Parası Alındığı Halde Teslim Edilmeyen Dairenin Bedelini Geri Almak, Zamanaşımı

Müvekkilim müteahhitten daire almak üzere anlaşıyor. Adi yazılı sözleşme yapılıyor aralarında ve müvekkil öngörülen parayı tamamen aynı yıl ödüyor. Sözleşme 1999 tarihli ve aynı yıl müvekkil tüm parayı müteahhide ödüyor. Anlaşmaya göre müteahhit daireyi kaba inşaat haline getirip müvekkile teslim edecek. Ama müteahhit inşaatı bitirmiyor ve müvekkile vereceği daireyi de yapmıyor. Parayı aldıktan sonra da ortadan kayboluyor. Şimdi tekrar ortaya çıktı, durumu da biraz düzelmiş. Ancak anlaşma gereği yapacağı daireyi yapması da pek muhtemel görünmüyor.

Biz ne yapmalıyız :

a) İnşaatı yapıp kaba halinde daireyi teslim etmediğine göre dairenin bugünkü değerinin tarafımıza ödenmesi talep edebilir miyiz? Böyle bir davada şansımız nedir?

Zamanaşımı Sorunu : Anlaşma tarihi 1999, zamanaşımı süresi ne kadar, 5 mi 10 yıl mı, 10 yılsa süre dolmadı, 5 ise süre bitti. Ya da sebepsiz zenginleşme kurallarına tabi tutulacaksa süre 1 yıl ve çoktan bitmiş mi oluyor? Sebepsiz zenginleşme kurallarına tabi sayılırsa zamanaşımı ne zaman başlamış sayılır?

b) O tarihte ödediğimiz parayı, ki bu para bugün için çok düşük bir meblağ haline gelmiştir, 1999 yılı için anlaşma 2350 YTL olarak yapılmış. Bu parayı o tarihten bu yana yasal faiziyle talep etsek gerçek zararımızı karşılamış olmayabilir? Ama müvekkil bunu da kubale razı görünüyor. Bu konuda adi takip yapıp 1999 yılından itibaren yasal faziiyle birlikte tahsilini istemeyi , itiraz edilirse itirazın iptali davası açmayı düşünüyorum ?

Harici taşınmaz satışı geçersiz olduğundan herkes verdiğini geri alır.Ödenen meblağ dava açılması halinde denkleştirici adelet teorisi uyarınca bilirkişi marifetince hesap edilecektir.Zamanaşımının bu olayda 10 yıl olduğunu düşünüyorum. saygılar..görevli mahkeme tüketici mahkemesi

T.C.
YARGITAY
13. HUKUK DAİRESİ
E. 1999/10202
K. 2000/193
T. 25.1.2000
• SEBEPSİZ ZENGİNLEŞMEYE DAYALI İADE TALEBİ ( Tapudışı Satışta Ferağ Verilmemesi Nedeniyle Ödenen Bedelin İadesi Talebinde İade Edilecek Miktarın Tesbiti )
• TAPUDIŞI SATIŞTA FERAĞ VERİLMEMESİ ( Ödenen Bedelin İadesi Talebi - Sebepsiz Zenginleşmeye Dayalı Davada Ödenecek Miktarın Tesbiti )
• FERAĞ VERİLMEMESİ NEDENİYLE TAPUDIŞI SATIŞ SONUCU ÖDENMİŞ BEDELİN İADESİ TALEBİ ( Sebepsiz Zenginleşmeye Dayalı Davada Ödenecek Miktarın Tesbiti )
• TALEPTEN FAZLASINA HÜKMEDİLMESİ YASAĞI ( Davacının İstediğinden Başka Konuda Hüküm Verilememesi )
818/m.63,64,213
743/m.634
1086/m.74


