(Karar Tarihi : 01.03.2006)

Davacı, ihbar kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, ücret alacağı ile milli bayram alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm duruş-malı olarak davalılar avukatı tarafından, temyiz edilmiş ise de; HUMK'un 435. maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Mahkemece 24.9.2002 tarihinde işyerinin davalılardan Mesut'tan diğer davalı Bünyamin'e devir olduğu olgusu kabul edilmiştir. Böyle olunca yıllık izin, ihbar tazminatı ve ücret alacağından son işveren Bünyamin'in fazla mesai, milli bayram ücreti alacağından her bir davalı çalıştırdıkları süre ile sınırlı ve kıdem tazminatı alacağından da son işverenin tüm süre ve son ücretten devreden işverenin ise devir tarihindeki süre ve ücretle sınırlı olarak sorumlu olduğuna karar verilmesi gerekirken tüm tazminat ve alacaklardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarına karar verilmesi hatalıdır.

3- Davacının iş akdinin fesih tarihinde yürürlükte bulunan 1475 sayılı İş Kanununa göre sadece kıdem tazminatına fesih tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi uygulanır.
Davacıda dava dilekçesi ile yasal faiz istemiştir.

Bahsi geçen yasa düzenlemesine ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 74. maddesi hükmüne de aykırı olarak, talep aşılarak kıdem tazminatı dışındaki tazminat ve alacaklara dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulamasına karar verilmesi gerekirken fesih tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi uygulanmasına karar verilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

KARAR : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.03.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : İş Kanunu MADDE 6 :İŞYERİNİN VEYA BİR BÖLÜMÜNÜN DEVRİ

İşyeri veya işyerinin bir bölümü hukukî bir işleme dayalı olarak başka birine devredildiğinde, devir tarihinde işyerinde veya bir bölümünde mevcut olan iş sözleşmeleri bütün hak ve borçları ile birlikte devralana geçer.

       Devralan işveren, işçinin hizmet süresinin esas alındığı haklarda, işçinin devreden işveren yanında işe başladığı tarihe göre işlem yapmakla yükümlüdür.

       Yukarıdaki hükümlere göre devir halinde, devirden önce doğmuş olan ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlardan devreden ve devralan işveren birlikte sorumludurlar. Ancak bu yükümlülüklerden devreden işverenin sorumluluğu devir tarihinden itibaren iki yıl ile sınırlıdır.

       Tüzel kişiliğin birleşme veya katılma ya da türünün değişmesiyle sona erme halinde birlikte sorumluluk hükümleri uygulanmaz.

       Devreden veya devralan işveren iş sözleşmesini sırf işyerinin veya işyerinin bir bölümünün devrinden dolayı feshedemez ve devir işçi yönünden fesih için haklı sebep oluşturmaz. Devreden veya devralan işverenin ekonomik ve teknolojik sebeplerin yahut iş organizasyonu değişikliğinin gerekli kıldığı fesih hakları veya işçi ve işverenlerin haklı sebeplerden derhal fesih hakları saklıdır.

       Yukarıdaki hükümler, iflas dolayısıyla malvarlığının tasfiyesi sonucu işyerinin veya bir bölümünün başkasına devri halinde uygulanmaz.

Şerh Son Güncelleme: 19-02-2010