklılarının 436 ncı maddeye göre talepte bulunması;

       6. Esas mukavelede bir fesih sebebi tayin edilmiş ise onun tahakkuku;

       7. Şirketin diğer bir şirketle birleşmesi;

       8. Şirketin iflasına karar verilmiş olması;

       9. (Değişik bent: 16/06/1989-3585/5 md.) 388 inci maddenin ikinci ve dördüncü fıkralarına uygun olarak umumi heyetçe feshe karar verilmiş olması.

       274 üncü madde ile 299 uncu maddenin son iki fıkrası hükümleri mahfuzdur.

Şerh Son Güncelleme: 05-09-2010