ÖZET : 1- Davacı, davalılardan satın aldığını ileri sürdüğü 2,3,12,13 ve 14 nolu özel parsellerden teslim edilmeyen ve tapusu verilmeyen 12,13, ve 14 nolu parsellerin rayiç bedellerini talep etmiş, mahkemece tüm satış bedelinin faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiştir. "Kanunu Medeni ile Muayyen hükümler mahfuz olmak üzere

hakim her iki tarafın iddia ve müdafaalarıyla mukayyet olup ondan fazlasına veya başka bir şeye hüküm veremez" ( HUMK.mad.74 ) Somut olayda taraflar arasındaki satıma konu taşınmazın tapulu olduğu yönünde uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava dayanılan 18.3.1992 tarihli sözleşme resmi biçimde yapılmadığından geçersizdir. ( MK. Md.634, BK.213, T.Kanunu Md. 26 ) o nedenle geçerli sözleşmelerde olduğu gibi taraflarına hak ve borç doğurmaz. Bu durumda davacı, bu geçersiz sözleşme nedeniyle davalıya verdiğini, ancak haksız iktisap kuralları nedeniyle geri isteyebilir. Hukuk geçersiz sözleşmeler, haksız iktisap kuralları uyarınca tasfiye edilir iken denkleştirici adalet kuralı hiçbir zaman gözardı edilmemelidir. Bu husus hem hakkaniyetin hem de gerçek adaletin bir gereğidir. Bu bakından iadeye karar verilirken satış bedeli olarak verilen paranın alım gücünün ilk ödeme tarihindeki alım gücüne ulaştırılması ve o şekilde iadeye karar verilmesi uygun olacaktır. Aksi takdirde kısmi iade durumu oluşacak, iade dışındaki zenginleşme, iade borçlusu yedinde haksız zenginleşme olarak kalacak iade borçlularının iadede direnmelerine neden olacaktır. Davacı davalı tarafa 4.12.1998 tarihinde ihtarneme keşide ederek tebliğ tarihinden itibaren 30 gün içinde tapunun verilmesini veya bedelin iadesini istemiştir. Davacının tapuda ferağ verilmeyeceğini 30 günlük sürenin bitiminde, yani 3.1.1999 tarihinde öğrendiğinin kabulü gerekir. Hal böyle olunca mahkemece yapılacak iş; davacının 18.3.1992 tarihinde davalılara ödemiş olduğu dava edilen 505 m2.lik kesime isabet eden bedelin, 3.1.1999 tarihi itibariyle ulaşacağı alım gücünün ( değerinin ne miktar olacağı ) az yukarıda açıklanan ilke ve esaslar altında ve gerektiğinde bu konuda uzman bilirkişi kurulundan nedenlerini açıklayıcı, taraf ve Yargıtay denetimine elverişli rapor da alınarak belirlemek; bu yolla belirlenecek miktara istemle de bağlı kalınarak hükmetmekten ibarettir.

DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR : Davacı davalı Orhan ve Eşi Fatma'in Denizli 2.Bölge Korucuk Köyü Arapkaçıran mevkiinde kain olup 253 P. Sayılı ile adlarına kayıtlı bulunan taşınmazı özel parselasyon ile 14 parsele böldüklerini, bunlardan 2.3.12,13 ve 14 nolu parselleri 18.3.1992 tarihli harici sözleşme ile kendisine sattıklarını 2 ve 3 nolu parsellerin tapularını verdiklerini, ihtarname keşide etmesine rağmen diğer parselleri vermediklerinden 505 m2 miktarındaki taşınmazların rayiç değeri olan 2.525.000.000 TL.nın faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalılar davanın zamanaşımına uğradığını, esas yönden de davanın reddi gerektiğini, davacının ödediği bedelin 57.565.000 TL. olup birikmiş faizi ile birlikte 189.964.500 TL. talep edebileceğini zamanaşımı nedeniyle ve esas yönden davanın reddini dilemişlerdir.

