Başıboş köpeğin sahibine hapis

Yargıtay, Öykü Serter'in uğradığı saldırıyla gündeme gelen 'evcil hayvanların bakımı ve sahibinin sorumluluğu' konusunda emsal niteliğinde bir karar verdi.

Yargıtay, dünyanın birçok ülkesinde evcil hayvan olarak beslenmesi yasak olan Pitbull cinsi köpeklerin saldırılarıyla gündeme gelen "evcil hayvanların bakımı" konusunda emsal niteliğinde bir karara imza attı. Yargıtay, dolaştırırken serbest bıraktığı 3 köpeği 9 yaşındaki bir çocuğa saldıran sanığa, "taksirle yaralama" suçundan ceza verilmesi gerektiğine hükmetti.
Karara konu olay Antalya Akseki'de yaşandı. Evinde 3 köpek besleyen sanık, dolaştırmak için çıkardığı köpeklerini sokakta serbest bıraktı. Başıboş köpekler, bisiklete binmekte olan 9 yaşındaki bir çocuğa saldırarak bacağını ısırdı. Yaralanan çocuğun ailesinin şikâyeti üzerine sanık hakkında dava açıldı.
Yerel mahkeme, sanığı, TCK'nın 117. maddesinde düzenlenen "hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması" suçundan hapisle cezalandırdı. Yargıtay bu kararı bozdu. Kararda, 6 aya kadar hapis cezası öngören bu suç yerine, sanığa, "taksirle (kusur - dikkatsizlik sonucu) yaralama" suçundan ceza verilmesi gerektiği belirtildi.
3 yıla kadar hapis
Yargıtay'ın işaret ettiği maddeye göre, taksirle başkasının vücuduna acı veren kişiye 3 aydan 1 yıla kadar hapis cezası veriliyor. Mağdurun duyularından birinin zayıflamasına, kemik kırılmasına, yüzünde sabit bir ize, erken doğuma neden olunmuşsa verilen ceza yarı oranında artırılıyor.
Mağdurun iyileşme olanağı bulunmayan bir hastalığa yakalanması, duyularını kalıcı olarak kaybetmesi, yüzünün sürekli biçimde değişecek biçimde yaralanması, hamile kadının çocuğunu düşürmesi gibi hallerde cezanın oranı bir kat artıyor. Birden çok kişinin yaralanmasına neden olunması halinde, sanığa 6 aydan 3 yıla kadar hapis cezası verilebiliyor.


Kaynak

http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=227299

hukuki değil ama konuya farklı bir bakışaçısı bu köşeyazısı.

Not: "Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması" suçu TCK m.117 değil 177'de düzenlenmiştir.

5237 Sayılı TCK
Madde 177: Gözetimi altında bulunan hayvanı başkalarının hayatı veya sağlığı bakımından tehlikeli olabilecek şekilde serbest bırakan veya bunların kontrol altına alınmasında ihmal gösteren kişi, altı aya kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.

Yukarıdaki madde hükmünden de açıkça anlaşılacağı üzere söz konusu suç, tehlike suçudur. Suçun doğması için zararın meydana gelmesi aranmaz. Bu konuya ilişkin olarak iki örnek verirsek:

Birinci örnek: A, pitbull cinsi köpeği ile sokakta gezintiye çıkmıştır. A'nın bir an için köpeğini serbest bırakmasıyla köpek, çevredeki insanlara saldırmış ve fakat kimse bu saldırı neticesinde zarar görmemiştir.

İkinci örnek: A, pitbull cinsi köpeği ile sokakta gezintiye çıkmıştır. A'nın bir an için köpeğini serbest bırakmasıyla köpek, çevredeki insanlara saldırmış ve bu saldırı neticesinde 7 yaşındaki bir çocuk ölmüş ve bu çocuğun babaannesi olan zât da yaralanmıştır.

Kanımca birinci örnekte A'nın, TCK m.177 çerçevesinde sorumlu tutulması isabetli olacaktır; ancak aynı maddeden sorumluluğu ikinci örnekteki A için de kabul etmek ne adalet duyguları ne de Ceza Kanunu ile bağdaşabilirdir.

İşte yukarıdaki haberde yer alan sanığın köpeklerini sokakta serbest bırakması neticesinde 9 yaşındaki bir çocuğun yaralanması olayında, sanık hakkında TCK m.177 çerçevesinde hüküm kurmak isabetli olmayacaktır. Bu bakımdan yerel mahkemenin verdiği kararı yerinde bulmadığımı belirtmek isterim.

Gerçekleşen sonuç ile sanığın davranışı arasında nedensellik bağı kurulabilirdir. Bu nedensellik bağının, kast aracılığıyla mı taksir aracılığıyla mı kurulduğuna bakarsak:

Olayda verilen bilgiler çerçevesinde sanığın gerçekleşen sonuca, bilerek ve isteyerek gerçekleştirdiği davranışı neticesinde sebep olmadığını belirtmek gerekir.

Sanık, hukuk düzeninin kendisine yüklediği belli bir davranışta bulunma yükümlülüğünü yerine getirerek önleyebileceği bir neticeye istemeden neden olmuştur. Bu bakımdan sanığın sorumluluğu taksir cihetinde tayin edilmelidir. Ancak, bu noktada da taksirin basit mi yoksa bilinçli mi olduğunun tayin edilmesi gerekecektir.

TCK m.22/3'e göre; bilinçli taksir, failin sonucu öngördüğü fakat istemediği hallerde söz konusudur. Bu noktada şunu belirtmek gerekir ki; eğer olayımızda sanık, köpeklerini serbest bırakırken köpeklerinin çevreye saldırıp birilerine zarar verebileceğini öngörmüş ve fakat köpeklerini durdurabileceğini düşünmüş ise bilinçli taksirle hareket etmiştir ve sorumluluğu da bu cihette tayin edilmelidir.

Saygılarımla.

İsabetli Bir karar tabii ki,tehlike suçu değil bizzat netice meydana gelmiş durumda.