Teşebbüsten Dolayı Cezanın İndİrİmİ İle İlgili Yargıtay Kararı

Tüm meslekdaşlarıma saygılar....
Hırsızlık suçu ile ilgili yapılan yargılamada suçun teşebbüs aşamasında kalması sebebiyle takdiri indirim yapılırken TCK Madde 35- Diğer hallerde verilecek cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadarı indirilir.Bu hüküm esas alınarak 1/4 indirim yapılmış.Bu indirimin daha fazla yapılması gerektiği kanısındayım,buna ilişkin yargıtay kararı olan arkadaşımız varsa göndermesini rica ediyorum.Şimdiden teşekkürler..........

T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas: 2006/6-315
Karar: 2006/303
Tarih: 19.12.2006
KARAR METNİ:
YARGITAY KARARI
Sanık hakkında hırsızlık ve kavgada silah çekmek suçlarından yapılan yargılama sonunda; sanık Ahmet Okur'un, mağdur Ahmet Yılmaz'a karşı işlediği kabul edilen yankesicilik suretiyle hırsızlığa teşebbüs ve kavgada silah çekmek suçları nedeniyle, 765 s. Kanunun 492/7. maddesi gereğince takdiren ve teşdiden 5 yıl hapis, suçun tam teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edildiğinden 765 s. Kanunun 62. maddesi gereğince takdiren 1/5 oranında indirim yapılarak 4 yıl hapis, hırsızlığa konu değer suç tarihi itibarıyla pek fahiş kabul edilmekle 765 s. Kanunun 522. maddesi gereğince 1/3 oranında artırım yapılarak sonuçta, 5 yıl 4 ay hapis; 765 s. Kanunun 466/1 maddesi gereğince de, takdiren ve teşdiden 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 765 s. Kanunun 523, 59, 81 ile 647 s. Kanunun 4 ve 6. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına, cezaların içtimaına, müsadereye, yargılama giderine ve mahsuba ait Çubuk Asliye Ceza Mahkemesince verilen 04.04.2000 tarih ve 48-158 s. hükümlerin sanık müdafii ve yerel Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmeleri üzerine; Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından yapılan inceleme sonucunda, 25.01.2002 tarih ve 17096-584 sayı ile;
"1- Yankesicilik suretiyle hırsızlık suçunu işledikten sonra, yakınıcı tarafından yakalanan sanık Ahmet Okur'un, cezadan kurtulmak amacıyla bıçak çektiği iddia olunması karşısında; sanıkların eylemlerinin sübutu halinde TCK.nun 495/2. maddesi aracılığıyla aynı yasanın 497/1. maddesine uyduğu ve davaya bakmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ilişkin olduğu gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanık Ahmet Okur'un, sahte nüfus cüzdanı kullanma eylemine yönelik temyiz istemlerine gelince;
4616 s. Yasanın 22.12.2000 gününde 24268 s. Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmesi karşısında,
Uygulama maddesinde ön görülen hürriyeti bağlayıcı cezanın üst sınırı suç tarihinin 23 Nisan 1999'dan önceye ilişkin olması ve sanığa yükletilen suçun, Yasanın 1. maddesi 5. fıkrasındaki kapsam dışı suçlar içerisinde yer almaması gözetilerek, 4. fıkrası uyarınca davanın ertelenmesine yer olup olmadığının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması..." nedenleriyle, "hükmün bozulmasına, ceza süresi yönünden kazanılmış hakların gözetilmesine" karar verilmiştir.
Bozma üzerine, Çubuk Asliye Ceza Mahkemesince 14.05.2002 tarih ve 217-378 sayı ile görevsizlik kararı verilerek, dosya görevli Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiştir.
