Sağlığında Ölen ile Davacı Arasındaki İlişkinin Niteliği

işveren müvekkilin işyerinde üzücü bir kaza olması sonucu işçilerden biri hayatını kaybetmiştir. Bunun üzerine ölenin annesi ve kardeşleri müvekkil aleyhine maddi-manevi tazminata girişmişlerdir. Müvekkil ağır kusurludur. Ancak yapılan harici araştırmalarda ölen işçi ile ailesinin arasının bozuk olduğu hatta hiç konuşmadıkları, kazadan sonra babasına haber verilmesi üzerine babanın ölmek üzere olan oğlu için 'gebersin' dediği, davacı tarafın tanıkları ile ortaya konmuştur. Babası da ayrıntılardan kaçınsa da ceza soruşturması sırasında alınan ifadesinde oğlu ile arasının açık olduğunu vurgulamıştır.

Bu durumun manevi tazminatın takdirinde dikkate alınacağı su götürmez. Keza 1966/7 esas 1966/7 karar sayılı emsal HGK kararında şöyle demektedir.
'Cismani zarara uğrayan kimsede veya ölenin yakınlarında önemli bir manevi zarar (elem, ızdırap) husule gelmeli, yani gerçekten manevi bir tatmin ihtiyacı DOĞMUŞ BULUNMALIDIR. Ölüm vukubulmuşsa, sağlığında ölenle davacı arasındaki münasebetin mahiyeti ve derecesi bu hususun takdirinde büyük rol oynar.'

Ancak bahsettiğim somut olaya benzer açık bir yargıtay kararı bulamadım. Bu konuda yardımcı olursanız çok sevinirim teşekkürler.

Değerli meslektaşım,
Baba ile oğlunun arası açık olabilir; hattâ gebersin de diyebilir.
Ancak, bilemeyiz ki, oğul öldükten sonra kendisinde hasıl olacak elem ve ızdırabın, arası iyi olanlardan daha fazla olamayacağını, deruni mesele? Kolay gelsin...

merhaba
bugün bir haber sitesinde okuduğum haber bu konu ile alakalı. aile bağları ve manevi tazminat . aklıma geldi buraya kopyaladım. "temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay 4. Hukuk Dairesine geldi. Daire, yerel mahkemenin kararını bozdu.
Kararda, davacıların manevi tazminat istemlerinin Borçlar Kanunu'nun ilgili hükmüne dayandığı belirtilerek, kanunda "ölenin ailesine manevi tazminat verilebileceğinin hüküm altına alındığı" hatırlatıldı.
Ölenin ailesinin manevi zarar gördüğünün yasa koyucu tarafından da kabul edilip benimsendiği vurgulanan kararda, ailenin kişinin yaşamındaki önemli ve üstün yeri göz önünde tutulduğunda ölüm halinde geride kalan aile üyelerinin manevi tazminat isteminde bulunabilmelerinin yaşam deneyi kurallarına da uygun olduğu kaydedildi.
Yasanın açık hükmü karşısında ölenin çocuklarının anne, baba ve kardeşlerinin ölüm nedeniyle ayrıca manevi zarara uğradıklarını kanıtlama yükümlülükleri de bulunmadığına işaret edilen kararda, "Bu nedenler karşısında mahkemenin çocukların ölüm olayından önce babalarıyla yeterince ilgilenmemeleri nedeniyle manevi tazminat istemlerinin reddine ilişkin gerekçesi yasanın açık hükmüne aykırılık oluşturur. Mahkemenin red gerekçesi ancak manevi tazminatın miktarına tayinde etkili olabilir. Kaldı ki davacıların ölmeden önce babalarıyla yeterince ilgilenmedikleri hususu da ispatlanmış değildir. Davacılar yararına uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmelidir" denildi."
buna göre manevi tazminatın belirlenmesinde önemli olduğu görülüyor aile bağlarının .
saygılarımla