Mahkemece, 189.964.500 TL. alacağın tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiş hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2-Davacı, davalılardan satın aldığını ileri sürdüğü 2,3,12,13 ve 14 nolu özel parsellerden teslim edilmeyen ve tapusu verilmeyen 12,13, ve 14 nolu parsellerin rayiç bedellerini talep etmiş mahkemece tüm, satış bedellinin faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiştir. "Kanunu Medeni ile Muayyen hükümler mahfuz olmak üzere hakim her iki tarafın iddia ve müdafaalarıyla mukayyet olup ondan fazlasına veya başka bir şeye hüküm veremez" ( HUMK.mad.74 )

Davada çözümlenmesi gereken uyuşmazlığın haricen satın alınan tapulu taşınmazın tapusunun verilmemesi nedeniyle uğranılan zararın istenip istenemeyeceği ve bu zararın kapsamının ne olduğudur. Bir davada dayanılan maddi vakıaları açıklamak taraflara, bu maddi vakıaları nitelendirmek, uygulanacak yasa maddelerini arayıp bulmak ve doğru olarak yorumlayıp uygulamak da hakimin görevidir. ( HUMK.madde 75 )

Somut olayda taraflar arasındaki satıma konu taşınmazın tapulu olduğu yönünde uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava dayanılan 18.3.1992 tarihli sözleşme resmi biçimde yapılmadığından geçersizdir. ( MK. Md.634, BK.213, T.Kanunu Md. 26 ) o nedenle geçerli sözleşmelerde olduğu gibi taraflarına hak ve borç doğurmaz. Bu durumda davacı, bu geçersiz sözleşme nedeniyle davalıya verdiğini, ancak haksız iktisap kuralları nedeniyle geri isteyebilir. Ne varki hukuken geçersiz sözleşmeden kaynaklanan bu nitelikteki bir uyuşmazlığın haksız iktisap kurallarına göre çözümlenip tasfiye edilebilmesi için öncelikle haksız iktisabın kapsamını tesbitteki ilke ve esasların açıklanmasında zaruret görülmüştür.

Geçerli bir sebebe dayanmaksızın bir kişinin mal varlığından diğerinin mal varlığına kayan değerlerin iadesi "denkleştirici adalet" düşüncesine dayanır. Denkleştirici adalet ilkesi ise, haklı bir sebep olmaksızın başkasının mal varlığından istifade ederek kendi mal varlığını artıran kişinin elde ettiği bu kazanımı geri verme zorunda olduğunu ve bu gerçek bir eski hale getirme yükümlülüğü bulunduğunu ifade eder.

İlke böyle olmakla beraber iade edilecek zenginleşme miktarının tesbit ve hesaplanmasında, öğretide birlik olduğu söylenemez. İade edilecek zenginleşme miktarı konusunda öğretideki bu ayrık düşünceleri, kısaca "fakirleşme kadar olmalıdır" veya "fiili değer artışı yani gerçek zenginleşme miktarı ne ise o olmalıdır" veyahut ihlal edilen hakkın sahibine bahşettiği yararlanma yetkisi ile bağdaşmayan her türlü zenginleşme miktarı kadar olmalıdır" şeklinde özetlemek mümkündür. Olayı çözümlerken öğretideki bu görüşlerden şüphesiz yararlanılmalıdır.

Bilindiği gibi ülkemizde yasanın enflasyon uzun yıllardan beri yüksek oranlarda seyretmekte ve paramızın değeri de bununla ters orantılı olarak devamlı düşmektedir. Belli bir miktar paranın verildiği tarihte ki alım gücü ile aynı miktar paranın aradan geçen zamana bağlı olarak iade günündeki alım gücünün farklı ve çok daha az olduğu bir gerçektir.