Görevsizlik kararı ile dosya kendisine gönderilen Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesince 26.02.2003 tarih ve 201-50 sayı ile;
"......Sanık Ahmet Okur'un ....yağmaya kalkışma suçundan hareketine uyan 765 s. Kanunun 497/1. maddesi uyarınca 15 yıl, 765 s. Kanunun 61. maddesi gereğince 2/3 oranında indirim yapılarak 5 yıl, 765 s. Kanunun 59. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılmak suretiyle sonuç olarak 4 yıl 2 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına, 765 s. Kanunun 31. ve 20. maddeleri gereğince takdiren 2 yıl süre ile kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, Çubuk Asliye Ceza Mahkemesinin 04.04.2000 tarih ve 48-158 s. kararı ile 5 yıl 4 ay hapis cezasına karar verilmiş olmakla, bu durum sanık yararına kazanılmış hak oluşturacağından, neticeten 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, yargılama giderine..." karar verilmiştir.
Bu karar sanık Ahmet Okur müdafi tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 13.10.2005 tarih ve 13426-9006 sayı ile;
"Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve kanuna aykırılık bulunmadığından, sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sanığın eylemine uyan 765 s. Kanunun 497/1, 61, 59/2, 31 ve CMUK.nun 326/son maddelerine göre cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; hükümden sonra 01.06.2005 gününde yürürlüğe giren 5237 s. Kanun aynı suça uygulandığında, 765 s. Kanunun 495/2. maddesinde yer alan dolaylı yağma suçunun düzenlenmediği ve eylemin 142/2-b, 35 ve 106/2-a maddelerinde düzenlenen hırsızlık ve silahlı tehdit olarak nitelendirilmesi gerektiği, yeni yasada ön görülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından, anılan Kanunun 7/2, 5252 s. Kanunun 9/3. maddeleri gereğince 5237 s. Kanun hükümleri uyarınca yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması..." gerekçesiyle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma üzerine yeniden yargılama yapan Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesince 14.06.2006 tarih ve 45-440 sayı ile;
"…..1- Adına çağrı kağıdı çıkartılan ancak gelmeyen sanığın CMK.nun 307/2 maddesi uyarınca dinlenmesinden vazgeçilmesine,
2- Usul ve kanuna uygun bulunmayan Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13.10.2005 tarih ve 13426-9006 s. kararına suçun nitelendirilmesi yönünden uyulmayarak mahkememizin 26.02.2003 tarih ve 201-50 s. kararında direnilmesine,
Bu itibarla, sanık Ahmet Okur'un silahla yağmaya kalkışmak suçundan eylemine uyan 5237 s. Kanunun 149/1-a maddesi uyarınca 10 yıl hapis, suç teşebbüs aşamasında kaldığından aynı kanunun 35/2. maddesi uyarınca takdiren 3/4 oranında indirim yapılarak 2 yıl 6 ay hapis, kazanılmış hakkı sebebiyle cezanın aynı kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirilmesi ile 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 s. Kanunun 53/1-a, b, d, e maddesinin uygulanmasına, 51 ve 52. maddelerin uygulanmasına yer olmadığına, mahsuba; ancak, suç gününde yürürlükte olan 765 s. Kanunun bu suça tekabül eden 497/1, 61. maddeleriyle de hüküm kurulması gerektiğinden; sanığın, silahla yağmaya kalkışmaktan eylemine uyan 765 s. Kanunun 497/1. maddesi uyarınca, 5252 s. Kanunun 6. maddesi de gözetilerek, 15 yıl hapis, suç eksik teşebbüs aşamasında kaldığından aynı kanunun 61. maddesi gereğince takdiren 2/3 oranında indirim yapılarak 5 yıl hapis, kazanılmış hakkı sebebiyle bu kanunun 59. maddesi gereğince cezanın 1/6 oranında indirilmesi suretiyle 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı kanunun 31. ve 20. maddeleri gereğince 3 yıl süre ile kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, 647 s. Kanunun 4. ve 6. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına, karar kesinleştiğinde infazın 5237 s. Kanuna göre kurulan hüküm üzerinden yapılmasına, yargılama giderine..." karar verilmiştir.
