Mecuru Erken Terk eden Kiracının Depozito Tehdidi

Sayin Meslektaslarim,
Kiraci bir beyanname ile kira sozlesmesini tek tarafli olarak fesh ettigini kiralayana bildirir ve evi terk eder. Kiralayan evdeki hasarlari tespit ettikten sonra parasini iade edecegini belirtir. Kiraci evi terk ettiginde ilk gun ki gibi teslim edecegini belirtmis ise de gayrimenkulu baskalarina kullandirarak hasarlar meydana getirmistir.

Kiralayanin masraflari depozito bedelinden fazladir, kiraci ise tehdit ile depozito bedelini geri istemektedir.

Bu durumda pratikte ne gibi islemlerin yapilmasi gerektigi hususunda dusuncelerinizi paylasmanizi saygiyla dilerim.

Madem hasarınız daha fazla depozitoyu teslim etmeyin, bırakın dava açsın, hasarın miktarını davada tartışırsınız.

Ayrıca siz yeniden kiraya verinceye kadar işlemiş/işleyecek tüm ayların kirası için de ayrı ayrı icra takibi yapın, o kiraları da kiracıdan tahsil edin.

Tehditten kastınız, TCK kapsamında tehdit suçu ise, savcılık başvurusunu hatırlatmaya da gerek yok.

Forumda pekçok kez tartışıldığı üzere, kiracının canı istediği zaman mecuru terkedip gitmek gibi bir "hakkı" yoktur. Kira sözleşmesi bir akittir, her iki tarafı da sözleşme süresi boyunca bağlar. Kiralayanın borcu kira süresi boyunca mecuru kiralayana tahsis etmek, kiracının ise kira süresi boyunca kira bedelini ödemektir. Kira bedelini ödemeyen kiracıya kira sözleşmesi sonuna kadar her ayın borcu için icra takibi yapınız, fesihte haklı bir nedeni varsa, mahkemede onu ispat etsin. "Canım sıkıldı çıktım", haklı neden değildir.

Alıntı: Yazan umutlaw kullandirarak hasarlar meydana getirmistir. Kiralayanin masraflari depozito bedelinden fazladir, kiraci ise tehdit ile depozito bedelini geri istemektedir. Bu durumda pratikte ne gibi islemlerin yapilmasi gerektigi hususunda dusuncelerinizi paylasmanizi saygiyla dilerim.

Sayın Admin'in isabetli görüşüne katılıyorum. Alıntısını yaptığım bölüm için ekleme yapmak istiyorum. Mecurun mevcut durumunu mahkeme marifetiyle tespit ettirin ki, depozitoyu haklı olarak (kira alacaklarının dışında) elinizde tuttuğunuzu kanıtlayabileseniz. Miktar küçük ise, fotoğraf, tanık vs.ile elinizi güçlendirin.

Ben de üstadlarımın söylemlerine katılıyorum. Tespit yaptırılması ileride ortaya çıkması muhtemel hukuki ihtilaflarda oldukça fayda sağlayacaktır.

Ayrıca, kiracının tek taraflı feshi kira süresinin bitiminden evvel ise sözleşmenin feshi nedeniyle uğranılan zararlar da kiracıdan tazmin edilebilir. Yargıtay' ın ortalama 3 ay içerisinde mecura yeni kiracı bulunabileceği, bu 3 aylık kira bedelinin de kiracıdan tazmin edilebileceği şeklinde bir kararı vardı diye hatırlıyorum.
Bu husus da ayrıca değerlendirilebilir.

Saygılarımla.

