Avukatın bir işi alıp almama kararı ve kişisel kriterler

merhaba,

meslek hayatımın başından beri uyguladığım bazı ölçütler var. örneğin kadına yönelik şiddet, çocuk istismarı, cinsel saldırı suçları gibi suçlarda, -elbette fiili işlemiş olan- sanık ya da (tazminat durumunda) davalıların vekaletlerini kabul etmiyorum. bunlar ilk aklıma gelenler.

pek çok meslektaşımın da buna benzer ölçütleri olduğuna inanıyorum. branş seçiminden olay türü seçimine kadar geniş bir ihtimaller yelpazesi var, özellikle zaten hemen her meslektaşımın, ilgi duymadığı - bilgi sahibi olmadığı - araştırmaktan keyif almayacağı işleri almamayı tercih edeceğini tahmin ediyorum. bu kısmı, tartışma dışı tutmamız daha yerinde olabilir.

ilk paragrafta belirtmiş olduğum ölçütler ve benzerleri dikkate alındığında, müvekkil seçimi açısından buna benzer ölçütler uygulamak sizce haklı mıdır, sizin ne gibi ölçütleriniz vardır, öğrenmek isterim.

avukat işi alıp almamkta özgürdür elbette ancak cinsel saldırı suçlarının özelliği nedirde ayrık tutulmaktadır ? Sebebini merak ediyorum ama tabiki bu tercih yapılabilir. Avukatlık etiği açısından da uyhgudndur şüphesiz. İçine sinmeyen bir savunmayı yapmak doğru olmasa gerek. Ancak ben her türlü cinsel saldırı suçunun failini hatta her türlü suçun failini savunabileceğimi düşünüyorum. Eğer olayda bana ya da yakınlarıma yönelen yani mesleki kimlikten ziyade duygusal yön devreye girecekse dosyaya yaklaşmam. Aksi halde herkesin savunmaya ihtiyacı vardır ve müdafiliği üstlenmekte bir sakınca görmüyorum. Ancak adi suçlar haricinde siyasi bazı suçlarda siyasi görüşüme zıt nedenlerle işlenmiş suçlarda kendi fikirlerimin aksine davranabileceğimden siyasi davalardan bazılarını reddedebilirim diye düşünüyorum