Bu hüküm sanık Ahmet Okur müdafi tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.11.2006 tarih ve 283764 s. ve bozma istemli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup, düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
İncelenen olayda,
İlk hükümde, sanık Ahmet Okur'un, mağdur Ahmet Yılmaz'a karşı eylemi sebebiyle yankesicilik suretiyle hırsızlık suçundan dolayı 765 s. TCY'nın 492/7., 62. ve 522. maddeleri uyarınca 5 yıl 4 ay hapis, aynı kanunun 466/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmalarına karar verilmiş, Özel Daire, sanığın eylemi 765 s. Kanunun 497/1. maddesindeki suçu oluşturacağından, davaya bakma görevinin ağır ceza mahkemesinin görevine gireceği gerekçesiyle hükümü bozmuş; bunun üzerine yargılama yapan ağır ceza mahkemesince; 765 s. Kanunun 497/1.,61. ve 59. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezasına hükmedilmiş, bu hüküm sanık müdafi tarafından temyiz edildiğinde, Özel Daire, 5237 s. Yasada dolaylı yağma suçu düzenlenmediğinden sanığın eyleminin 5237 s. Kanunun 142/2-b, 35 ve 106/2-a maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiği görüşüyle bozma kararı vermiş, bozma kararı üzerine yeniden yargılama yapan yerel mahkeme ise; suçun niteliği ile ilgili olarak direnme kararı verdikten sonra, 5237 s. Kanunun 149/1-a, 35/2 ve 62. maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükmetmiştir.
Yerel Mahkemenin bu kararı şeklen "ısrar" gibi görünse de, uygulamanın sonradan yürürlüğe giren Kanun hükümlerine göre gerçekleştirilmesi karşısında, daha önceden Özel Dairece incelenmeyen hususları bünyesinde barındırdığından, özü itibarıyla yeni hüküm niteliğindedir. Özel Dairece incelenmeyen hususların ise doğrudan Ceza Genel Kurulunca tetkiki olanaksızdır. Bu itibarla, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle;
Dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 19.12.2006 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Kaynak: Corpus Arşiv
[Copyright © Ced Dağıtım Medya Yazılım - Corpus Mevzuat ve İçtihat Programı]
Programı taradım ama işinize yarayacak pek bir şey bulamadım.Belki fikir verebilir diye kararı ekledim.Saygılarımla

T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
Esas: 2005/2226
Karar: 2005/3451
Tarih: 18.04.2005
ÖZET: Özet yazımı tamamlanmamıştır. Lütfen karar metnine bakınız.
(765 sayılı TCK. m. 492/8, 522) (1412 sayılı CMUK. m. 343)
KARAR METNİ:
Hırsızlığa teşebbüs suçundan sanıklar Ecevit Bozkurt ve Süheyla Aydın'ın, Türk Ceza Yasasının 492/8, 62, 522. maddeleri uyarınca 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, Süheyla Aydın'ın, Türk Ceza Yasanın 492/8, 62, 522, 647 S. Cezaların İnfazı Hakkında Yasanın 4. maddeleri gereğince 1.138.924.800 Türk Lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve bu cezanın 647 S. Yasanın 6. maddesi gereğince ertelenmesine dair, YATAĞAN Asliye Ceza Mahkemesinin 26.9.2002 tarih, 2002/14-207 s. kararına karşı Adalet Bakanlığının 9.3.2005 tarih ve 10830 s. yasa yararına bozma istemine dayalı Yargıtay C.Başsavcılığının 21.3.2005 tarih ve Y.E.49262 s. ihbar yazısı ile infaz dosyası 29.3.2005 gününde Dairemize gönderilmekle incelendi:
Anılan yazıda;
"Dosya kapsamına göre, sanıkların tarlada bırakılmış mahsuller üzerinde hırsızlık yapmak biçiminde belirlenen eylemlerini cezai yaptırıma bağlayan Türk Ceza Yasasının 492/8. maddesinde ön görülen hürriyeti bağlayıcı cezanın 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası olması ve mahkemenin kabulüne göre de teşdid uygulanmadan asgari hadden ceza tayin olunması karşısında, benzer bir hususta Yargıtay 8.Ceza Dairesinin 08.12.2004 tarih, 2004/10861-9684 s. ilamında da belirtildiği üzere, hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırı olan 2 yıl hapis cezası üzerinden, aynı Yasanın 62. maddesi uyarınca 1/3, 522. maddesi gereğince 2/3 oranında yapılan indirimler sonucu; sanıklardan Ecevit Bozkurt hakkında 5 ay 10 tarih yerine 8 ay hapis, Süheyla Aydın hakkında, 647 S. Yasanın 4. maddesinin de uygulanması neticesi, 759.200.000 Türk Lirası ağır para cezası yerine, yazılı biçimde fazla ceza tayininde isabet görülmemiş olduğundan bahisle CMUK.nun 343. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması" Dairemizden istenilmiştir.
