İyi ki bana çıkmadı

İYİ Kİ BANA ÇIKMADI

Biletleri listeden kontrol ettikten sonra rahatlayıp arkama yaslandım, derin ve huzurlu bir nefes aldım. Oh! İyi ki büyük ikramiye bana çıkmadı.

Yaklaşan yılbaşını neredeyse her köşe başında haber veren, seyyar piyango bayileridir. Her Aralık sonunda, kah bu soğukta elleri titreye titreye bilet satmaya çalışan yaşlılara acıdığımdan, kah tombala gibi bu da yılbaşı adetlerinden biri olduğundan, birkaç bilet alırım. Hiç umursamam çıkıp çıkmayacağını, sonuçta bir eğlence sadece. Ama zaman zaman, ya büyük ikramiye bana çıkarsa diye kaygılandığım da olur. Kaygılanırım, hatta korkarım talih kuşunun benim başıma konmasından. Öyle çok nedeni var ki bu korkumun.

Bir kere, uzmanlar söylüyor işte, büyük ikramiyeyi kazanıp da hayatını mutlu bir şekilde sürdüren kimse yok. Gazetede okuduğuma göre, tüm bu şanslı insanlar, ilk beş yıl içinde ellerindeki paranın tümünü yitirmiş, mutsuz olmuşlar. Sonra başka nedenleri de var. Örneğin, ne yapacaksın onca parayı, yaşamına nasıl devam edeceksin, bu büyük değişikliğe nasıl uyum sağlayacaksın? İşini bıraksan, “görüyor musun, parayı buldu, mesleğini kenara attı” derler; bırakmasan “gözü doymuyor bunun, milyoner oldu ama hala üç kuruş kazanacağım diye uğraşıyor” diyecekler. Boşansan “para azdırdı” olacak, boşanmasan “enayi” olacaksın. Tatile, diyelim dünya turuna çıkman bile milletin ağzında sakız olacak. Hadi söylenenlere kulak asmadık diyelim, başka dertleri de var böyle büyük para sahibi olmanın. En basiti, bahçeli bir ev aldın diyelim, börtü böcekle uğraşmak zorunda kalacaksın. Parayı nereye yatıracağın ise apayrı bir sorun.

Sonuçta, çoğunu Savunma Sanayi Fonu'na ve Türkiye'nin tanıtımına katkım olsun diye aldığım şu 68 bilete büyük bir ikramiye çıkmaması beni çok sevindirdi ve rahatlattı. Bir aksilik olup da 25 milyon bana çıksaydı, inanın ki...

Not: Yazıyı yarım bıraktığım için kusuruma bakmayın, kızım ısrar ettiği için gidip loto oynamam gerekiyor; dönüşte tamamlarım.


Cengiz Aladağ
01.01.2009

keşke bana çıksaydı ne hayallerim vardı

Alıntı: Yazan Supernatural keşke bana çıksaydı ne hayallerim vardı

Ah keşke. Nerede...

Çıka çıka amorti çıktı.

Ben de geçtiğimiz günlerde, "sana çıksa ne yaparsın" geyiği içerisinde, sesli düşündüklerimi yazılı olarak aktarayım bu vesileyle:

Ben sadece! iki çeyrek bilet almıştım. Onları da benzin istasyonunun kampanyasından.

Ben sadece amortiyle yetinmeyi isyemezdim ama, büyük ikramiyeyi de gerçekten istemiyordum.

Çünkü ben parayı HAYATIMI daha konforlu hale getirmek için isterim. Esasen büyük ikramiye hayali kuran bir çok insan da bunun için bilet alıyor büyük ihtimalle...

Oysa büyük ikramiye benim hayatımı değiştirir. Ben hayatımdan memnunum, onu değiştiremk istemiyorum, sadece "upgrade" edebilirim.
Büyük ikramiye sonrası benim olacak hayatı ben bilmiyorum, o beni tanımıyorum.

O riske girmek istemem.

Ben ise bu yaşıma dek ne loto oynadım ne de bilet aldım. Dedim ki 2008 sonunda, ilk maaşınla al hadi bir bilet, ilk maaşın hatrına şansını dene. Ama olmadı. Amorti dahi çıkmadı, bu demektir ki çabayla elde edeceğimiz çok şey var.

Alıntı: Yazan Av.Cengiz Aladağ İYİ Kİ BANA ÇIKMADI Oh! İyi ki büyük ikramiye bana çıkmadı.

Oh iyi ki size çıkmamış...

Alıntı: Yazan Nur Deniz Oh iyi ki size çıkmamış...

Bana da çıkmadı. Pekiyi kime çıktı. Saim Bey ortalarda yok, ona çıkmış olmasın.

Bu yazıyı siteye eklediğim gün, daha önce de yazılarımın yayımlandığı yerel gazeteye e-posta ile gönderdim. Bugüne dek yazının gazetede yayımlanmamasının nedeninin, yazının sonundaki not olduğundan şüphelenmeye başladım. Öyle ya, "Not: Yazıyı yarım bıraktığım için kusuruma bakmayın, kızım ısrar ettiği için gidip loto oynamam gerekiyor; dönüşte tamamlarım." demiştim; loto oynayıp, eve dönüp, yazıyı tamamlamamamı bekliyor olabilirler.

Alıntı: Yazan Av.Cengiz Aladağ loto oynayıp, eve dönüp, yazıyı tamamlamamamı bekliyor olabilirler.

Beğenmeme ihtimali yok yani..

Bu da bir ihtimal, hatırlatayım dedim.