(Karar Tarihi : 29.09.1993)

T.C.
YARGITAY
HUKUK GENEL KURULU
1993/2-491E.
1993/543K.
29.9.1993
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Mersin 4. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 6.2.1992 gün ve 1991/301 E.-1992/102 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 12.5.1992 gün ve 5280-5488 sayılı ilamı;

(... Boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, müşterek hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı Medeni Kanun'un 134/1. maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Davacı asıl ve vekili hükümden sonra ve temyiz aşamasında verdikleri aidiyeti ve imzası usulünce doğrulanan 17.5.1993 günlü dilekçeleri ile açıkça boşanma davasından vazgeçtiklerini bildirmişlerdir. HUMK'nun 91. maddesinde feragatın iki taraftan birinin netice-i talebinden vazgeçmesi olduğu belirtilmiş, 95. maddenin 1. fıkrasında da feragatın kat'i bir hükmün hukuki neticelerine hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekir ki feragatın geçerliliği karşı tarafın muvafakatına bağlı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Bu durumda, direnme kararının davacının davadan feragatı hakkında mahkemesince bir karar verilmek üzere bozulması gerekir. Yargıtay'ın yerleşmiş uygulamaları da bu yoldadır (11.4.1940 gün ve 70 sayılı Yar. İç. Kararı, HGK'nun 16.11.1996 gün 1438-290 ve 27.5.1992 gün 1992/2-250364 sayılı kararları).

KARAR : Davacının davadan feragatı nedeniyle, yerel mahkemece gerekli kararın verilmesini temin için direnme kararının (BOZULMASINA) oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : (Eski) Hukuk Usulu Muhakemeleri Kanunu - Mülga MADDE 91 :Feragat, iki taraftan birinin neticei talebinden vazgeçmesidir.

Şerh Son Güncelleme: 21-12-2009