Sayın umutlaw,

Birçok Yargıtay kararında belirtildiği üzere; Borçlar Kanunu'nun 98. maddesinin yollamasıyla, sözleşme ilişkilerinde de uygulanması gereken 44. madde hükmü uyarınca, kiralayan da, zararın artmasını önlemek için gereken tedbirleri almak, kiralananı aynı şartlarla yeniden kiraya vermek konusunda gereken gayreti göstermek zorundadır. Taraflar, sözleşmede kiralayanın bu yükümlülüğünü ortadan kaldıracak şekilde kararlaştırmada bulunabilirler. Haklı neden olmaksızın kiralananın erken tahliye edilmesi durumunda kiracının kalan süreye ait kira parasının tümünden sorumlu olacağına ilişkin hüküm sözleşmeye konulabilir ve böylesi bir kararlaştırma, bir cezai şart olarak hukuken geçerlidir. Ancak, böylesi bir cezai şart, kiracının tacir olmadığı hallerde, B.K.nun 161/son maddesi hükmüne tabidir ve dolayısıyla hakim, bu cezai şartın fahiş olup olmadığı hususunu re’ sen değerlendirecektir. Burada genel olarak kiralananın kiralayan tarafından ne kadar sürede tekrar kiraya verilebileceği değerlendirilip buna göre hesaplama yapılmaktadır. Bu sebeple kira sözleşmesinde anılan şart yoksa ve/veya kiracınız tacir değilse kira süresinin bitmesi tarihine kadar olan kira bedelleri isteminizde bu hususu da göz önünde bulundurmanız yararınıza olacaktır.

Saygılarımla…

Erken tahliyede bakiye kira bedeli değil, kiralayanın zararı talep edilir. Yargıtayın son kararları bu yönde.

Alıntı: Yazan Av. İlhan SALBAŞ Erken tahliyede bakiye kira bedeli değil, kiralayanın zararı talep edilir. Yargıtayın son kararları bu yönde.

Erken tahliye durumunda kiralayanın "en hafif zararı" kira sözleşmesinin sonuna kadar olan kira borcudur ve haksız fesihte bulunan kiracı aleyhine muaccel olmuş tüm kira bedelleri için icra takibi yapılmasından çekinilmemelidir.

Kiralayanın zararın artmasını engellemek için gerekli önlemleri alıp almadığı hususu ise benim görüşüme göre borç içeren yazılı belgeye dayalı bu icra dosyası içinde tartışılamayacağı gibi, ayrıca bu konuda ispat yükü de sözleşmeden doğan tüm edimlerini eksiksiz yerine getiren kiralayana düşmez. Kiracı önce sözleşme sonuna kadar olan kira borcunu icra dosyasına ödedikten sonra, dilerse ayrı bir alacak davası açarak bu iddiasını bu davada ispat etmeye çalışmakta özgürdür.

İki tarafı da bağlayan bir sözleşmeyi haksız, keyfi ve tek taraflı feshedenin kiracı olduğunu hatırda tutarsak, bu ilişkide öncelikle korumaya çalışmamız gereken tarafın da kiralayan olması gerektiğine inanıyorum.

Alıntı: Yazan Admin İki tarafı da bağlayan bir sözleşmeyi haksız, keyfi ve tek taraflı feshedenin kiracı olduğunu hatırda tutarsak, bu ilişkide öncelikle korumaya çalışmamız gereken tarafın da kiralayan olması gerektiğine inanıyorum.

6570 sayılı Kanun kiralayanı ve kiracıyı aynı boyda kabul etmemektedir. 6570 sayılı Kanun kiracıların kalkanıdır. Bu nedenle ''sözleşme özgürlüğü'' ''sözleşmeyle bağlılık'' gibi Borçlar Hukuku kavramları 6570 sayılı Kanun'a tabi kiralarda sınırlı olarak kullanılmalı. Aksi halde Borçlar Kanunu'ndaki kira hükümleri yeterli olurdu; 6570 sayılı Kanun'a gerek kalmazdı.

Kanun koyucu kiracıyı her konuda şımartırcasına korumaktadır. Bu açıdan bakılırsa erken tahliye konusunda da kiracıya oturmadığı bütün ayların kirasını ödeme külfeti yüklenemeyecektir. Kiracıya ancak yeniden kiraya verilebilme süresi kadar külfet yüklenebilecektir. Gerisi kiralayanın zamanında kiraya verememesinin ceremesi olarak kabul edilecektir.