Bu güne kadar uygulanan kurallara göre geçersiz sözleşme gereğince alıcının akit tarihinde verdiği paranın aynı miktarda iadesine karar verilmesi gerçek hayata büyük sıkıntılara tutarsızlıklara, adalete karşı varolması gereken güvenin sarsılmasına neden olmuş, kamu vicdanında haklı eleştiri konusu yapılmıştır. Hukuk kuralları, gerçek hayata uygun olduğu toplumun adalet saygınlık sağlar ve hukuk kuralı olma özelliğini korur. O nedenle hukuk kuraları, görevli organlarca değiştirilinceye bu konuda yeni düzenlemeler yapılıncaya kadar zedelenmeden gerçek hayata uygun olarak yorumlanıp uygulanmalıdır. Bu görevin ise yargıya ait olduğunda duraksamaya yer yoktur. Nitekim, gerek Yargıtay kararlarında ve gerekse öğretide bu görüşe paralel düşünceler bulunmaktadır. Bu düşüncelerin isimleri farklı ise de varılmak istenen sonuç aynıdır. Akit öncesi sorumluluk kurallarının geçersiz sözleşmelerde de uygulanması gerektiği geçersiz sözleşmelerden dolayı olumsuz zararın istenebileceği, bu zarar kapsamında kaçırılan fırsat karşılığının da bulunduğu, olumsuz zararın bazı özel durumlarda olumlu zarar kadar dahi olabileceği, MK.nun 2.madesine göre aktin geçersizliğinin ileri sürülemeyeceği hallerdeki zarar kavramları hep bu zaruretin sonucu ortaya konulan düşünce ve uygulamalardır. Yargının asıl görevi toplumun huzurunu sağlamaktır. Bunun için uygulanması gereken kurallar, mevcut yasaların ışığında bu yasa hükümlerine aykırı düşmeyecek şekilde yorumlanıp uygulanmalıdır.

BK.nun 63 ve 64 maddeleri iade borcunun kapsamını fakirleşmenin değil, zenginleşmenin iyi veya kötüniyete dayalı olmasına göre bir ayrım yapmıştır. Haksız zenginleşen zenginleşmeyi kötü niyetle elden çıkarmış ise elden çıkarmış olduğu bu zenginleşmeyi iade tarihinde olması gereken durumuyla ve tam olarak iade etmekle yükümlüdür. İade borcunun kapsamı tayin edilirken olumlu ve olumsuz zenginleşmenin tamamı dikkate alınmalıdır. Değişik bir anlatımla haksız zenginleşen kötü niyetli ise elden çıkardığı zenginleşmeyi de elde kalan zenginleşme ile birlikte iadeye mecbur tutulmuştur. Hemen belirtelim ki zenginleşenin iyi niyetli sayılıp sayılmayacağı, zenginleşmeyi iyi veya kötü niyetle mi elden çıkardığı hususu MK.nun 3.maddesi uyarınca belirlenecektir. Haksız zenginleşen elde ettiği yararın geçerli bir sebebe dayanmadığını ve iade ile yükümlü olduğunu biliyor veya bilebilecek durumda ise, iyiniyetli sayılmayacaktır. Kural olarak iade alacaklısı iade borçlusu zenginleşenin iyiniyetli olmadığını ispat etmelidir. Ne var ki olayın özellikleri zenginleşenin iyiniyetli olmadığını açıkça gösteriyor ise, ayrıca bu yönün ispatına gerek bulunmamalı, iddianın ispat edilmiş olduğu kabul edilmelidir.

Hukuk geçersiz sözleşmeler, haksız iktisap kuralları uyarınca tasfiye edilir iken denkleştirici adalet kuralı hiçbir zaman gözardı edilmemelidir. Bu husus hem hakkaniyetin hem de gerçek adaletin bir gereğidir. Bu bakından iadeye karar verilirken satış bedeli olarak verilen paranın alım gücünün ilk ödeme tarihindeki alım gücüne ulaştırılması ve o şekilde iadeye karar verilmesi uygun olacaktır. Aksi takdirde kısmi iade durumu oluşacak, iade dışındaki zenginleşme, iade borçlusu yedinde haksız zenginleşme olarak kalacak iade borçlularının iadede direnmelerine neden olacaktır. Ancak burada denkleştirme yapılırken bir hususa daha dikkat edilmelidir. İade alacaklısının geçersiz sözleşmenin ifa edilmeyeceğini öğrendiği tarihinde iade kapsamını tesbitte önemli olduğu unutulmamalıdır. Zira geçersiz sözleşmenin artık ifa edilmeyeceğini bile bile haksız zenginleşmenin iadesini istemeyen alacaklı, zararının artmasına kendisi sebep olacağından bu artan zararını iade borçlusundan isteyememelidir.

