İdarİ İzİn-temyİz

Değerli arkadaşlarımız;temyizin son günü idari izne rastlarsa süre açısından durum ne olur?

T.C. YARGITAY
5.Hukuk Dairesi

Esas: 2002/3530
Karar: 2002/8499
Karar Tarihi: 09.04.2002

ÖZET: Devlet memurlarının, görev aksatılmamak üzere Bakanlar Kurulu kararı ile idari izinli olarak sayılmış olması dava süresini uzatmaz. 30 günlük hak düşürücü sürede açılmayan davanın reddi yerine, işin esasına girilerek kabul edilmesi, doğru görülmemiştir

(2942 S. K. m. 11, 14)

Dava: Taraflar arasındaki kamulaştırma bedelinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: Kamulaştırma tebligatı 21.12.1998 tarihinde yapılmıştır. 30 günlük dava süresinin sonu olan 20.01.1999 günü bayram tatiline isabet etmekte olup, bu bayram tatili 21.01.1999 tarihinde sona ermiştir. 22.01.1999 tarihi dava açılması için son gündür. Dava ise; 25.01.1999 tarihinde süre geçtikten sonra alınmıştır. 22.01.1999 Cuma günü görev aksatılmamak üzere devlet memurlarının Bakanlar Kurulu kararı ile idari izinli olarak sayılmış olması da dava süresini uzatmaz. 30 günlük hak düşürücü sürede açılmayan davanın reddi yerine, işin esasına girilerek kabul edilmesi, doğru görülmemiştir.

Sonuç: Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan nedenle HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine 09.04.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.

T.C. Danistay
7.Dairesi

Esas: 2002/2748
Karar: 2004/3013
Karar Tarihi: 23.11.2004

ÖZET: Olayda, 22.3.2002 tarihinde tebliğ edilen işlemin iptali istemiyle, 30 günlük dava açma süresi geçirildikten sonra 24.4.2002 tarihinde kayda geçen dilekçe ile dava açıldığının anlaşıldığı; dava açma süresinin son günü olan 22.4.2002 tarihinde, kamu çalışanlarının idari izinli sayılmasının dava açma süresini etkilemeyeceği gerekçesiyle, süre aşımı yönünden reddeden Erzurum Vergi Mahkemesinin kararı isabetlidir.

(2577 S. K. m. 6, 7, 4, 15, 14)

Temyiz İsteminde Bulunan: ... Limited Şirketi

Karşı Taraf: Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına Gürbulak Gümrük Müdürlüğü Doğubayazıt AĞRI

İstemin Özeti: Gürbulak Gümrük Müdürlüğünde tescilli 22.10.2001 gün ve 815 sayılı giriş beyannamesi muhteviyatı eşyaların beyan edilen kıymetlerinin noksan olduğundan bahisle yapılan ek tahakkuka vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle açılan davayı; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 7'nci maddesini açıklayarak, olayda, 22.3.2002 tarihinde tebliğ edilen işlemin iptali istemiyle, 30 günlük dava açma süresi geçirildikten sonra 24.4.2002 tarihinde kayda geçen dilekçe ile dava açıldığının anlaşıldığı; dava açma süresinin son günü olan 22.4.2002 tarihinde, kamu çalışanlarının idari izinli sayılmasının dava açma süresini etkilemeyeceği gerekçesiyle, süre aşımı yönünden reddeden Erzurum Vergi Mahkemesinin 27.05.2002 gün ve E: 2002/206; K: 2002/219 sayılı kararının; davanın süresinde açıldığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Tetkik Hakimi Çağlar Işık'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Mukaddes Aras'ın Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddeye yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:

Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 20.600.000 (Yirmimilyonaltıyüzbin) lira maktu karar harcının temyiz edenden alınmasına, 23.11.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.

aman dikkat.idari izin hukukta süreleri durdurmaz. süreler devam eder.
aynı durum ssk prim, yapılandırma vs. ödemeleri için de geçerli.
hatta sgk.gov.tr nin bu konuda bir açıklama ve uyarısı var.
pazartesi sabah adliyedeki nöbetçi memurlar vasıtasıyla temyizinizi yapın.

Genel görüş idari iznin süreleri uzatmayacağı şeklinde olmasına karşın,
süreleri kaçıran olursa bir teselli...

T.C.

