akdevrim / şiirler

her sözçük kilitlenmiş
çözümsüz bir denklemdir...
sanki dinamitlenmiş...
dokunmaya korkarım...

şiirim öksüz kalır,
bir boşluğun yerini
ölü bir hayat alır....

dinermi hiç fırtına,
ağzımdan çıkan duman
bulutların sırtına...

içim enkaz yığını...
bana haber verirler
yağmurun yağdığını...

içimde sönmez yangın...



akdevrim.23.07.06.istanbul

yine açıktım sanki,
harfleri yiyeçeğim...
gelecek nesillere
varmıdır diyeceğim...?.

ekolojik dengesi,
bozulmuşsa dünyanın...
tadı tuzu kaçmışsa
her gördüğün rüyanın...
kararmışsa vicdanlar...
uyanmaz uykusundan
doğarken uyuyanlar...

çıkışa yol bulamam,
harfleri yiyeçeğim..


akdevrim.24.07.06.istanbul...

karanlık bir gecede,
sanki gök yüzü boştu..
ruh bedenden ayrıldı,
birden sonsuza koştu...

yazmış sanki yaradan,
sessiz gecin buradan..
şairler mezarlığı
sanki hepsi bırakmış
dünyada yazarlığı...
şiirleri yazılmış,
mezarın taşlarına..
ve dünyada karışmış
aşkın göz yaşlarına...
ruhumda paslı teli
inleten sevdam benim...
bir rüyadan uyandım
bitmedi kavgam benim..
sevgi için yazılan
şiirleri taradım,
harfleri sözçükleri
teker teker taradım..
hiç bir şey bulamadım,
sana özgü yazılan...
dank diyen bir gercek var,
senden başkası yalan....


akdevrim.24.07.06.istanbul

hanı ya çok kurnazdın...
elinde güçün vardı...
sevgime mezar kazdın...
ölümsüz duygulardı...

ateşte yanmış gibi,
ala boyanmış gibi,
yeni uyanmış gibi..
bekliyorum durakta...

değermi hiç bilmedin,
göz yaşımı silmedin..
bir kereçik gelmedin..
kaldım burda merakta...

akdevrim.24.07.06.istanbul...

her sözçük bir çicektir,
okunuşunda acar
şiir satırlarında
doyumsuz ışık sacar..

ve yerde olan umut,
yaşadığım bu konut..
her acıma şahittir

içim enkaz yığını
ağzımdan çıkar duman...
tek tutar dalım şiir,
sığındığım tek liman..


akdevrim.24.07.06.istanbul...

yürüyorum bu yolda,
ya biterse bu azık..
çevremdeki insanlar
dermiki bana yazık...

yoksa bir hain gibi,
çıkacak mı vuranlar..?..
karanlıklar içinde ,
kalacak mı yarınlar.?...

bir kalp vardı yaşatan,
yandı taşlaştı kömür...
duygusuz bir insanım
renksiz geçiyor ömür...

çok iyi biliyorum,
dört dörtlük değil hayat...
yaşamak zorundasın,
düşmanlarına inat........

akdevrim.25.07.06.istanbul...

söndürün ışıkları..
sözçüğün ayak sesi,
ve harflerin nefesi...
şiir gülümsemesi...
bana yeter burada...

her zaman bir sığınak,
arkadaşım can dostum,
süzülse çıksa postum..
biline ki ben sustum...
iyileşir yarada..

koca şehir uykuda,
sokak lambası yanık
şiir ve ben uyanık
her acıya dayanık...
denizde ve karada...

şiir sever saygınlar..
siz varsanız ben varım,
her sözçükle doğarım...
kurursa bu pınarım,
tekme vurun banada...

okunursa şiirim,
sizi kalbime koymak...
tek tek burada saymak...
sizlerle onur duymak..
isterim her konuda....

duygusal insanlardır,
şiirden haz duyarlar...
her acıyı yaşarlar...
dostluk için koşarlar
el uzatır sanada...


akdevrim.25.07.06.istanbul...

temmuzun yirmi beşi,
gök yüzünde yok bulut
yakar bizi güneşi...
çıkma dışarı unut...

akşam olana kadar...
güneş batana kadar...

karanlık serin gece,
yıldızlar seni anlar...
manası derin gece...
gözlerinden yaş damlar...

