çocukla şahsi münasebet - hakim takdir yetkisi

bugün aile mahkemesine gittim bir boşanma davası var ve bu davanın ilk duruşması yapımış bunun vekilliğini ilk duruşmadan sonra aldık neyse konuya gelirsek
çocuk ile baba arasında şahsi münasebet tesisi kurulması hakkında bir talebimiz vardı dün gittik dedim ki hakim bey ara kararda çocuk ile baba arasında şahsi münasebet tesis etmemişssiniz buna ilişkin bir talebimiz vardı dedi aynen şunu söyledi önce tedbir nafakasını yatırın daha sonra kuralım dedi bayramda da görsün diye gittik hemen yatırdık bugün gittim çocuk şehirdışında nerden baksan 8 saat yol hakimin verdiği karar ise
kurban bayramının 2. günü saat 11. 00 den 3. günü 18.00 e kadar dedim ki hakim bey zaten yolda bu kadar zaman geçiyor biz bu kadar vveriyoruz diyerek kesip attı.
dün diyor ki şahsi münasebet tesis edeceğim diyor hem bayramda bu kadar kısıtlı bir görüşmeye karar veriyor hem de ileriye yönelik hiç bir hüküm tesis etmiyor ve diyor ki bunlar esasa ilişkin konular ona ancak duruşmada karar veririm.

çocukla şahsi münasebette, çocuk babaya bırakılmış ve farklı bir ilçede oturmakta. 1 yıldan bu yana anneye gösterilememekte böyle bir durumda annenin görme hakkı nasıl icra edilecek. yani daha somut ifade ile annenin çocukla münasebeti bizzat çocuğun yanına gidilerek mi tesis edilecek yoksa baba mı annenin yanına çocuğu getirecek...

merhaba..:
Hakim taktir hakkı ,bana göre hukuk sistemimizin bir ayıbıdır..Hukuk..(canlıların)insanların refah-mutluluk-yaşamını kolaylaştırmak için vardır...insana eza-cefa-zorluk çıkarmak için yoktur..diye düşünüyorum...buna birde HAKİMİN TAKTİR HAKKI ..gibi..bir imtiyaz eklersek...EVRENSEL DÜZENE ve eşitliğe..ANAYASAYA BAĞLI YAPILAN KANUNLARA.bence..gizli bir..keyfiyetlik getirmiş oluruzki...Demokratik..sosyal..laik.sosyal hukuk sistemine ve.cumhurıyet yönetimine..ters düşer diye düşünüyorum...(HUKUKTA KEYFİYETCİLİK ve İMTİYAZ OLMAZ)
kanaatini taşımaktayım...hukukcu gerekçeli düşünür..imkansızı başarır....

sayın echokosmos,
hakimin takdir hakkının hukuk sistemimizin bir ayıbı olduğu kannatine katılmam mümkün değil. Zira yargılama konusu her olayın şahsına münhasır olduğu düşünüldüğünde, takdir hakkına yer verilmemesi halinde her duruma ilişkin, kazuistik ifadesinin hafif kalacağı yasal düzenlemeler yapmak gerekir ki, bu imkansızdır. Yasa kuralları koyar; hakim olaya bu kuralların uygulanabilirliğini inceler. Takdir hakkını ortadan kaldırmak insani bir vasıf olan vicdanı yok saymak, yargıyı mekanikleştirmek demektir. Yanlış olan hakime takdir yetkisi verilmesi değil, hakimin takdir yetkisini kullanış biçimi olabilir. Bu da zaten denetlenmeyen bir yetki değildir.

Hakimin takdir yetkisi olmadığında çocuğun yararı anne-babanın keyfine mi bırakılacaktır? Anne-baba boşanmaya karar vermekle birlikte kendiliğinden çocuğun yararlarıyla çatışmaya başlar. Bu durumda çocuğun yararlarını gözeten bir mahkeme ve gerekirse çocuğu temsil eden kayyım olmadıkça velayet hakkını da çocuğu anne-babanın insafına bırakma dışında bir kavram olarak anlayamayız. Halbuki bugün velayet daha çok bir yükümlülük olarak anlaşılmakta ve yükümhak adı verilmektedir. Velayeti kendisine bırakılan taraf ve hatta velayeti kendisine bırakılmamakla birlikte kişisel ilişki kuran taraf çocuğun haklarına saygı duyma konusunda ağır bir sorumluluğa sahiptir. Bu sorumluluğun kapsam ve sınırlarının belirlenmesinde ise "keyfilik" olarak değerlendirdiğiniz takdir hakkı önemli rol oynamaktadır. Takdir hakkı ile keyfilik birbirinin yerine konulamayacak kadar farklıdır, takdir hakkı kuralların öngörülemeyen koşullara uygulanması yoluyla adaleti sağlarken keyfilik kural tanımamaktır.