akdevrim / şiirler

hangi güç koyabilir
hayallerime sınır...
en güzel duygularım
sevdan ile ısınır...
hayalimin taptığı,
ve bir cennet yaptığı
melek olan insansın...
uğrunda ateş alev
ne yanacaksa yansın...
sana olan tutkumun
varlığına uyansın...
görünmeyen renklere
boyanırsa boyansın...
sevgimin boyutları
güneşlere dayansın...
sevgi bulutlarına
yatağı seren sensin...
yerde küçük umudu
oradan gören sensin...
bir gün atla yanıma,
acım kederim dinsin...
kendi hayalim bile
seni kıskanır olur...
ötenin ötesinde,
sadece seni bulur...
sanıyorum güneşe
ışığını verensin...
sorgusuz ve sualsız,
yüreğime girensin...
bütün gönül dünyamı ,
varlığıyla kuşatan
bu kocaman şehirde
beni böyle yaşatan...
şiir gibi bir kadın...
gökteki yıldızlara
değer kolun kanadın...
ne değeri var,seni
anlatmayan sanatın...
tükenmeyen deryasın,
altın kafes içinde
vaz geçilmez rüyasın....

akdevrim.28.06.2007.istanbul.Atatürk hava limanı...

zinçire vurmuşlar duygularımı,
uyuyamadığım uykularımı...
aşktan kaynaklanan korkularımı...
senden başka kime diyeyim dostum...

akdevrim.28.06.2007.istanbul...

bir alo deyişin tap taze kandır...
aşkıma verilen ölümsüz candır...
hayatım boyunca bir heyecandır...
nereden anladın ağladığımı...?

sözcükler yetersiz anlatamadım...
yüreğimde sevda canlatamadım...
dünyada bir seni unutamadım...
boş yere harcadım gençlik çağımı...

akdevrim.28.06.2007.istanbul...

dikenli çetin yolun
kesişme noktasında...
karşıma çıkan kadın,
yük taşır arkasında....

yüzündeki çizgiler
yılların ayak izi...
kapalı bir kutudur,
hiç anlatmıyor gizi....

sanki yeniden doğmuş,
yediği her darbeden...
hayatına tutunmuş,
mutlaka vardır neden....

dikilip dedi bana ,
canlı kadavrayım ben...
ruhum başkaya ait
bir bahtı karayım ben...

seneler gelip gecer,
yas tutar duygularım...
aşkı sevdayı bilmem
pas tutar duygularım...

duraksadı ansızın
göz göze geldik birden...
ağladığını gördüm,
gideyim bu şehirden...

akdevrim.28.06.2007.istanbul..

dikenli çetin yolun,
kesiştiği bir yerde...
göz göze kenetlendik...
birden hareketlendik...
durdu dakıka zaman...
gönlümün dağlarını
kapladı birden duman...
ayrışmaya başladı,
dostum çöp ile saman..
neden hiç sor muyorsun...?
nerede gür saçlarım...
nedir benim suçlarım....?
ellerimiz yolumuz,
ters düştü birbirine...
ayrılırken baktığım,
güzelim gözlerine...
her gecen gün aşkımı ..
gömer daha derine...
dayanılmaz acılar
gözlerimin ferine...
ve ben mutsuz insanım
ateş alev her yanım...
bir önceki dakıka
aratıyor kendini...
sevmenin var mı dini...?


akdevrim.29.06.2007.istanbul...

gökteki yıldızları
şangır şangır oynatan...
yürekleri kaynatan...
ey inleyen sazlarım...
yaşanmamış yazlarım...
sınırlı bir ömrüm var
gidiyorum dünyadan...
ağaçlar yaprağını
ben yokken de açmıştı...
bütün kuşlar uçmuştu...
benden sonrada aynı,
değişmeyecek bir şey...
içimdeki sevdayla
kalacağım mezarda...
gecem gündüzüm zorda....
kadavra bedenime
bu kalbimi taktıran....
göz yaşımı aktıran...
acımasız bir kadın...
akdevrim hareketsiz...
kırık kolun kanadın...
bende hal kalmayınca
sözcükleri ağlattım...
gözlerimi dağlattım...
sadece bu kalbime,
sözü dinletemedim...
elbisemi soydular,
kadavra bedenimi,
bir tabuta koydular...
bir yerde mezar diye
toprağımı oydular...
gözüm acık giderim...
dostlarım bu diyardan...
sap mı oldu baltaya
benim gibi hıyardan...
ne bir sevgisi duydu...
ne beklentisi buydu...

akdevrim.29.haziran.2007.istanbul...

