Yargıtay kararı

18 HD nin 2010/8856 esas,2010/12213 karar, 30.09.2010 sayılı kararı ve 2009/4477 esas, 2009/4803 karar 05.05.2009 tarihli kararını arıyorum.Yardımcı alabilir misiniz

T.C YARGITAY
18.Hukuk Dairesi
Esas: 2009 / 4477
Karar: 2009 / 4803
Karar Tarihi: 05.05.2009

ÖZET: Mahkemece öncelikle bağımsız bölümün tapu kaydı getirtilerek davalının bu bölümün maliki olup olmadığının saptanması, maliki değilse buradan kira sözleşmesine, oturma hakkına ya da başka bir nedene dayanılarak sürekli bir biçimde yararlanıp yararlanmadığının yerinde yapılacak inceleme ile belirlenmesi gerekir.(634 S. K. m. 20, 22) (2004 S. K. m. 67)

Dava: Dava dilekçesinde, itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Karar: Davada; ortak kalorifer kazanının yenilenmesi giderinden N. T. Sitesi C-10 Blok 6 nolu bağımsız bölümün payına düşen ortak gider alacağı ile ilgili icra takibine yapılan itirazın iptali istenilmiştir.

Mahkemece, davalının anataşınmazda bağımsız bölüm maliki olmadığı dolayısıyla ortak hizmet için yapılan giderden sorumlu tutulamayacağı gerekçesiyle davanın pasif husumet ehliyeti yokluğundan reddine karar verilmiştir.

Kat Mülkiyeti Yasasının 5711 sayılı Yasayla değişik 20. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi hükmüne göre anataşınmazın bütün ortak yerlerinin bakım, koruma, güçlendirme ve onarım giderlerine her bir kat maliki katılmakla yükümlüdür. Anılan Yasanın 22. maddesinin birinci fıkrası hükmüne göre de kat malikinin 20. madde uyarınca payına düşecek ortak gider ve avans borcundan ve gecikme tazminatından o malikin bağımsız bölümünde kira sözleşmesine, oturma hakkına veya başka bir nedene dayanarak sürekli bir biçimde yararlananlar da müştereken ve müteselsilen sorumludur. Buna göre ortak gider ve avansın zamanında ödenmemesi durumunda yönetici veya kat maliklerinden her biri bu alacağı tahsil etmek için ister kat malikine isterse o malikin bağımsız bölümünden (kira sözleşmesine, oturma hakkına veya başka bir nedene dayanarak) yararlanan kişiye karşı ya da her ikisine karşı birlikte icra takibinde bulunabilir ve dava açabilir. Somut olayda; ortak kalorifer kazanının yenilenmesi giderinden C Blok 6 nolu bağımsız bölümün payına düşen ortak giderin ödenmediği, davalının bu bağımsız bölümde oturduğu ileri sürüldüğüne göre mahkemece öncelikle anılan bağımsız bölümün tapu kaydı getirtilerek davalının bu bölümün maliki olup olmadığının saptanması, maliki değilse buradan kira sözleşmesine, oturma hakkına ya da başka bir nedene dayanılarak sürekli bir biçimde yararlanıp yararlanmadığının yerinde yapılacak inceleme ile belirlenmesi, Kat Mülkiyeti Yasasının yukarıda değinilen 20. ve 22. madde hükümleri göz önünde tutularak oluşacak sonuç doğrultusunda hüküm kurulması gerekirken, yetersiz araştırma ve eksik inceleme ile davalının pasif husumet ehliyeti yokluğundan davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Sonuç: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.05.2009 gününde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

T.C YARGITAY
18.Hukuk Dairesi
Esas: 2010 / 8856
Karar: 2010 / 12213
Karar Tarihi: 30.09.2010

ÖZET: Kat malikinin payına düşecek gider ve avans borcundan ve gecikme tazminatından bağımsız bölümlerin birinde kira akdine, oturma hakkına veya başka sebebe dayanarak devamlı bir şekilde faydalananlar da müştereken ve müteselsilen sorumludurlar. Buna göre, davalının, eşine ait bağımsız bölümde birlikte ikamet ettiği kabul edilerek, bu bağımsız bölümün kullanıcısı sıfatıyla bu bağımsız bölümle ilgili site ortak giderlerinden, dolayısıyla, yakıt giderlerinden sorumlu tutulmalıdır. (634 S. K. m. 20, 22) (2004 S. K. m. 67)

Dava: Dava dilekçesinde, icra takibine yapılan itirazın iptaline takibin devamına dair verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Karar: Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Dava, yakıt masrafına ilişkin ortak gider alacağı ile ilgili icra takibine yapılan itirazın iptaline ilişkin olup mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.

Ancak;

Dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; dava konusu ana taşınmazda 18.09.2008 tarihinde kat mülkiyeti kurulduğu ve davalı adına kayıtlı bağımsız bölüm bulunmadığı, 6 nolu bağımsız bölüm malikinin davalının annesi E. K., 10 nolu bağımsız bölüm malikinin ise davalının eşi Y. K. olduğu anlaşılmaktadır. Kat Mülkiyeti Yasasının 22. maddesinin birinci fıkrası gereğince kat malikinin, 20. maddesi gereğince payına düşecek gider ve avans borcundan ve gecikme tazminatından bağımsız bölümlerin birinde kira akdine, oturma (sükna) hakkına veya başka sebebe dayanarak devamlı bir şekilde faydalananlar da müştereken ve müteselsilen sorumludurlar. Buna göre davalının 2008-2009 yılları için sorumluluğunun Kat Mülkiyeti Yasasına göre belirlenmesi gerekip, davalının, eşine ait bağımsız bölümde birlikte ikamet ettiği kabul edilerek, bu bağımsız bölümün kullanıcısı sıfatıyla bu bağımsız bölümle ilgili site ortak giderlerinden, dolayısıyla, yakıt giderlerinden sorumlu tutulmalıdır. Ana gayrimenkulde kat mülkiyeti kurulmadan önceki yıllarda yakıt giderinden sorumlu tutulduğu annesine ait bağımsız bölümden ise 2008-2009 yıllarında yararlanıp yararlanmadığı ve bu bağımsız bölümle irtibatı kesin olarak belirlenerek sonucuna göre karar verilmelidir.

Mahkemece eksik inceleme ile ve yerinde olmayan gerekçelerle 2008-2009 yılı yakıt gideri ile ilgili istemin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Sonuç: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 30.09.2010 gününde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Çok kıymetli meslekdaşım Avukat Ergün Vardar Bey yardımınız için çok teşekkür ederim.