çicek solana kadar...
aşkı bulana kadar....

ruhumda derin izler,
bırakan özgün kadın...
nerde verdiğin sözler..?..
gelecek bir gün kadın...

ah de ölene kadar..
beni bilene kadar....


duyarsın öldüğümü,
camdan dışarı bakıp
görmeden güldüğümü,
birde zilleri takıp...

oyna ölene kadar....
bana gelene kadar....


akdevrim.25.07.06.istanbul....

nerdesin olgun kadın?..
içimde yangınlar var...
laleler solgun kadın,
gecelerim dört duvar...
ürkek bir adamım ben...
neden bu karanlıklar..?..
senki cennet meleği...
en güzel duyguların,
yarınlarda dileği...
muhakkak ki sen varsın,
en güzel sen anlarsın...
nerdesin batmaz güneş..?...


akdevrim.25.07.06.istanbul....

anlamadım bir türlü,
kan dondu damarımda...
dünyam karardı birden
en tatlı baharımda...
ve eller hareketsiz,
rüzgarlar esmez burda...
ilk defa sözde durda...
menekşeleri bırak...


akdevrim.25.07.06.istanbul...

sanmaki bedenimi ,
tutar burda dört duvar...
kapa kulaklarını
anlatacaklarım var...
bir köşeye itilip
acıyla yoğrulan ben,
ateşle kavrulan ben,
esince sert rüzgarlar
yerlere savrulan ben...
gittiğin günden beri
her acıyı yaşayan,
bedenimi taşıyan
ihtilalcı ruhum var,
umrumdamı sorgular...
çevremdeki kargalar...

akdevrim.26.07.06.istanbul.Atatürk hava limanı..

sade bir selam verdin,
ve gelmedi arkası...
anlamadım nedir ki
dostluğunun markası...

uyuduğun uykudan,
kendine gel ve uyan...
biri var yakınında
sadece seni duyan....

kalp istasyon değilki,
her gelen gelip geçsin...
bir yanlışım var ise,
cellat boynumu biçsin...

yalnızım çok yalnızım,
hemde yıldızlar kadar...
türkülerle inleyen,
gördüğün sazlar kadar...

yıllardır bekliyorum ,
ruhumla özdeşeni...
tap taze umut gibi,
bu gönlüme düşeni...

anlıyormusun beni...
sensiz işkencedeyim...
güneşi doğmayacak,
karanlık gecedeyim....

akdevrim.26.07.06.istanbul.Atatürk hava limanı.

yakınınla ilgili,
ölüm haberi almak,
ayakta donup kalmak.
çok acı bir şey dostum..
sıyrıldı çıktı postum...
damarda kan donmakta...
ve çiğerim yanmakta...
gurbet yeri Fransa
her yerin bir bir yansa
giden geri gelirmi...?..

akdevrim.26.07.06.istanbul.(anekdot:bir yakınımın ölümü üzerine.rahmet diliyorum..akdevrim.)

ölüme çeyrek kala,
ne haini unutdum
ne başka yürek tutdum...
kim bilir şimdi nerde?..
başkasına yar olmuş,
hemde bahtıyar olmuş...
yıllarca bedenimde
ruhumun yandığını,
böyle dayandığını...
hangi beyin bilir ki..?..
ap ayrı kulvardayız...
kolaydayız,zordayız...
dönüşü yok bu yolun...
yaşam devam ediyor,
kırık kanadın kolun...
zinçirle bağlanmısın,
ateşle dağlanmısın..
duyarsız duyargasın,
ses çıkarma kargasın...
şimdi son bahardasın...
yaşamak zorundasın
en iyi rol yaparak.....

akdevrim.27.07.06.istanbul....

hali hazırda pimi,
çekilecek bombayım..
acı limitim doldu...
sorma ne durumdayım...
ince duygulu insan,
ve anlayan bir yürek..
kalemim için gerek..
damarımdaki kanım ,
ha dondu ha donacak...
bedenimin üstüne
kargalarmı konacak..
harflerin nefesiyle,
ince özgün sesiyle
şu anda yaşıyorum...
acı limiti dolu
bir yürek taşıyorum....
hali hazırda pimi ,
çekilecek bombayım..
tutarsan tut elimi
bil ki zor durumdayım....

akdevrim.28.07.06.istanbul...

döndük baktık her yere,
adım attık bir kere
çizdiğimiz daire
bu aşkı tutamadı...

kan kırmızı süt beyaz,
herkes akıllı kurnaz,
her şeyi yürekten yaz
sevda unutamadı...

her zaman bu yerdeyim,
sanki ben siperdeyim,
çok derin kederdeyim...
sana anlatamadı....


akdevrim.29.07.06.istambul..