rahatlatıyor beni...
içimdekini yazmak...
kücüçük bir iğneyle
kendime mezar kazmak...
gözü gözüme değen,
meçhul şahısa kızmak...
acımadan kuruttu
yeşeren umudu mu...?
ellerim,parmaklarım,
dikensi tırnaklarım...
elbette yakasında...
göz boyama gül kokar
sacında tokasında...
konuşurum yazarım
bu şahsın arkasında...
karşısında duramam...
hal hatrini soramam...
bakışı bir kurşundur,
titreterek dondurur...
gözlerimin üstüne
yumruğunu kondurur...
senelerce önceydi
kalbimi donattığın
neden bu gün bir gercek,
ruhumu kanattığın...?
o gün neyi duyarsam...
bu gün yine duyarım...
eğer o gün hıyarsam
bu günde bir hıyarım....
değişim nedenin ne...?
öldürüçü kinin ne...?

akdevrim.29.06.2007.istanbul...

her aklıma düşünce...
kaderime darıldım,
kalemime sarıldım...
sevdanla yanan benim..
istediğin renklere
birden boyanan benim...

anlamıyorsun beni...
nefes alıp veririm
yaşamak denir buna...
hiç bir şansım olmadı....
sevgiden aşktan yana...

ak güverçinler arar,
yeşermiş zeytin dalı...
daha ne kadar daha
aşklar küskün kavgalı...

sacının bir teline,
dünyaları teptiğim...
anlıyor musun beni
gözlerinden öptüğüm...

artık sana kalmıştır...
istersen anla beni,
vur yere kanla beni...

akdevrim.29.06.2007.istanbul...

kimsenin yazmadığı,
ve asla kızmadığı
adam olmak istedim..
bir köşenin başında,
birden beynimi yedim...
duyarsız duyargayım...
sevimsiz bir kargayım..
gökte ucarım ama
beyinleri okurum
güzel çorap dokurum
kim çıkarsa karşıma...
insanlar görüyorum
hep kazanlarda kaynar...
polyanacılık oynar...
paranın öldürdüğü,
sanırsın güldürdüğü...
canlı cesetler gördüm
niçe hasetler gördüm...
silahların vurduğu
kandan düzen kurduğu
bedenlerden fazlaydı...
.............................
..................................
.............................
akdevrim.29.06.2007.istanbul...

gece sabaha kadar
bildiğim sözcükleri
hep alladım pulladım...
geldi gitmek zamanım,
eşşeğimi nalladım...
dikenli çetin yollar
her gecen beni sollar...
nerede can dostlarım
yoncanın biteceği
ucsuz bucaksız diyar...
eşşeğimin ahdı var...
gitmek için oraya,
girdi şimdi sıraya...
ya yoncayı yiyecek,
yoncayı yemek için
öleceğim diyecek...
ölme eşşeğim ölme
yonca biterde yersin
sen yoncayı seversin...
yürü yürü bakalım...
buralarda yonca yok,
çetin yoldan çıkalım...
allayıp pulladığım,
özenle kolladığım...
harfleri sözcükleri
sırtına yüklemişim..
sabahı beklemişim...
yürü hadi eşşeğim...
çok ilerde döşeğim...
yine akşam olmasın..
dönüp baktım kendime
ağladım dostum yine...
eşek olan benmişim
doğuşumdan yanmışım....

akdevrim.30.06.2007.istanbul..

biri anlatsın bana,
nerededir mezarım..?
sanki bir hastalıktır,
gece gündüz yazarım...
bazen kendi kendime,
öfkelenir kızarım...
nefes alıp verdikce...
gündüzü geceleri
bu gözlerim gördükce...
sözcüklerle dostluğum
ölüme dek sürecek...
başka türlü ben yoğum...
o kadar davacıyım,
anlamayan sevdamdan,
sonuçsuz bu kavgamdan...
gönlümde birikimi
harfler taşır şiire...
gönlümü gere gere...

akdevrim.30.06.2007.istanbul...

her gün bir yıldız kayar...
aynı noktada sayar...
kadavra bedenimi ,
taşıyan ayaklarım...
kimsenin bilmediği,
bir ismi sayıklarım...
seni kalleş dünyadan
karanlık her rüyadan
kadınım ayıklarım...
her nefes alışımda,
bir tek seni yoklarım...
sensiz cennete bile
gitmiyor ayaklarım...
cansın duygularıma....
gece uykularıma...
ve karanlık geceyi
bölerken kurşun sesi
kanlanır hayallerim,
kalmaz artık neşesi...
varlığımı tamlayan,
sevgi bulutlarından
hayat verip damlayan...
düşümün odağını,
gül kokan dudağını
özlemle selamladım...
sen olmadığın yerde,
kendimi yalanladım...
.............................

