Kapidan satis, Alman turiste hali satisi

Sayin meslektaslarim,

bircogunuzun bildigi gibi buradan organize edilen tatillerde (turlarda) Alman turistlerle tatil programi icinde hali dokuma isyerleri (özellikle Denizli, Tavsan), kuyumcular, deri dükkanlari vs. ziyaret ediliyor. Önce kültürel programdan sonra, bu isyerlerine gidilip, tüketicinin hic beklemedigi bir sekilde satis islemleri gerceklestiriliyor. Gayet profesyonel organize edilen bu sözümona kültür turlarinda, tüketici mesela bir hali icin 30.000,- €`luk bir satis mukavelesi imzaliyor. Bazi saticilar (su an bende aktüel bir davada oldugu gibi) firmanin acik adini ve adresini bile mukaveleye yazma geregi duymuyorlar. Bilindigi gibi, fiyatlar genelde cok fahis oldugundan, tüketici tekrar ülkesine döndügünde, hakli olarak bu sözlesmeyi fesh etmek istiyor.

Benim su an üzerinde durdugum nokta su: 1032 Tüketicinin Korunmasi Hakkindaki Kanun`da belirlenen madde 8 bu tür satislara uygulanabilinirmi? Tabiiki tipik bir kapidan satis sayilmaz, cünkü isyeri, fuar, panayir gibi satis mekanlari disinda gerceklesmiyor. Satis islemi direk saticinin isyerinde gerceklesiyor. Yalniz kanun tüketiciyi ani, beklenmeksizin yapilan sözlesmelerden korumak istediginden ve bu durumlarda da ayni bir tablo oldugundan, madde 8 bu satislara da "analog" uygulanamizmi?

Alman Medeni Kanunu (Tüketici Kanunu da medeni kanuna entegre edildi) bu tür "tatil, tur cercevesinde yapilan satislari da" tüketiciyi koruma hususlari icerisinde degerlendiriyor ve tüketiciye sebep göstermeksizin 14 gün icinde sözlesmeden cayma hakki veriyor.

Yargitayin bu konu ile ilgili kararlarinin oldugunu duydum, bilen varmi?

Tabiiki fahis fiyatlar acik nispetsizlikden Borclar Kanunu madde 21`ide gündeme getiriyor. Ama beni asil ilgilendiren, Tüketici Kanunu madde 8 !!!

Görüsleriniz ve yardiminiz icin tesekkürler.

T

Alıntı: .C. YARGITAY 13. Hukuk Dairesi E:2004/15679 K:2005/4033 T:10.03.2005 Taraflar arasındaki sözleşmenin feshi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu düşünüldü: KARAR : Davacı, davalı şirketin elemanlarının daveti üzerine Bodrum'daki tesislerinde düzenlenen yemekte 100 yıllık devre tatil sözleşmesinin 07.07.1997 tarihinde düzenlendiğini, kendisine cayma belgesi verilmediğini, tesislerden faydalanmadığı halde bakım onarıma ilişkin ödemelerini de yaptığını, sözleşmede belirtilen tarihlerde tatil yapma isteğinin yerine getirilmediğini, davalının yükümlülüklerini de yerine getirmediğini bildirip, bu nedenlerle sözleşmenin feshine, ödediği 4100 Doların iadesine, 22.12.1999 vadeli olup yarısını ödediği 1000 Dolar bedelli bononun da kendisine iadesine karar verilmesini istemiştir. Davalı, davacının 2800 Dolar ödediğini, senetli 1000 Dolar borcunu ödemediğini, ayrıca üç yıl için yıllık 150 Dolardan 450 Dolar bakım ücreti ödediğini, satışın kapıdan satış olmadığını, yerinin kendisine ayrıldığını, isteseydi gelip tatil yapabileceğini bildirip davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, taraflar arasındaki devre tatil sözleşmesinin kapıdan satış şeklinde düzenlendiği ve davalı satıcının, alıcıya cayma belgesi vermediğinden davacının her zaman için sözleşmeden cayabileceği gerekçesi ile sözleşmenin feshine, davacının ödediği 3250 Doların tahsiline karar verilmiş; hüküm, her iki tarafca temyiz edilmiştir. 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2- Davacı ile davalı arasında davalı elemanlarının daveti üzerine 07.07.1997 tarihinde davalının işyerinde devre tatil sözleşmesinin imzalandığı mahkemenin de kabulünde olduğu gibi, satışın 4077 Sayılı Yasanın 8. maddesinde düzenlenen kapıdan satış olduğu ve davacıya aynı yasanın 9. maddesinde öngörülen cayma belgesinin verilmediği, tüm dosya kapsamı ile sabit ve tartışmasızdır. Taraflar arasında, 07.07.1997 tarihinde düzenlenen 100 yıl süreli devre tatil sözleşmesinde, davacının 4000 Dolar ödeyeceği, bunun 200 Dolarının pesin odendigi, kalan 3800 Doların 20.08.1997 tarihinden itıbaren her ay 100 Dolar olmak uzere 18 ay ödeneceği, kalan i 000 Doların da 20.09.1998 tarihinde ödeneceği ve her ödeme için senet düzenlendiğinin belirtildiği, davacının 4000 Dolar satış bedelinden 20.09.1998 tarihinde ödenmesi kararlaştırılan 1000 dolarlık senet dışındaki tüm 100'er dolarlık senetleri ödediği gibi, üç yıllık sözleşmenin 8. maddesinde öngörülen yıllık 150 Dolan da ödediği anlaşılmaktadır. Davacı sözleşmenin yapıldığı 07.07.1997 tarihinden itibaren aylık ödemelerini, son taksit 20.11.1998 tarihinde ödenmek üzere 18 ay yapmış, sadece 20.12.1998 tarihli son senet davacı iddiasına göre kısmen ödenip, kısmen ödenmemiştir. Bunlardan ayrıda alıcının yan edimi olan yıllık bakım ve onarım ücretleri de üç yıl boyunca ödenmiştir. Davacı cayma belgesinin verilmediğinden bahisle 17.11.2000 tarihli ihtarname ile sözleşmeyi fesih ettiğini bildirip, 30.01.2001 tarihinde de bu davayı açmıştır. Sözleşmenin yapıldığı 07.07.1997 tarihinden, fesih ihtarının gönderildiği tarihe kadar 3 yıl 4 aydan fazla bir süre geçmiş olup, davacının ödemesi gereken borcunun çok büyük bir kısmı ile yaptığı yan ödemelerde nazara alındığında, satış sozlesmesinin davacı tarafça benimsendiginin kabulü gerekir. Bu kadar uzun bir sure gectıkten, borcun çok büyük bir kısmı ödenip, çok az bir kısmı kaldıktan sonra, cayma belgesi verilmediğine dayanılarak sözleşmenin feshini istemek iyi niyet kuralları ile bağdaşmaz. Öte yandan gerek sözleşmeden ve gerekse davacı tarafın dava dilekçesindeki beyanları ile dosyada bulunan Bodrum Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 1998/4343 D. İş sayılı tesbit raporundan tesislerin işletmeye ve hizmete açık olduğu anlaşılmaktadır. Davacı, tatil hakkını kullanmak için müracaat ettiğini ve tatil hakkından faydalandırılmadığını ve bu konuda davalıyı temerrüde düşürdüğünü de, herhangi bir belge ve delil ibraz ederek isbat edememiştir. Mahkemece açıklanan bu hususlar nazara alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, aksi düşüncelerle yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir. 3- Bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına; SONUÇ : 1. Bent gereği davalının diğer temyiz İtirazlarının reddine, 2. bent gereği kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, 3. bent gereği davacının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harem istek halinde temyiz edenlerden davalıya iadesine, 10.03.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Sunduğum Yargıtay kararı birebir olaya uymaz ise de kapıdan satışların hangi durumlarda olduğunu göstermesi bakımından yol gösterici olabilir.
Umarım karar yardımcı olur. Saygılar. İyi çalışmalar.