Sizin bütün bu yazdıklarımı benden daha iyi bildiğinizi biliyorum. Sizin yukarıdaki mesajlarınızla bize anlatmak istediğiniz başka bir şey olmalı ama bu gizemi ben henüz anlayamadım.

Saygılarımla

Sayın Konyalı,

Alıntı: Yazan Av.Armağan Konyalı 6570 sayılı Kanun kiralayanı ve kiracıyı aynı boyda kabul etmemektedir. 6570 sayılı Kanun kiracıların kalkanıdır. Bu nedenle ''sözleşme özgürlüğü'' ''sözleşmeyle bağlılık'' gibi Borçlar Hukuku kavramları 6570 sayılı Kanun'a tabi kiralarda sınırlı olarak kullanılmalı. Aksi halde Borçlar Kanunu'ndaki kira hükümleri yeterli olurdu; 6570 sayılı Kanun'a gerek kalmazdı.

6570 sayılı kanunun kiracıyı koruma nedeni bence açık: Sınırlı sayıda mecurun bulunduğu bir ortamda, barınma ihtiyacı gibi temel ve toplumsal bir ihtiyacın giderilmesine yardımcı olmak.

Dolayısıyla kira ilişkisi devam ederken ve kiracı sözleşmeden doğan borçlarını yerine getirirken ortaya çıkan ihtilafların değerlendirilmesinde 6570'in bu genel amacının göz önünde tutulması gerektiği konusunda size katılıyorum.

Ancak burada tartışma konusu olan durum, kiracının sözleşmeyi tek taraflı, keyfi ve hukuka aykırı şekilde sona erdirmesi durumudur ve ortada korunacak bir barınma ihtiyacı kalmadığı gibi, elimizdeki sorun sözleşmenin haksız feshinden doğan zararın ne olduğu ve nasıl giderileceği sorunudur. Burada 6570 sayılı yasanın barınma ihtiyacının giderilmesi amacına dayalı taraflı bakış açısını değil, BK'nın "sözleşmeye bağlılık" ve "sözleşmenin haksız feshi" mekanizmalarını işletmemiz ve bunu yaparken de bu hukuka aykırılıktan mağdur olan tarafı korumamız gerektiği kanaatindeyim.

Nasıl ki, kiracı ev sahibini öldürdüğünde durumu TCK kapsamında değerlendirirken 6570 sayılı yasanın kiracıyı koruduğundan bahsedemezsek, kiracı "sözleşmeyi öldürdüğünde" de aynı bakış açısını benimseyemeyiz diye düşünüyorum.

Alıntı: Yazan Admin 6570 sayılı kanunun kiracıyı koruma nedeni bence açık: Sınırlı sayıda mecurun bulunduğu bir ortamda, barınma ihtiyacı gibi temel ve toplumsal bir ihtiyacın giderilmesine yardımcı olmak.

Kanun eğer "sınırlı sayıda mecur" olduğunu kabul ediyor ve bu noktadan yola çıkıyorsa "mecurun kira dönemi sonuna kadar boş bırakılmaması ve başkasına kiraya verilmesi" gereğini de kabul etmek gerekir. Başkasına kiraya verilecekse eski kiracının ödeme yapmasına gerek kalmaz.

Bu nedenle Yargıtay'ın "eski kiracıyı yeniden kiraya verilebilecek süre için yükümlü tutması" "sözleşme sonuna kadar yükümlü tutmaması" yolundaki uygulaması bence Kanun'un iki amacına da uygun düşmektedir:
1- Ekonomik bakımdan zayıf olan kiracı korunmuş olur.
2- Sınırlı sayıdaki mecur kira dönemi sonuna kadar boş tutulmamış olur.

Saygılarımla

Bir yıllık kira sözleşmesi var diyelim. Mecurun bulunduğu semtte ve sözleşmenin sona erdiği mevsimde yeni bir kiracı bulmak da ortalama 3 ay sürüyor diyelim.
Kiracı evi 11. ayda tahliye ederse bakiye kira olan 1 aylık kira bedeli mi istenecek yoksa, yeniden kiraya verilme süresi olan 3 aylık kira bedeli mi?

