ayrılık davası ile birlikte ziynet istenebilir mi?

merhaba,
davacı bayan ile müvekkilim arasında bir boşanma davası açılmış ve reddedilmişti. bunun üzerine davacı, ayrılık kararı verilmesi için dava açtı, aynı dilekçede de ziynet eşyaları ve maddi tazminat istendi.
ziynetlerin istenebilmesi için boşanma davası olması gerekmez mi? salt ayrılık davasında bunların istenmesi aklıma yatmıyor, böyle düşünmekle birlikte, dayanak bulamıyorum. yargıtay kararı veya her türlü yardımlarınız için teşekkürler!

iyi günler,
ayrılık davası niteliği itibariyle evliliği sonlandırmadan eşlere evliliklerini gözden geçirmeleri için sağlanmış bir hukuki yoldur. Dolayısıyla icraya yönelik alacak davalarının bu aşamada mümkün olmadığını düşünüyorum, ancak şartları varsa nafaka talep edip, 206. madde şartları varsa mal rejiminin değiştirilerek mal ayrığına dönüşümü için dava ve diğer tarafın tasarruf yetkilerinin sınırlandırılmasına ilişkin davaları açabilirsiniz.


kolaylıklar dilerim,

Ziynet eşyaları ile ilgili dava T.M.K. 174/1. maddesi anlamında boşanmanın eki niteliğinde bir dava değildir; harcı ödenerek ayrılık davası ile birlikte açılabilir.

değerli fikirleriniz için teşekkür ederim

Herkese merhabalar, elimde bu konuyla kısmen alakalı bir yargıtay kararı vardı, işinize yarayacağını düşündüm.İyi çalışmalar.

T.C. YARGITAY
2.Hukuk Dairesi

Esas: 2005/822
Karar: 2005/2665
Karar Tarihi: 23.02.2005

ÖZET : Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına geçimine, malların yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden ( resen ) almak zorundadır. Davacının ziynet eşyaları hakkındaki davası boşanmanın eki niteliğinde maddi tazminat olmayıp, kusura dayanarak indirim yapılması yanlıştır.

(4721 S. K. m. 174/1, 185/3, 186/3)

Dava: Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tedbir nafakası, manevi tazminat ve ziynet eşyaları yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: 1- Boşanma davası içerisinde talep edilen nafaka yönünden kararla birlikte ilam harcı alınması doğru olmadığı gibi kabul edilen beş adet bilezik yönünden ise nisbi harç alınmadan yargılamaya devamla hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. Ancak bu yönler temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir.

2- Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;

a- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

b- Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına ( TMK. md.186/1 ) geçimine, ( TMK md.185/3 ) malların yönetimine ( TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215 ) ve çocukların bakım ve korunmasına ( TMK.md.185/2 ) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden ( resen ) almak zorundadır ( TMK.169 ). O halde dava tarihinden geçerli olmak üzere, herhangi bir işi ve geliri olmayan kadın ve müşterek çocuk yararına Türk Medeni Kanununun 185/3, 186/3 maddelerine uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

c- Davacının ziynet eşyaları hakkındaki davası Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi anlamında boşanmanın eki niteliğinde maddi tazminat olmayıp, kusura dayanarak indirim yapılması yanlıştır. Kabul edilen ve temyize gelmeyen beş adet bilezik dışındaki ziynet eşyaları yönünden nisbi harç tamamlattırılmadan ( Harçlar Kanunu 30-32 md. ) yargılamaya devamla ret hükmü kurulması doğru değildir.

3- 4787 Sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4/1 maddesi; 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere ( MK. md. 118-395, 5133 S.K.md.2-3 ) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını, geçici 1. maddesi de; sonuçlanmamış davaların yetkili ve görevli aile mahkemesine devredileceğini hükme bağlamıştır. Karar bozulmakla sonuçlanmamış hale gelmiştir. Bu açıklama karşısında işin görev yönünün de düşünülmesi zorunludur.

Sonuç: Temyiz edilen kararın 2/b-c bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise 2/a bentte belirtilen nedenlerle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.02.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.