Serzeniş...

Ve gidiyorsun..Aşk acıyla yaşanır kuramını hayatıma bir kez daha kazıyarak,oysa hep beraber olmak istediklerimin en başında geliyordun,adındı dudaklarımdaki susuzluğu gideren,sendin sanki ben merkezli dünyamın çekim merkezi..Hep farklı olsun istediğimiz yaşantımızda bilindik sonlar yaşıyorum hep...
Keşkeler yok içimde,iyi ki vardın,iyi ki tanıdım seni.Ya aşk aşk diye üzülürken seni hiç tanımadan ölseydim?Ya aşkımın adını bile bilemeseydim?Artık sorduklarında benimde gururla söyleyebileceğim bir yaram var..
Kötü de söylemiyorum arkandan,insanlar eninde sonunda yaşaması gereken şeyleri yaşarlar,benim bunu da yaşamam gerekiyormuş....
Sebeplerini sormuyorum bile,gitmek istiyordu gitti diyorum,derken içim acıyor hepsi bu..Tek avuntum her giden kendini de yanında götürür çünkü bana kalırsan,aldığım nefes olursan,her kalp atışım olursan bir de yok olursan,çoktan gitmiş olursan nasıl dayanırım bilmiyorum...
Seni düşünürken senden sonrasını düşünmemiştim,düşünmediğim şeyler yaşıyorum zaten bu aralar,aşkı düşünmüyordum içime doldun bir anda..
Temennilere kaldı artık yaşantımız,iyi bak kendine ümitlerine,ben kendime iyi bakmasam ne çıkar?Bana bakacak birisi bulunur elbet,sen git....Zaten kal desemde birşey değişmeyecek.Kalsan bile ben istediğim için kalırsın,gitmekle mutlu olacağına inanıyorsun ki gidiyorsun,ben senin mutsuzluğunu isteyecek kadar bencilmiyim?
Hep aşkımızı anlatan bir parçamız olsun istedim,olamadı..Şimdi tüm ayrılık parçaları bizi anlatıyor...
Haketmiyorsun aşkımı,haketmiyorum sensizliği diye suçlamalarda bulunabilirim.Düşünüpte bulabildiğim tek şey bunların yokluğuna çare olmadığı ve suç yokki suçlu olsun...
Beni anlamanı beklemiyorum,anla diye sevmedim zaten seni...
Yaşattığın ve yaşatamadığın herşey için teşekkür ederim..Acıyorda olsa artık kalbimi hissediyorum..


p.s:korkma aramam seni..buldum çünkü,içimdesin artık