Saygılar,

Alıntı: Yazan Adli Tip Bir yıllık kira sözleşmesi var diyelim. Mecurun bulunduğu semtte ve sözleşmenin sona erdiği mevsimde yeni bir kiracı bulmak da ortalama 3 ay sürüyor diyelim. Kiracı evi 11. ayda tahliye ederse bakiye kira olan 1 aylık kira bedeli mi istenecek yoksa, yeniden kiraya verilme süresi olan 3 aylık kira bedeli mi?

Bu örnekte kiracının zaten 12. ayda tahliye hakkı olduğu düşünülürse, sadece 1 aylık kira istenebilir kanaatindeyim. Elbette sözleşmenin 1 yıllık olduğu ve sözleşme içinde de 6570/11. maddedeki süreyi uzatan bir hüküm olmadığını varsayarsak.

Öte yandan Sayın Konyalı'nın ikna edici yorumlarına rağmen kiracı 1. ayda tahliye ederse, mecur kiraya verilinceye kadar 11 ay boyunca sırayla her bir aylık kiranın kiracıdan icra takibi ile tahsil edilebileceğine (ve dahi edilmesi gerektiğine de!) dair görüşümde halen bir yumuşama olmuş değil.

Alıntı: Yazan Admin Bu örnekte kiracının zaten 12. ayda tahliye hakkı olduğu düşünülürse, sadece 1 aylık kira istenebilir kanaatindeyim. Elbette sözleşmenin 1 yıllık olduğu ve sözleşme içinde de 6570/11. maddedeki süreyi uzatan bir hüküm olmadığını varsayarsak. Öte yandan Sayın Konyalı'nın ikna edici yorumlarına rağmen kiracı 1. ayda tahliye ederse, 11 ay boyunca sırayla her bir aylık kiranın kiracıdan icra takibi ile tahsil edilebileceğine (ve dahi edilmesi gerektiğine de!) dair görüşümde halen bir yumuşama olmuş değil.

Sayın Admin;

Sizinle hemfikirim. Bir önceki benzer tartışmadan beri, benim de görüşümde bir yumuşama olmadı.

Benim düşünceme göre, mecuru erken tahliye eden kiracı bakiye kiraları ödemek zorundadır. Bu borçtan hakkaniyet gereği indirim yapılabilir.
Her ikisi de aynı rakama tekabül etse bile, hesap yöntemi ve hukuki sebebi farklıdır. ASIL BORÇTAN indirim yapılarak, yeniden kiraya verilebilme süresine kadarki kira kaybına hükmetmekle, yeniden kiraya verilebilme süresine göre ASIL BORCU belirlemek kanımca aynı şey değildir. Doğrusu ilkidir.

Saygılar,

Sözleşmenin haksız feshi halinde alacaklı ya sözleşmenin ifasını ya da cezai şartın ödenmesini isteyebilir. Erken tahliye halinde kalan kiraların tamamının istenmesi "alacaklının sözleşmenin ifasını istemesi" şeklinde değerlendirilebilir; diğer taraftan sözleşmede cezai şart olarak "kalan kira bedellerinin tamamının ödenmesi" kararlaştırılmışsa kiracının tacir olmaması halinde BK m.161 e göre hakim, cezai şartın fahiş olup olmadığını değerlendirip bu yönde uyarlamaya karar verebilir ve kiralananın yeniden kiraya verilmesi için hakkaniyet süresinin hesaplanması da bu uyarlamada baz alınan kriter olarak yerleşmiştir diye düşünüyorum.

Saygılarımla...