DANIŞTAY

11. DAİRE

E. 1998/1621

K. 1999/3597

T. 13.10.1999

• DAVA AÇMA SÜRESİ ( Son Günün İdari İzin Gününe Denk Gelmesi-23 Nisan )

• DAVA AÇMA SÜRESİNİN SON GÜNÜNÜN İDARİ İZİN GÜNÜNE DENK GELMESİ ( Sürenin Takip Eden Çalışma Gününe Uzaması )

2577/m.7

ÖZET :Dava açma süresinin son gününün, kamu görevlilerinin idari izinli oldukları güne rastlaması halinde süre idari izin süresinin bitimini izleyen ilk çalışma gününe uzar.
İstemin Özeti : Yükümlü şirketin 1991 yılına ait defter ve belgelerini inceleme elemanına ibraz etmemesi nedeniyle takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden Ocak-Mayıs dönemleri için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. İstanbul 5. Vergi Mahkemesi 19.11.1997 gün ve E:1997/512, K:1997/1440 sayılı kararıyla; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 7. maddesinin 1. fıkrasında, dava açma süresinin özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hallerde Danıştay ve idare mahkemelerinde altmış ve vergi mahkemelerinde otuz gün olduğu, aynı maddenin 2/b fıkrasında da, vergi, resim ve harçlar ile benzeri mali yükümler ve bunların zam ve cezalarından doğan uyuşmazlıklarda bu sürelerin; tebliğ yapılan hallerde veya tebliğ yerine geçen işlemlerde tebliğ tarihini izleyen günden başlayacağının hükme bağlandığı, aynı kanunun 6/1. maddesinde, vergi mahkemesi başkanlıklarına veya 4. maddede yazılı yerlere verilen dilekçelerin harç ve posta ücretleri alındıktan sonra deftere derhal kayıtlan yapılarak kayıt tarih ve sayısının dilekçenin üzerine yazılacağı ve davanın bu kaydın yapıldığı tarihte açılmış sayılacağının belirtildiği, 15. maddenin 1/b bendinde ise, 14/3. maddesinde yazılı süre hususunda kanuna aykırılık görülmesi halinde davanın reddine karar verileceği hükmünün yer aldığı, olayda cezalı tarhiyata ilişkin ihbarnamenin 19.3.1997 tarihinde yükümlü şirket çalışanına tebliğ edildiği halde davanın 24.4.1997 tarihinde açıldığı, resmi tatil günleri ile Kurban Bayramı tatili de dikkate alındığında davanın en son 22.4.1997 tarihinde açılması gerektiği, bu tarihte her ne kadar kamu görevlileri idari izinli sayılmış ise de kamu hizmetinin yürütüldüğü, bu durumda kamu görevlilerinin idari izinli sayılmaları nedeniyle dava açma süresinin uzamayacağı gerekçesiyle davayı süre aşımı yönünden reddetmiştir. Yükümlü şirket tarafından davanın idari izin süresinin bitimini izleyen ilk çalışma gününde açıldığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı Necatı Kocabaş'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi Metin Gürz'ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, yükümlü şirket adına salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisine karşı açılan davayı süre aşımı yönünden reddeden vergi mahkemesi kararının bozulması istemine ilişkindir.
Başbakanlık, Personel ve Prensipler Genel Müdürlüğü tarafından yayınlanan 2.4.1997 gün ve B.02.0. PPG. 0.12 383-6270 sayılı genelgede, hizmetlerin aksatılmaması ve kurum yöneticilerince gerekli tedbirlerin alınması, zorunlu hizmetlerin yürütülmesi için asgari seviyede eleman bulundurulması suretiyle kamuda çalışan memur, işçi ve diğer personelin. Kurban Bayramından bir gün sonra, 23.4.1997 Çarşamba gününün Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı olması nedeniyle 22.4.1997 Salı günü izinli sayılmalarının uygun görüldüğü belirtilmiştir.
Anılan genelgede zorunlu hizmetlerin yürütülmesi için asgari seviyede eleman bulundurulmasının gerektiği açıklanmakta ise de; verilen idari iznin ne suretle uygulanacağı, hangi birimleri kapsayacağı, kimlerin bu izinden yararlanıp, yararlanamayacağı konusunda bir düzenlemeye yer verilmediğinden bu uygulamanın bir kısım resmi işlemlerin ifasında aksaklıklara yol açtığında kuşku bulunmamaktadır.
Bu durumda, 19.3.1997 tarihinde yükümlü şirkete tebliğ edilen ihbarnameye karşı dava açma süresinin son gününün idari izin olarak belirtilen 22.4.1997 tarihine rastlaması ve 23.4.1997 tarihinin de resmi tatil olması nedeniyle, izin ve tatil sürelerinin bitimini izleyen 24.4.1997 tarihinde açılan davayı süre aşımı yönünden reddeden vergi mahkemesi kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile İstanbul 5. Vergi Mahkemesinin 19.11.1997 gün ve E:1997/512, K:1997/1440 sayılı kararının bozulmasına 13.10.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.