şiirime can oldu..
duygu nehirleriyle..
sevgi denizlerine
aktı...
beni hayran,
bıraktı....

bütün gece calıştım...
selamına alıştım...

harfler ,
teker teker tatlandı,
sözçükler kanatlandı...
duygulara dil oldu,
solmayan bir gül oldu..
aşkı güzel anlatan....

sen şimdi benim için,
her cennet meleğinin
dünyadaki gölgesi
olarak kalmalısın...

sevgi kelebekleri
bir senin için uçar,
geceleyin yıldızlar
her yere ışık sacar...

her şey:
ayan,
beyan ortada..

minnet duymak sanada
onur verir banada.....

akdevrim.29.07.06.istanbul...

sana özgün bir şiir yazamadığım için,
harflere sözçüklere,vururum birer perçin...
umrumda değil artık,sözçük katili seçin...
anlatamam kendimi,tutsağım bedenimde...

bilmiyorum varmıdır,bir başkası yerimde...
devamlı ezilmek var yazılan kaderimde..
bir anlaşılmayacak varmıdır sözlerimde...
yıldızlar uzaklaşır,dostlarım acı taşır....

akdevrim.29.07.06.istanbul..

bu köydeki mezarlık,
çocukluğumdan beri...
usanmadan göç alır..
sanki bizden öç alır...
ne doyacağı belli
nede aldıklarını,
bir sayacağı belli...
çok yakın candaşımı,
babamı,gardaşımı,
arkadaş,dindaşımı
topladı aldı benim...
seninde gideceğin
adres belli bedenim...
yurt dışına gidenler
öldü geri geldiler...
mezarlığı son durak
bundan böyle bildiler...
nereye gidersen git,
bu sondan yok bir kacış...
yaşananlar hep şahit...


akdevrim.29.07.06.istanbul...

karanlık bir gecede..
söndü birden ışıklar..
serseri karanlıklar...
bu bedenimi saklar...
canlı birer insandır,
içimdeki duygular..
yapılacak bir şeyi
artık onlar uygular...

insanlar görüyorum...
koşan,
ağlayan
gülen....
insanlar görüyorum
kuru umut uğruna
bakmışsın
bir gün ölen...

akdevrim.30.07.06.istanbul..

yıldızlar gibi yüksek,erişilmez insansın...
farklı adreslerdeyiz,beni en son duyansın...
alev topu bıraktın,dedin yanarsa yansın...
okyanuslar kurudu,hala sönmez ateşim...

bıraktığın noktada,yaşıyorum aç sefil,
bulamadım çevremde,bana olacak kefil...
yıllar dır sürünürüm,benimki yaşam değil...
gündüzüm gece oldu,doğmayacak güneşim...

kısa soğuk kış günü,duyarsan sela sesi
bir acı koşturmada,görüyorsan herkesi,
seni seven birinin kesilmiştir nefesi...
mezarlıktan gelemem,bir daha olmaz işim...

sayılı nefesimiz,sınırlı bir ömrümüz...
sorumluluk kim alcak karartıldı günümüz...


akdevrim.30.07.06.istanbul...

kaybolup gitti birden,gök yüzünde yıldızım...
bilmediğim bir şey var neden böyle yalnızım...

kan kırmızı süt beyaz,sanma her şey yolunda..
ölüm denen gercek var,koşturmanın sonunda...

aydınlık gün gömülür,gün olur karanlığa...
umut eder durursun,çıkarmı aydınlığa...

ummadığın bir anda,kesilmiştir soluğun...
birisinin umrunda olmayacak yokluğun...

alacağın nedirki,beyaz bir bez parcası...
bedenini ovalar,yıkayanın fırcası...

bedenine en uykun ölçü biçili sandık...
bu dükkana kereste vere vere usandık...

insanlara şaşarım ölmek için yarışır,
ölenin arkasından göz yaşına karışır...