Tüm, bu açıklamalar ışığında somut olaya bakıldığında davalılar tapulu taşınmazdan toplam 842 m2 miktarındaki 5 özel parseli davacıya 18.3.1992 tarihinde satmışlar, satış bedeli olarak toplam 57.565.000 TL. almışlardır. Satış bedeli bu tarihteki alım gücü ile davalıların mal varlığına girip kalmıştır. Davalılar tapu kayıt maliki olarak bu satışın geçersiz olduğunu bilen veya bilmesi gereken kişiler konumunda olduklarına göre bu durumda iktisaplarının iyi niyete dayalı bulunmadığı çok açıktır.

Davacı davalı tarafa 4.12.1998 tarihinde ihtarneme keşide ederek tebliğ tarihinden itibaren 30 gün içinde tapunun verilmesini veya bedelin iadesini istemiştir. Davacının tapuda ferağ verilmeyeceğini 30 günlük sürenin bitiminde, yani 3.1.1999 tarihinde öğrendiğinin kabulü gerekir.

Hal böyle olunca mahkemece yapılacak iş; davacının 18.3.1992 tarihinde davalılara ödemiş olduğu dava edilen 505 m2.lik kesime isabet eden bedelin, 3.1.1999 tarihi itibariyle ulaşacağı alım gücünün ( değerinin ne miktar olacağı ) az yukarıda açıklanan ilke ve esaslar altında ve gerektiğinde bu konuda uzman bilirkişi kurulundan nedenlerini açıklayıcı, taraf ve Yargıtay denetimine elverişli rapor da alınarak belirlemek; bu yolla belirlenecek miktara istemle de bağlı kalınarak hükmetmekten ibarettir.

Mahkemece, açıklanan hususlar gözetilmeksizin yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozma nedenidir.

SONUÇ : Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davalıların tüm, davacının ise sair temyiz itirazlarının reddine, 2.bette açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 25.1.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.

yarx

T.C.
YARGITAY
13. HUKUK DAİRESİ
E. 2001/7351
K. 2001/8990
T. 9.10.2001
• TAŞINMAZ MAL SATIŞI ( Mülkiyetin Nakli Yönünden Geçersiz Olması Nedeniyle Geçersiz Sözleşmelerde Herkes Aldıklarını İade İle Mükellef Olduğu )
• İADE MÜKELLEFİYETİ ( Taşınmazın Tapu Ferağı Davalı Tarafından Verilmediğine Göre Satış Bedelinin Davacı Olan Alıcıya İadesi Gereği - Ödediği Satış Bedeli Kendisine Ödenmeyen Davacı Taşınmaz Üzerinde Bedeli Ödeninceye Kadar Hapis Hakkına Sahip Olduğu )
• HAPİS HAKKI ( Taşınmazın Tapu Ferağı Davalı Tarafından Verilmediğine Göre Satış Bedelinin Davacı Olan Alıcıya İadesi Gereği - Ödediği Satış Bedeli Kendisine Ödenmeyen Davacı Taşınmaz Üzerinde Bedeli Ödeninceye Kadar Hapis Hakkına Sahip Olduğu )
• ECRİMİSİL TALEBİ ( Ödediği Satış Bedeli Kendisine Ödenmeyen Davacı Taşınmaz Üzerinde Bedeli Ödeninceye Kadar Hapis Hakkına Sahip Olduğu )
818/m.213
4721/m.634
2644/m.26
ÖZET : Taraflar arasında düzenlenen taşınmaz mal satışına ilişkin satış sözleşmesi BK. 213 MK. 634 ve Tapu Kanunun 26. maddeleri gereğince mülkiyetin nakli yönünden geçersizdir. Geçersiz sözleşmelerde herkes aldıklarını iade ile mükelleftir.