akdevrim.30.06.2007.istanbul...

ben miyim iradesiz...
sevdaya boyun eğdim...
sanki ateşe değdim...
yanarım yıllar yılı...
boyum postum devrilsin...
başım gözüm yarılsın...
çaput beze sarılsın...
akılsız bir kafayı,
taşırım yıllar yılı...
benim ki bileğimi
bükünce duygularım
günden güne solarım...
nedir bu çektiklerim,
göz yaşıyla yerlere,
umuttu ekdiklerim...
nerde hasat mevsimi,
kesiyorlar sesimi...
ansızın gideceğim,
dondurup nefesimi...
adım şanım yok olur...
hatırlayan her kimse
bakarsın ki yük olur....
akdevrim iyi anla...
sevdalar büyük olur
kafana bir dank desin....

akdevrim.30.06.2007.istanbul..

ayağının değdiği,
aşkın boyun eğdiği
göz yaşımla yerlere
sevgi fidesi diktim..
büyüyüpde serpilsin
dedim ve çile çektim..
sandım ki gülecektim...
kış gününde yanarım
yazın gelir donarım...
çelişkiler içinde...
kayar gider hayatım...
bu yolda çok bayatım..
menzile varamadım...
bir yerde duramadım...
olacağım kadavra
millet sancak palavra...

akdevrim.30.06.2007.istanbul.

yazacağım her satır,
sevdam seni anlatır...
ac insanların sesi,
namluların gölgesi,
ne sana ne sevdama
verdiğim vereceğim
onurlu bir kavgama
asla zemin olamaz...
deniz mavisi gözüm,
yüreğimle eş değer
ağzımdan çıkan sözüm...
sana olan tutkunun
çizer sınırlarını...
güvercin kanadında,
gördüm yarınlarını...
seni sevmiş olmanın
bir sevgili kalmanın,
onurunu yaşadım...
sen olmadığın yerde,
düşünceyi boşadım...
bir çok sevgi nehrini
yatağında taşıyan,
umudunu yaşıyan
sevgi denizlerini
besleyen deryasın sen...
geçtiği dağı taşı
süsleyen deryasın sen...
hayalimin ötesi
çok farklı rüyasın sen...
gercekden neredesin...?
bil ne kadar özledi,
nefesini nefesim....


akdevrim.01.07.2007.istanbul...

biri anlatsın bana,
niçin yazmak isterim...?
niçin kurumaz terim...?
daha ne kadar daha
sürecek bu gösterim...
nerede ne zamanda,
kaç kapılı bir handa
yumulacak gözlerim...
soru sorup sorgula
demişti öğretmenim...
belki kendi kalbime
geç kalmış eğitmenim...
hiç bir söz dinletemem...
biriler ister diye
bül bül gibi ötemem...
benden başka herşeye...
giz kalsın sevdam benim...
kalbimin vuruşunda
vazgeçilmez nedenim....
en büyük kavgam benim...

akdevrim.01.07.2007.istanbul....

ne yağmurlar yağdı, ne sular aktı,
köprülerin altından...
bakışı kurşundu
sevdamın...
yaralandım kolumdan kanadımdan....
bekledimde gelmedi,
kader kıymet bilmedi..
yaşadığıma göre
duygularım ölmedi...

sen her ne olursan ol,
en son umudumsun...
su gibi,
ekmek gibi...
cennete gitmek gibi....
anladın mı can...

tanımadım kendimi...
çiğerlerin yandı mı...?
yüreğimde ezgi var...
yaşamımda çizgi var...
istesemde aşamam,
seninle bir koşamam...
her nefes alışımda,
her yazımda kışımda
zaman acımaz bana...

aynalara bakamam,
asla yüze çıkamam...
bir gün bu can susarsa
kendisini asarsa...
ölümü yaslar bana
vah deyin dostlar bana...

akdevrim.01.07.2007.istanbul...

senelerce tek seni
bir ışığın içinde
hep özenle sakladım...
duygumu düşüncemi
senin için yokladım...
karanlık her geceden,
bir seni ayıkladım...
adını sayıkladım...

umuttu taşıdığım,
başını kaşıdığım...
duygu denizlerinde,
esen meltem rüzgarı...
sana olan sevgimi
taşır birden yukarı...
balını çoktan yaptı,
petekde olan arı...