Alıntı: Yazan Admin Erken tahliye durumunda kiralayanın "en hafif zararı" kira sözleşmesinin sonuna kadar olan kira borcudur ve haksız fesihte bulunan kiracı aleyhine muaccel olmuş tüm kira bedelleri için icra takibi yapılmasından çekinilmemelidir. Kiralayanın zararın artmasını engellemek için gerekli önlemleri alıp almadığı hususu ise benim görüşüme göre borç içeren yazılı belgeye dayalı bu icra dosyası içinde tartışılamayacağı gibi, ayrıca bu konuda ispat yükü de sözleşmeden doğan tüm edimlerini eksiksiz yerine getiren kiralayana düşmez. Kiracı önce sözleşme sonuna kadar olan kira borcunu icra dosyasına ödedikten sonra, dilerse ayrı bir alacak davası açarak bu iddiasını bu davada ispat etmeye çalışmakta özgürdür. İki tarafı da bağlayan bir sözleşmeyi haksız, keyfi ve tek taraflı feshedenin kiracı olduğunu hatırda tutarsak, bu ilişkide öncelikle korumaya çalışmamız gereken tarafın da kiralayan olması gerektiğine inanıyorum.

Sayın Admin,

Tazminat hususunun icra dosyası içinde ve dar yetkili icra hakimliği huzurnda tartışılamayacak kadar kapsamlı bir yargılamayı gerektirdiği yönündeki görüşünüze katılıyorum. Ancak;

Bilindiği üzere, sözleşmenin süresinden önce kiracı tarafından feshi halinde, kiralayan nezdinde dönem sonuna kadar kira bedelinin ödeneceği beklentisine aykırı davranıp,kalan aylara ait kira bedellerini de ödemediği takdirde; kiracı sözleşme ile yükümlendiği kira bedellerini ödeme "asli edim" borcunu aksatmış olacaktır. Böyle bir durumda diğer taraf (kiralayan) fesih nedeniyle Borçlar hukukunun genel nitelikteki akdin feshi halini düzenleyen BK.106. madde kapsamıyla sözleşmenin feshi nedeniyle uğradığı "müsbet zararını" talep etme hakkına kavuşacaktır.

Yine bilindiği üzere müspet zarar, (zarar) iddia eden davacısı tarafından ispatlanmak kaydıyla davada kabul görecektir. Bu itibarla, zararı ispat yükümlülüğü kanaatimce zarar iddiasında bulunan (kiralayan'da)olacaktır.

Bu nedenle; varsayalım 3 ay içinde kiraya verilecek bir yer için kiralayan keyfi olarak kiracı aramaz ise; bu durumda sayın Hades'in de vurguladığı gibi BK.98/II atfı ile BK.44/I hükmü kıyasen uygulanabilecektir.

Bu açıklamalarım, kira kontratında bağlayıcı özel bir hüküm yoksa geçerlidir.

Saygılarımla.

Öncelikle Sayın Admin'e teşekkür ediyorum. Benim yıllardır savunduğum şeyleri yazmıştır. Dolayısıyla, aynı şeyleri yazmaktan kurtarmıştır.

Sayın Adli Tip'in verdiği linkte düşüncelerimi yazdım. Bu forumda ise aşağıda yazacağım kanun maddesi ile Yargıtay kararı göz önüne alınarak yorum yapılırsa sevineceğim.

Alıntı: KANUN NO: 818 BORÇLAR KANUNU V - FESİH 1 - MÜHİM SEBEPLERDEN DOLAYI MADDE 264 - Muayyen bir müddetle aktedilen gayrimenkul icarında, mucip akdin icrasını tahammül edilmez bir hale getiren sebepler hudusünde; iki taraftan her biri, diğerine tam bir tazminat vermek ve kanuni mehillere riayet etmek şartiyle ve icar müddetinin hitamından evvel feshi ihbar edebilir. İcar bir sene veya daha uzun bir müddet için akdedilmiş ise, mucir veya müstecire verilecek tazminat altı aylık bedeli icardan az olamaz. Müstecir kendisine tazminat verilmedikçe mecuru terke icbar olunamaz.

Madde yoruma açık mı? Bence değil.

Ne diyor;

1- Mücbir sebep varsa, 2- 1 yıl ve üzeri sözleşmelerde tam bir tazminat( en az 6 aylık kira bedeli) ödeyerek akdi taraflardan birisi feshedebilir.

Maddeyi benden farklı yorumlayan olacak mı?

Konuyla ilgili bir de karar aktarıyorum.