çözülmez insan oğlu,sınırı yok uğraşın,
adem babadan beri devam eden savaşın...

akdevrim.30.07.06.istanbul..

gözlerim gözlerine,takıldı kaldı bu gün..
unutulmak acısı,sanki zehirli kurşun...
yeniden yaşamak var,sevdayı taşımak var...
elbet sensiz bir hiçim,nereye dönsem duvar...
nasılki güneş doğar bir seninle gönlüme....
dirençim daha fazla,seninle her zülüme....
ellerini ver bana,kalbimi verdim sana.....


akdevrim.30.07.06.istanbul.Atatürk hava limanı...

umuduma kurşunu,
sıktığın gün ölmüştün....
zalimin denizine,
aktığın gün öimüştün....
nefret duyup yüzüme,
baktığın gün ölmüştün...
bu günkü gelişin ne..?..
anlamsız sevişin ne..?..

gönlümün dağlarını,
kapladı kara duman..
hep acıyla yaşadım,
bir şey olmadı derman...
hiç bir şeye yaramaz,
gelipde hatır sorman...
bu günkü gülüşün ne..?..
anlamsız sevişin ne..?..

kavgadan nefret ettim,
çağırma karakola...
yıllarca bu acıyı,
yüreğim dola dola,
mekanik varlık oldum
duyamam seni asla...
kalbimi bölüşün ne..?..
anlamsız sevişin ne..?


akdevrim.30.07.06.istanbul....

öyle bir zamandayız,
para olmuş her değer...
karşısında ne varsa ,
sorgusuz boyun eğer...
hanı ya benim hislerim
mavi beyaz düşlerim..?...

diyen doğru söylemiş....

''paran varsa dünya alem kulundur,
paran yoksa hapishane yolundur..''


akdevrim.31.07.06.istanbul

seneler gelir gecer....
kalbimde taze durur.
bir sevginin yarası...
beni derinden vurur
ve yapar maskarası...

yem olmuş sanki kurda,
bu beden şimdi hurda
verdiğin sözde durda...
günahkar gitmeyesin...
kıyametde mezarda
yanacak bitmeyesin...

akdevrim.31.07.06.istanbul....

sensizlik vurdu beni ,karanlık gecelerde,
ilk ve son sevdaydın,söylenen hecelerde...
leylaydın bir rüyaydın,dost için bir dünyaydın,
ancak senden korkarım.sankı kurulu yaydın..

akdevrim.01.08.06.istanbul

bir anlatabilseydim,
kendimi sözçüklere
şimdi böyle yanmazdım,
elimdeki kaleme,
böyle sert davranmazdım....
anlatamam kendimi,
adeta bir tutsağım..
kendi kendime kalsam,
sanki ağlayacağım...
birde geçmişe inat...

akdevrim.01.08.06.istanbul...

şiir sever dostlarım...
sizi selamlıyorum...
su gibi ekmek gibi...
mezarından kalkarak ,
cennete gitmek gibi...

nasıl teşekkür etsem,
elbetteki çok azdır...
sanki herkes bunalmış,
ortam sıcak ve yazdır...
şiirimi okumak
ve duygularınızla
güzel nakış dokumak
hazzını yaşattınız...
okundukca şiirim,
beynimi boşalttınız...


her okuyan bilsinki...
gökteki yıldızlarda
yetişen bir çicektir
ve şiirimde tekdir..
sözçüklerde yer alan..
anlamlar ve duygular....

bir uğraştan ibaret,
yaşam denen melanet...
ah sevgili dostlarım
size gül çicek sunsam..
bir elimde olsaydı
yerinize ben yansam...

şiirim okundukca
her tele dokundukca
bir şey yazayım diye
yazma yetim kamcılar
köprülerin altından
devamlı akar sular...
kalemim ata benzer
ama tanımaz yular...

akdevrim.01.08.06.istanbul.[okuyucu sayımın 3000 üzerine çıkması nedeniyle
şiir sever dostlarıma teşekürlerimle derin saygılar.)