bir ışığın içinde,
senelerce kalansın...
özlem çeken kollarım
gel boynuna dolansın...
sevgimle özdeşsin sen
kim diyor ki yalansın...

akdevrim.02.07.2007.istanbul...

ahtopotun elleri,
acımasız koparır
dallarından gülleri...
solgun güllerim yerde,
benim ellerim nerde....?
güneş vurdu sararttı,
hain biri kararttı...
hiç esamem okunmaz,
yıldız yere dokunmaz...
bir hal var ellerimde,
aklım hep güllerimde...
budanmışım dal budak..
hala bir yerde durur,
başıma konan adak...

kalbimi bıraktılar,
kilitli sandık gibi...
anahtarı derinde,
okyanusun birinde...
zaten kaybolup yittim,
bakarken gözlerinde...

nerede olduğunu,
bilebilsem diyorum,
yıldızlardan öteye,
gelebilsem diyorum...
bütün yollar kapalı...

akdevrim.02.*7.2007.istanbul..

serseri kacak gibi,
her an solacak gibi
kendimle oynuyoryum...
kaynar kazanda suyum,
devamlı kaynıyorum....
bilmiyorum ne kadar
daha kaynayacağım...
söner bir gün ocağım..
hemen buharlaşayım...
bir an önce taşayım...
kaderimin elinde,
oyuncak bir maşayım...

akdevrim.02.07.2007.istanbul..

döktü bütün ağaçlar
sararan yaprağını,
sandımki eziyorum
bir mezar toprağını...
kacıyorum,kendimden....
lanetli kaderimden....
bir yolculuk başladı,
nerede biter bilmem,
bir gidişim olursa,
geriye asla gelmem...
mutsuzluk denen olgu,
takmış bana kancayı
içat edip taksalar,
belime tabancayı,
hemen vururdum onu,
kapanırdı bu konu...
ey benimle üzülen...
sevgili can yoldaşım...
sesini duymak bile,
bir heyecan yoldaşım..
bütün azgın dişini
zaman bana gösterir..
öldürür umudumu,
bir bir elime verir....
anlıyorsun değil mi...?
hayat işte meleğim....
gercekleşmez dileğim...

akdevrim.02.07.2007.istanbul..

bir kadıncı az önce,
şimşekleri çaktıran,
gemileri yaktıran...
yüreğimi yorarsa,
zinçirleri kırarsa...
gözlerimin içinde,
benliğini ararsa...
suç benim mi hakim bey...?

ateşi yaktı beni...
yerlere yıktı beni...
varlığımı unutan,,,
mecnun bir adam oldum...,
kendisini tanıtan
bir kadına vuruldum...
bu kacıncı vurgunum
neden böyle durgunum...
ne kadar çok isterdim,
mantığım duygularım...
bir potada erisin...
ne biçim yaşıyorsun,
ne ölü ne dirisin...

bazen gözüm yaşarır...
yaşamın akışına
ansızın esir düştüm,
bir kadın bakışına....
suç benim mi hakim bey...?

akdevrim.02.07.2007.istanbul...

dalların budakların,
bırak yere eğilsin...
sen her hangi değilsin...
uzanıpta sevgiyi
alayım dallarından
bu kacıncı gecişim
gittiğim yollarından...
güneşi esir eden
acaip hallarından...
kuşları gördüm ucar,
ciçekler farklı acar...
yıldızlar ışığını,
sadece sana saklar...
bana dikenli yollar,
fırlatılır hep oklar...
hayat sanki kalbime,
zehirli hancer saplar...
yaşadığım her günü
neden mutsuzluk kaplar...
sorgularım kendimi...
sel gibi akan dertler
yıkar gecer bendimi...
sen görmezsin halimi...
duyduğun duyacağın..
gördüğün sayacağın...
sonlanır bir gün burda...
geriye baktığında
hayat görürsün hurda....
anılarda yer alan...
her hatırlayışında,
içine acı dolan...
bilir misin dünyayı,
sevgisiz aşksız yalan....

akdevrim.03.07.2007.istanbul....

benim mi bu dizlerim,
yürüdüğüm izlerim...
bir şey var anlatamam
yüreğimde gizlerim...
dalinda yaprak gibi,
güneş vurdukca solmak...
bir gün esen rüzgarla,
dalından kopmak zorla....
savrulmak yerden yere...
ucurum vesaire....

yaşamak denir buna
tutma suya sabuna...
sadece şiir dostum...
acılar kalır bana...
sözcükler gıdam olur...
artık beni yaşatan...
dostlar gibi kuşatan...
nefes alıp veririm,
bir ses alıp veririm
kimsenin duymadığı...
bir nesne saymadığı...
farklı hazzı duyarım....