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay C.Başsavcılığının ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile hırsızlık suçundan sanıklar Ecevit Bozkurt ve Süheyla Aydın hakkında Yatağan Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 26.9.2002 gün ve 2002/14-207 s. kararın CMUK.nun 343. maddesi gereğince BOZULMASINA, sanıklar hakkında TCK.nun 492/8. maddesi uyarınca alt sınırdan belirlenen 2 yıl hapis cezasının aynı Kanunun 62. maddesiyle 1/3 oranında indirilerek 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmalarına, sanıklara hükmolunan bu cezadan TCK.nun 522. maddesiyle de 2/3 oranında indirdim yapılarak 5 ay 10 tarih hapis cezası ile cezalandırılmalarına, sanık Süheyla Aydın hakkında hükmolunan kısa süreli özgürlüğü bağlayıcı cezanın 647 S. Kanunun 4/1. maddesi gereğince bir günü 4.745.520 TL. hesabıyla 759.283.000 TL. ağır para cezasına çevrilmesine karardaki sair hususların saklı tutulmasına, 18.4.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak: Corpus Arşiv
[Copyright © Ced Dağıtım Medya Yazılım - Corpus Mevzuat ve İçtihat Programı]

T.C.
YARGITAY
11. Ceza Dairesi
Esas: 1998/7932
Karar: 1998/7257
Tarih: 25.11.1998
ÖZET: Sanıklar çaldıkları montlarla mağazadan ayrıldıkları sırada müştekinin şüphelenerek kesintisiz takibi sonucu, çalıntı eşyalarla birlikte yakalanmışlardır. Bu sebeple sanıkların eylemlerinin tam teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü gerekir.
(765 sayılı TCK. m. 491)
KARAR METNİ:
Hırsızlık suçundan sanıklar Costea Violeta. Carmen Toader, Racoarea Lorga'nın yapılan yargılanmaları sonunda; TCK.nun 491/4, 622, 523 ve 647 S.K.nun 4-6. maddeleri gereğince 2.400.000'er TL. ağır para cezası ile mahkumiyetlerine dair İSTANBUL 4. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 04/03/1998 tarih ve 1997/377 Esas, 1998/214 Karar s. hükmün süresi içerisinde Yargıtayca tetkiki C. Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığının bozma isteyen tebliğnamesi ile 05/11/1998 tarihinde daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü;
TCK.nun 491. maddesinin 3. bendi yerine, 4. bendinin uygulanmasındaki isabetsizlik, sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik edilen dosya içeriğine göre hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiştir.
1- Sanıkların çaldıkları montlarla mağazadan ayrıldıkları sırada müştekinin şüphelenerek kesintisiz takibi sonucu, çalıntı eşyalarla birlikte yakalandıklarının anlaşılmasına göre eylemlerinin tam teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden tamamlanmış suçtan hüküm kurulması,
2- Koşulları bulunmadığı halde, cezadan TCK. nün 523. maddesi uyarınca indirim yapılması,
3- Kabule göre de; Kanuni ve yeterli gerekçe gösterilmeden ve takdire dayanıldığı da belirtilmeden, TCK.nun 523. maddesiyle en alt sınırdan indirim yapılması,
Kanuna aykırı ve C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden dolayı istek gibi CMUK.nun 321 nci maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 25/11/1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak: {Corpus Arşiv No:11-27}
[Copyright © Ced Dağıtım Medya Yazılım - Corpus Mevzuat ve İçtihat Programı]