(Karar Tarihi : 19.09.2005)

Yargıtay 3.Hukuk Dairesi

Esas No: 2005/9130
Karar No: 2005/8667

Dava: Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Karar: Davada, davalının boşandıktan sonra işe girerek gelir elde ettiği ve yoksulluğunun ortadan kalktığı ileri sürülerek, yoksulluk nafakasının kaldırılması istenilmiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.

TMK'nun 176/3 maddesine göre; irat biçiminde ödenmesine karar verilen nafakanın yoksulluğun ortadan kalkması halinde mahkeme kararıyla kaldırılması mümkündür.

Yine, tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.

Somut olayda, tarafların 27.5.2003 tarihli kararla boşandıkları, 6.6.2003 tarihinde işe giren davalı kadının aylık 304.512.500 lira gelir elde ettiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.

Ancak, yerleşik Yargıtay uygulamasına göre, asgari ücretin yoksulluğu ortadan kaldırmadığı ilke olarak kabul edilmiştir. (HGK. nun 1.5.2002 gün 2-397 E-339 K. sayılı kararında olduğu gibi)

Bu nedenle, davalının asgari ücretle çalışsa bile yoksulluğunun ortadan kalkmayacağı, bu durumun sadece nafaka miktarının tayininde rol oynayacağı dikkate alınmadan yoksulluk nafakasının kaldırılması yönünde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

O halde, mahkemece davalının zorunlu ihtiyaçları ile davacının gelir durumu ve başka nafaka yükümlülüklerinin de bulunduğu gözetilerek, yoksulluk nafakasının bir miktar indirilmesi ile yetinilmesi gerekirken tümden kaldırılmış olması usul ve yasaya uygun olmayıp bozmayı gerektirmiştir.

KARAR : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.09.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Üye Notu : Karar özeti tarafımızdan yapılmıştır.

İlgili Mevzuat Hükmü : Türk Medeni Kanunu MADDE 176 :Maddi tazminat ve yoksulluk nafakasının toptan veya durumun gereklerine göre irat biçiminde ödenmesine karar verilebilir.

Manevi tazminatın irat biçiminde ödenmesine karar verilemez.

İrat biçiminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafaka, alacaklı tarafın yeniden evlenmesi ya da taraflardan birinin ölümü halinde kendiliğinden kalkar; alacaklı tarafın evlenme olmaksızın fiilen evliymiş gibi yaşaması, yoksulluğunun ortadan kalkması ya da haysiyetsiz hayat sürmesi halinde mahkeme kararıyla kaldırılır.

Tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.

Hakim, istem halinde, irat biçiminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafakanın gelecek yıllarda tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına göre ne miktarda ödeneceğini karara bağlayabilir.

Gerekçesi için Bkz.

Şerh Son Güncelleme: 17-02-2010