Dava konusu taşınmazın tapu ferağı davalı tarafından verilmediğine göre satış bedelinin davacı olan alıcıya iadesi gerekir. Ödediği satış bedeli kendisine ödenmeyen davacı taşınmaz üzerinde bedeli ödeninceye kadar hapis hakkına sahiptir. Davalı karşı davasında davacıdan haksız işgalden dolayı ecrimisil istediğine göre davacının zilyetliğinin varlığının kabulü zorunlu hale gelir. Açıklanan nedenlerle işin esasının incelenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken olayda uygulama olanağı olmayan MK. 66. maddesine göre davanın reddi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatınca duruşmasız davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili avukat Hüseyin Özer ile davalı vekili avukat turan Aydoğan'ın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR : Davacı, davalıdan 32 parsel sayılı taşınmazdaki villayı harici sözleşme ile satın alıp binaya 121.425.000 TL. bedelli kalıcı eser yapıp tefrişi için 37.164. DM harcadığını, satış bedeli için 400.000 DM ödediğini, ancak 1998 yıllında taşınmaza davalı tarafından el konulduğunu ileri sürerek satış bedeli olarak ödediği 400.000 DM ile 100.000 DM cezai şartın tefriş masrafı olan 37.164 DM ile kalıcı eser masrafı olan 121.425.000 TL.nın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı, zamanaşımı itirazında bulunmuş, karşı dava ile de taşınmazı kullanamadığı sürece kira gelirinden mahrum kaldığını ileri sürerek 200.000 DM.nin davacıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece davacının, davasının zamanaşımı süresinin geçtiğinden bahisle, karşı davanın ise ispatlanamadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delilerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2- Davacının temyiz itirazlarına gelince;

Taraflar arasında düzenlenen taşınmaz mal satışına ilişkin satış sözleşmesi BK. 213 MK. 634 ve Tapu Kanunun 26. maddeleri gereğince mülkiyetin nakli yönünden geçersizdir. Geçersiz sözleşmelerde herkes aldıklarını iade ile mükelleftir. Dava konusu taşınmazın tapu ferağı davalı tarafından verilmediğine göre satış bedelinin davacı olan alıcıya iadesi gerekir. Davalının buradaki bedelin iadesine ilişkin yükümlülüğü taahhütten doğan borçların haklı bir sebep olmaksızın mal iktisabından kaynaklanan borçlular olarak nitelendirilmeleri olanak dışı olduğundan olayda BK.nun 66. maddesinde yazılı zaman aşımı süresi uygulanamaz, anılan kanunun 125. maddesi gereğince; kanunda başka süretle bir hüküm mevcut olmayan her dava 10 senelik zaman aşımına tabi tutulduğundan bu gibi davalarda 10 senelik genel zaman aşımı hükümlerinin uygulanması gerekir. ( 7.6.1939 tarih 1936/31 esas 1939/47 karar sayılı İBK. ) haricen yapılan taşınmaz mal satışlarından dönüldüğünde satış bedelini geri vermeyen taraf taşınmazın kendisine verilmesi için karşı tarafın zorlayamaz. ( 7.10.1940 tarih 1939/2 esas 1940 ) Tevhidi İçtihat Kararı ) Yukarıda açıklanan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararları ve tarafların ileri sürdükleri iddia ve savunmalar karşısında taşınmazın davacıya devredildiği ve davacının zilyetliğinde olduğu anlaşılmaktadır.

Ödediği satış bedeli kendisine ödenmeyen davacı taşınmaz üzerinde bedeli ödeninceye kadar hapis hakkına sahiptir. Davalı karşı davasında davacıdan haksız işgalden dolayı ecrimisil istediğine göre davacının zilyetliğinin varlığının kabulü zorunlu hale gelir. Açıklanan nedenlerle işin esasının incelenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken olayda uygulama olanağı olmayan MK. 66. maddesine göre davanın reddi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

SONUÇ : Yukarıda 1.bentte gereğince davalının temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün temyiz eden davacı yararın BOZULMASINA, 65.000.000 lira duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 09.10.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.

yarx

Biz bu tür davaları miktarına göre asliye ve sulh hukuklar'da açıyorduk, tüketici mi oldu artık ?

Evet Tüketici mahkemeleri görevlidir.