Bence...

Bence,bir insan 30 yaşına kadar yaşamalı...

Hayatta ummadığım anda sahte görünüşlere sığındım belki kucakladığım beden bana ait değildi o ruhen başka diyarlarda ikamet etmekteydi.Güven dolu olana sözler belki yalanın çıngıraklı kuyruğuydu aama ben onu tutunacak dal sanırken kendimi bu yalanla kandırırken yaşamın anlamını yitirdiğim anlarda güneşin sıcaklığını yüreğimin sıcaklığına oranla buz kalıbı diye nitelerken beni kim ikna edebilecekti hala yaşam var bu dünyada diye.Maskeler ne bir ne iki sayılamaz onlar.Mevsimlik çarşaf gibi ince ama görülmez onlar.İstenince yırtıp atılr yerine daha afillisi takılır ve sen o masum yüzlü bebek sandığın insanın o görünüşüne şbir şekere kandırılan çocuk misali kapılmışsın.Ne 30'u var bu işin ne 60'ı seneler sen istesende dönüyor istemesen de.Sonbaharı kara kış yapan ya da yazın güzelliğini solduran yine sensin başkasının günahı yok.Hatalara karşı hayattan vazgeçilmez ya da bu ömür senden ellerini çekip gitmez.Elbet donuklaşacak benzimiz elbet ellerimiz soğuk kalacak bir müddet ama gözbebeklerimizdeki ışık sönmemeli içimizdeki ateş yanıp kül olana dek.Ummanlarda kalacak bu beden semaya tek bir kelime yazacak.Bu tek kelimede kendini bulacak ve kelimeler kelimeleri kovalayacak.Doğru zaman geldiğinde ise akan yaşlarına aldırmayacak.Çünkü acı hep sende kalmaz başka bedenlerde yaşamak ister mutluluk ise hep kapındadır o da senin gözlerinde farkedilmek ister.
Her Şey Güzel Olacak.Neden inanmıyoruz buna?
yağmurdamlası.............

Alıntı: Her Şey Güzel Olacak.Neden inanmıyoruz buna?

Yağmurdamlası, bu bir dilek mi?

Ne olursa her şey çok güzel olacak? Ya da her şey şimdi çok mu kötü ki?

Benden epey büyük bir ahbabım şöyle demişti: "Artık gençleri anlayamıyorum. Gerçek dertleri yok, ama hepsi dertten tasadan geçilmiyor. Beklentisiz yaşamanın ne olduğunu, almayı beklemeden vermenin güzelliğini bilmiyorlar. Dillerinde sürekli sevgi kelimesi, ama aslında sevmeyi de bilmiyorlar. Bu yüzden sürekli gergin, sürekli endişeli ve sürekli mutsuzlar" Bu sözleri söyleyen genç yaşta evladını kaybetmişti. Ama çevresine yaydığı pozitif enerji, takdire ve görülmeye değer.

Mutluluk bulaşıcıdır, mutsuzluk da öyle. Ama ikisini de insan kendisi yaratır. Gökten zembille inmez. Tabi bunu anlamak zaman alıyor.

Sevgi/lerimle...

Sevgili Şehper Hanımcım,
Arkadaşınız çok haklı ben mutluyum bazı ufak tefek şeyleri takmamayı da öğrenince daha da iyiyim.Sadece sevgi kelimesi dolaşıyor dilimizde ama yaşayan çok az.Acı çekenler sevginin ve de mutluluğun kıymetini daha çok bilirler Şehper Hanım.Ben de ilk sevdiğim erkeği ve onun sevgisinin kalbimde hep farklı olacak hayatımın en büyük parçası olan sevgili babacığımı kollarımda kaybettim ama bu benim gülümsemelerime bir perde olarak hayatımın içinde yaşamını sürdürmedi.Bunu açıklamak kolay değil ama az otursunlar ve de aynada bir cemaline baksınlar hala yok sandığı sevgi ışığını gözbebeklerinde dudaklarının kenarındaki çukurda bulacaklarına eminim.Hayat ne kolay ne de zor sadece mutluluğu elimizle itmeyelim o hep yanıbaşımızda yaşam güzel.Şunu belirtmek istedim Şehper hanım hayat güzel her şey daha güzel olacak istersen yarınımız daha başka olabilir bugünde daha parlak daha güneşli yeter ki isteyelim..
Saygılarımla...

Yağmurdamlası,

Çok garip bir tesadüfle, yazını okurken, "Süper Baba"nın o çok güzel müziği çalmaya başladı. "Bana bir masal anlat baba..."

Sadece "affet" desem ve hiç birşey sormasan!...

Saygılarımla.

Sevgili Jeanne,
Kız çocukları için özellikle babalar hep daha öndedir nedense benim içinde hep öyle oldu.Onunla hayat vardı ve onunla devam edecekti onsuz yaşam olmayacak sanki o hiç ölmeyecekti.Ama hayat alştırıyor acıya,sevince,kasırgalı günlere,yağmurlu gecelere seni bei herkesi.Ben de alıştım ve kabullendim.O şarkıyı ben de çok severim tüm babalar süperdir ve onlar en güzel vazifeyle görevliler:BABA OLMAK adı...
Saygılar benden de sana jeanne....
Gülmek yakışıyor değil mi herkese gülmeyi hiç unutmayalım....

Sağ ol!...