Alıntı: T.C. YARGITAY 6. HUKUK DAİRESİ E. 2003/2322 K. 2003/4175 T. 3.6.2003 • KİRA AKDİNİN FESHİ ( BK.nunda Açıklanan Sürelere Uyularak Fesih Beyanında Bulunulması ve Tam Tazminatın Ödeneceğinin de Teklif Edilmiş Olması Zorunluluğu ) • FESİH İHBARI ( Kira Akdi - BK.nunda Açıklanan Sürelere Uyularak Fesih Beyanında Bulunulması ve Tam Tazminatın Ödeneceğinin de Teklif Edilmiş Olması Zorunluluğu ) • TAM TAZMİNAT ( Kira Akdinin Feshi - BK.nunda Açıklanan Sürelere Uyularak Fesih Beyanında Bulunulması ve Tam Tazminatın Ödeneceğinin de Teklif Edilmiş Olması Zorunluluğu ) • SÜRE ( Çıkan Önemli Sebepler Dolayısı İle Kira Akdinin Feshi - BK.nunda Açıklanan Sürelere Uyularak Fesih Beyanında Bulunulması ve Tam Tazminatın Ödeneceğinin de Teklif Edilmiş Olması Zorunluluğu ) 818/m.262,264,285,286 ÖZET : Belirli bir süre için yapılan kira akdinin devamı sırasında, çıkan önemli sebepler dolayısı ile BK.nun 264. maddesi gereğince akdin feshedilebilmesi için öncelikle BK.nun 262 ve 285. maddelerinde açıklanan sürelere uyularak fesih beyanında bulunulmalı ve bu fesih beyanında BK.nun 264 veya 286. maddelerinde öngörülen tam tazminatın ödeneceği de teklif edilmiş olmalıdır, aksi halde bu feshi bildirim yapılmamış sayılır. DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davalı tarafından süresi içinde istenilmekle dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: KARAR : Dava, BK.'nun 264. maddesi gereğince kira aktinin feshi nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkeme istem gibi karar vermiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili, dava dilekçesi ile davalı ile yapılan 3.5.1999 tarihli 5 yıl süreli kira sözleşmesi gereği davalının davacıya ait gayrimenkulde GSM baz istasyonu kurduğunu ancak sözleşmenin devamı sırasında taraflar arasında çıkan ihtilaflar nedeni ile bir çok davalar açıldığını ve akdin icrasının tahammül edilmez duruma geldiğini, bu konuda BK.'nun 264 ve 262. maddeleri gereğince Kartal 1. Noterliğinin 9.7.2001 tarih 20502 sayılı ihtarnamesi ile kira sözleşmesinin feshedildiğinin davalıya bildirildiğini belirterek davalının kiralanandan tahliyesini talep etmiştir. Davalı savunmasında, davacının dilekçesinde belirttiği yayınlarının yapıldığı gazetelerin davalıya ait olmadığını, gönderilen ihtarnamenin BK.nun 264. maddesinde belirtilen şartları taşımadığını, bu sebeple geçersiz olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir. Belirli bir süre için yapılan kira akdinin devamı sırasında, çıkan önemli sebepler dolayısı ile BK.nun 264. maddesi gereğince akdin feshedilebilmesi için öncelikle BK.nun 262 ve 285. maddelerinde açıklanan sürelere uyularak fesih beyanında bulunulmalı ve bu fesih beyanında BK.nun 264 veya 286. maddelerinde öngörülen tam tazminatın ödeneceği de teklif edilmiş olmalıdır, aksi halde bu feshi bildirim yapılmamış sayılır. Davacı tarafından davalıya gönderilen 9.7.2001 tarih 20502 sayılı fesih ihbarında ise tam tazminatın ödeneceği şeklinde açıklanan bir teklif yoktur. O halde bu fesih ihbarı geçersiz olup, buna dayanılarak tahliye kararı verilmesi hatalıdır. Açıklanan nedenle hükmün bozulması gerekir. SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple ( BOZULMASINA ) ve davalı yararına takdir olunan 275.000.000.-TL duruşma ücreti vekaletinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 3.6.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Alıntı: Yazan Av.Suat Ergin Öncelikle Sayın Admin'e teşekkür ediyorum. Benim yıllardır savunduğum şeyleri yazmıştır. Dolayısıyla, aynı şeyleri yazmaktan kurtarmıştır. Sayın Adli Tip'in verdiği linkte düşüncelerimi yazdım. Bu forumda ise aşağıda yazacağım kanun maddesi ile Yargıtay kararı göz önüne alınarak yorum yapılırsa sevineceğim. Madde yoruma açık mı? Bence değil. Ne diyor; 1- Mücbir sebep varsa, 2- 1 yıl ve üzeri sözleşmelerde tam bir tazminat( en az 6 aylık kira bedeli) ödeyerek akdi taraflardan birisi feshedebilir. Maddeyi benden farklı yorumlayan olacak mı? Konuyla ilgili bir de karar aktarıyorum.