gün ışımış yeniden,
ışık sızmış içeri
ve sanki üzerimde...
bir kadının gözleri...
bense geceden beri
sözcükleri boyarım...

sularıda keserler,
yaşanmaz olur istanbul...
istersen ara beni
bir köşede gariban bul...
yalnızlık arıyorum...
kendimden kacarak...
çoktan teslim olmuşum,
beyaz bayrak acarak...

akdevrim.03.07.2007.istanbul....

her gecen dakıkada
hayallerim ısınır....
hangi güç koyabilir
düşüncelere sınır...
istersen bir yıldızı
aparayım yerinden
hani ya güç aldığım,
bakarken gözlerinden...
karanlık her gecemi
aydınlatan ışığın
özünde gizlisin sen...
çoktan beri bilirim,
şiirle sözlüsün sen...
eğilirim karşında...

sözçükleri boyadım,
kırmızıya beyaza...
bilinmeyen durağa,
giderim yaza yaza..
dikenli çetin yolun,
bilmem neresindeyim,
yaşam denen bu filmin
mutlak karesindeyim...
görmeye calış beni...

çile çeken insanlar,
görüyorum burada...
nefesleri tükenmiş...
zaman onları yenmiş,
eremeden murada...
benide onlar gibi,
zaman alırsa alsın,
yazdığım ,yazacağım
benden geriye kalsın...

ıssız dağın başında,
iki taş arasında,
üstünde çimen biten...
mezarım bekler beni...
acı ile anımsar,
bütün yürekler beni...
zamanla akarım ben,
durduramam kendimi...


akdevrim.03.07.2007.istanbul...

nasıl bir yerde sevdam...
işte bu benim kavgam...
kalbim adete tapar,
mayınlanmış yollarım,
elim ayağım kopar....
yürürüm sevdam diye...
acıları alırım
arda kalan hediye...
can benim canan benim
hep böyle yanan benim...

geceleyin yıldızlar,
ışığını bırakır...
altın diye uzandım,
elime gelir bakır...

akdevrim.03.07.2007.istanbul...

bir köşenin başında
yas çeken arkadaşım,
gözlerinden gizlice,
yaş döken arkadaşım...
senide benim gibi
hain mi yaraladı
kalbini araladı...
güneşin doğuşuna
tepkisiz kalıyorsun,
görüyorum çok derin,
hayale dalıyorsun...
her şayi der gözlerin...
anlamasını bilen
ansızın çözer seni...
tutunduğun umutlar,
bakmışsın çizer seni...
acımasız bu hayat,
devamlı ezer seni...
şunu bil arkadaşım,
deme bana sana ne
insanlık tarihine,
hainler damga vurur...
sen gibi yaşayanlar,
hep bu yerlerde kurur...
ya mezarlıkta durur....

akdevrim.04.07.2007.istanbul..

bir çözüm getirmiyor,kendi kendime kızmak...
acıyı harmanlamak,devamlı acı yazmak...

geçip giden yılların ardından yas tutmanın,
hareketsiz bir yerde durupta pas tutmanın...

yararını bir bilsem...
eğilirsem eğilsem...

hüznümü görüyorum güneşin batışında...
nefes alıp verirken,kalbimin atışında...

zaman dediğim araç alıp getirir beni...
bilinmeyen bir yerde,bir gün yitirir beni...

dünyam kararır bana,
acı bana vah bana..

sanki acıyı taşır bedenimde damarlar...
ya çıplak bedenime,inip kalkan şamarlar...

aklımdan eder beni,
öldürür kader beni...

sanki zalim kaderi ben mi kendime yazdım...?
bu hayatın içinde bir tek ben mi kurnazdım..?

ağlayıpta güleyim,
her şeyi ne bileyim...?

akdevrim.04.07.2007.istanbul...

.

bir ak güvercin gibi,
bir kanat acabilsem...
istediğim bir yere,
anında ucabilsem...
lanetli kaderimden,
bir kere kacabilsem...
kalem tuttan parmağım
şimdi tuşlara konar...
hangi harfe dokunsam
bir lamba gibi yanar...
görünmez acılarım...
kuru bir yaprak gibi,
günden güne solarım...
esecek bir gün rüzgar,
kopacağım dalımdan...
tutacak bir insan yok ,
taşınacak salımdan...
okurum geleceği,
yazılı roman gibi...
bir büyük ferman gibi...

akdevrim.04.07.2007.istanbul...