Alıntı: T.C. YARGITAY 13. Hukuk Dairesi E:2003/7551 K:2003/11686 T:13.10.2003 Taraflar arasındaki sözleşmenin iptali davasının yapılan yarğılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kadulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen Hükmün davalı Abdullah avukatı tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çagrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı Abdullah ve vkil Avukat Celal gelmiş, diğer taraftan gelen olmadığından onun yokluğunda duışmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekcesinin süresinde oldu-ı saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. Karar Davacılar, davalılardan kapıdan satış suretiyle devre tatil satın aldıklarını, kendirine cayma belgesi verilmediğini öne sürerek, sözleşmenin ve ödenmeyen senet-rin iptali ile, odenen 50 Doların tahsiline karar verilmesini istemişlerdir. Davalılar, davaya cevap vermemişlerdir. Mahkemece, M. Ltd. Şirketi hakkındaki dava atiye terkedildiğinden bu davalı ıkkında karar ittihazına yer olmadığına, davalı P. Holiday Village'nin davalı sıfatı ılunmadıgından bu davalı hakkındaki davanın reddine, davalı Abdullah hakkındaki ıvanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı Abdullah tarafından temyiz edilmis4077 sayılı Tuketicinın Korunması Hakkında Kanunun 8. maddesinde kapıdan satışlar düzenlenmiştir. Davacılar satışın kapıdan satış olduğunu, ancak kandınldıklananladıklarını, cayma başvurusunun davalı tarafça kabul edilmediğini ileri sürerek, ieki davayı açmışlardır. Davalı davaya cevap vermeyerek, davayı inkar etmiştir, [taraflar arasındaki sözleşmenin kapıdan satış olduğunu davacıların kanıtlaması gerekir. Yargılama aşamasında davacılar tarafından ibraz edilen devre tatil sözleşmesi, davalıya tebliğ edilip, isticvap edilmemiştir. Ne var ki davalı temyiz dilekcesine ek-olarak, cayma belgesi ve buna ilişkin tutanagı ibraz etmistir. Mahkemece bu yon uzerinde durulup gerekli ınceleme yapılarak, satışın kapıdan satış mı, yoksa tak-li satış mı olduğu saptanmalı, 8. maddenin koşullarının oluşup oluşmadığı incelen-;li, cayma belgesine ilişkin tutanaktaki imzanın davacılara ait olup olmadığı araştırılmalı ve sonucuna uygun bir karar verilmelidir. Eksik incelemeyle yazılı şekilde, davalı Abdullah hakkındaki davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz olunan kararın davalı Abdullah rarına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 275.000.000 lira du-jma avukatlık parasının davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, 13.10.2003 günde oybirliğiyle karar verildi.

Başka bir Yargıtay kararı daha...
İyi çalışmalar. Saygılar.