BK.264. maddenin 6570 sayılı kanuna tabi taşınmaz kiralarında uygulanma kabiliyeti var mıdır?

Sayın Ergin,

BK m.264 te "aktin icrasını tahammül edilmez hale getiren sebepler" şeklinde kanunun maddesinin uygulanması şartı bulunmaktadır. Bu çerçevede Yargıtay da muhtelif kararlarında (mes: özellikle kriz dönemlerinde dövizde aşırı artışı, tahammül edilmez hale gelme olarak nitelendirerek) 6 aylık tazminat ödenmesi gereğine hükmetmektedir. Acaba farklı birşeylerden mi bahsetmektesiniz??

Saygılarımla...

Sayın Hades' aynen katılıyorum. Kiracının kira akdini feshederek, kiralananı erken boşaltması halinde BK.264. maddesinin uygulanabilmesi için, sözleşmenin çekilmez hale gelmesine neden olan olay ile ilgili sözleşme koşullarının mahkemece düzeltilmesinin mümkün olmaması icap eder.

Bu hususta Yargıtay 3. HD. nin de benzer bir kararı vardır. Kaldı ki dikkat ederseniz BK.264. maddesinin uygulandığı tüm durumlarda 6570 sayılı yasaya tabi olmayan, arsa, benzinlik, baz istasyonu gibi yerlerin kiralanması söz konusudur.

Alıntı: T.C. YARGITAY 3. HUKUK DAİRESİ E. 1982/5405 K. 1982/5501 T. 27.12.1982 • KİRA AKDİNİN FESHİ ( Düzeltme Mümkün Olan Hallerde Feshin İstenememesi ) • TAHLİYE ( Yakıt Giderlerindeki Artış Nedeniyle ) • YAKIT GİDERLERİNDEKİ ARTIŞ NEDENİYLE KİRA SÖZLEŞMESİNİN ÇEKİLMEZ HAL ALMASI ( Kira Akdinin Feshi ve Tahliyesi ) 6570/m.7,8,13 818/m.264 ÖZET : Davacı, kira sözleşmesinin yakıta ilişkin hükümlerinin günün koşullarına göre değiştirilmesini görevli mahkemeden isteyebileceğinden, düzeltme mümkün olan hallerde kira akdinin feshi istenemez. DAVA : Dava dilekçesinde, BK.nun 264. maddesi gereğince kira sözleşmesinin feshi ve tahliye istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü: KARAR : Davada, yakıt giderlerindeki artış nedeniyle kira sözleşmesinin çekilmez hal aldığından bahisle kira akdinin feshi ve tahliye istenilmiştir. 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkındaki Kanununun 8 ve 13. maddeleri hükümlerine göre, aynı Kanunun 7. maddesinde sayılan nedenler dışında kiracının tahliyesi istenemez. Davacı, kira sözleşmesinin yakıta ilişkin hükümlerinin günün koşullarına göre değiştirilmesini, görevli mahkemeden isteyebileceğinden, düzeltme mümkün olan hallerde kira akdinin feshi de istenemez.