Haykıralım...

Haykıralım ...

Cepler şeker dolu. Ellerde kırmızı balon.
Pamuk helva hayaller, kumdan şatolar.
Ah! O girilmek istenilen sirk. O önündeki uzun kuyruk.
Ah! O birbirine yabancı olanların, gülüşlerdeki tanışıklığı.
Birine “işte battı!”, ötekine ”işte doğuyor!” dedirten, o hep aynı Güneş.
X
İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi.
Hangi dile çevrilirse çevrilsin... O’dur.
Bana,sana,ona,buna göre değil! Neyse odur O.
İnsan tarafından, insanlık adına, insan için yazılmış... Yalın ve özlü.
Her dilde aynı anlaşılmak üzere.
Dün, yazıldığında demek istediği ne ise, bugün ve yarın da demek istediği o.
Doğumla kazanılmışları atalım üzerimizden. Ne varsa. Kalanla ne yapabil(mişiz)iriz, ona bakalım.
X
Bir gün bir başka gezegende başlayacak insanlık serüveni.
Yanımıza yalnızca İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’ni alalım. Dünyayı anımsatan bir O olsun.
Ve haykıralım hep birlikte :
“ Bu Bildirgenin hiçbir hükmü ... hak ve özgürlüklerden herhangi birinin yok edilmesini amaçlayan herhangi bir etkinlikte ve eylemde bulunma hakkını verir biçimde yorumlanamaz “.

''Birine “işte battı!”, ötekine ”işte doğuyor!” dedirten, o hep aynı Güneş.''

Ancakk ve ancak, Nemrut Dağından izlenen Güneş için denilebilir. Bir yaz günü sizi Nemrut' ta misafir edeylim. Ne dersiniz, sayın yazar?

Selam ve sevgiler..

Av. Mehmet Saim Tikici