akdevrim / şiirler

yıldızı indirmek kimin haddine...
verdiğin manayı anladım yine
sevdamı atmışlar çinin seddine..
her gündüzüm gecem gibi karardı...
umutlarım muma döndü sarardı..

sana yüreğimden selam ederim
duygu dünyasından çekip giderim,
ve her gecen günden daha beterim...
ateş alev gibi hala yanarım...
sana ruh halimi işte sunarım.....

akdevrim.19.09.2007.istanbul...

gönül verme bir şaire...
bulanırsın bir zehire...
bitersin göz göre göre..
sen dayanabilir misin..?

gökten ucan kuştan bile..
başa düşen taştan bile...
göz üstünde kaştan bile...
kıskanırım bilir misin....?

dikenli çetin yoldayız...
bilinmeyen bir haldayız...
sanki kupkuru daldayız...
her an düşmek bilir misin...?

halmi kalır bu ozanda...
pişer devamlı kazanda...
akıl ne gezer yazanda...
hayat nedir bilir misin...?

akdevrim.19.07.2007.istanbul...

kanadı kırık bir kuş,
mektubumu getirdi...
geceleyin rüyada
benim elime verdi....
hangi kafesden kaçtın,
seni kim yaraladı...?
benim gibi derdini
hain mi araladı...?
sordum bu beyaz kuşa...
hep geçtiğim yerlerde
namlular vardı dedi...
bir gecidi gecerken
sacmalar sardı dedi...
ben ki mektubu aldım...
getirmeliydim onu...
ölümde olsa sonu...
ummadığım bir yerde
tam yolumda durdular
kanadımı kırdılar...
sana gelene kadar
kırık kanatla uçtum...
kaybettim organımı,
başıma bir iş actım...
ac oku mektubunu...
değdimi uğraşıma...
sevgi katili biri,
ödül koyar başıma...
yastığına dikkat et,
boyanmış göz yaşıma...
zil sesiyle uyandım...
yatağımın içinde
sanki tere boyandım...
kurulu saat gibi...
ve bir koşan at gibi,
servisi yakaladım...
ve hayatla yüz yüze
olduğumu anladım...

akdevrim.19.09.2007.istanbul...

ışıklarda durdum,hayal ederken...
bir sabah kalkayım söylendim erken...
aşkının yoluna sevdam dönerken...
ansızın kurşunu bana sıktılar...
umudumu kanladılar yıktılar...

duyamazsın beni kulak kapalı...
selam verdiğimin eli sopalı...
kendimi bir aptal yaptı yapalı...
ansızın künyeme dönüp baktılar...
günahımı beni sevdam yaktılar...

akdevrim.20.09.2007.istanbul...

kırbac vurdun bir şaire...
yuvarlandı yerden yere...
zindan oldu bu yer küre...
sen sevdayı bilemezsin..

ateş olur bir bakışın...
nedir ansızın çıkışın...?
güldürmedin yazın kışın...
göz yaşımı silemezsin...

ben ağlıyorken sen sustun...
çok sevimli kuzu postun...
merak ettim kimdir dostun...?
sen sevdaya gelemezsin...

sanki DNA'mı süzdün...
engin denizlerde yüzdün..
bir gün akdevrimi üzdün...
sen aydınlık dilemezsin...

akdevrim.20.09.2007.istanbul...

aynaya baktığımda,
tanımadim kendimi....
seninde benim gibi
yüreklerin yandımı...?
ağlayışın avazın
göklere dayandımı...?
maşat taşıma yazın,
sevgi olan andımı...
sağken ağladıklarım
yağmur olarak dönsün
mezarımın üstüne...
cehenneme giderim
bir raslarsam büstüne...
her gün aklımı oymuş,
uçmuş gitmiş yıllarım...
bu mezarın içinde ..
birisini kollarım...
gelip gecer mi burdan...
bahsediyorum yardan...
okurmu maşattaşı...
bırakır mı gözünden,
geçte olsa göz yaşı...

akdevrim.20.09.2007.istanbul...

ne havayı ne suyu...
nede derin uykuyu...
paylaşırım seninle....
neden yüreğimdesin..?
beynimde sevgimdesin...
iki gündüzü bölen...
acılarımı bilen
geceden sorun beni...
ihanet edeceksem
çekinde vurun beni...
şakaklarım aklaşmış...
belki sonum yaklaşmış...
sevgiye dokunmadan
bu gök kubbe altında,
esamem okunmadan
çekipde gideceğim...
bir tabutun içinde
kol kanat biteceğim....
tabutumu tutanlar...
bir mezarlığa doğru,
adımını atanlar...
bilirlermi kalbimin
bir yerde kaldığını....

akdevrim.21.09.2007.istanbul...

birden yıldızlar söndü...
yer küre farklı döndü...
haindi namlu kurşun
kilitlende hedefe
ve kapandı sahife...
bir şair vurulmuştu..
zaten çok yorulmuştu...
sözcükler yetim kaldı...
tetiği çekti parmak
ve kanı döktü parmak...
ansızın çöktü parmak...
yıkıldı şair yere...
sandım kendi kendime
çakıldı şair yere...
hemen bir ışık yaktım..
şairin üzerine
kırmızı gül bıraktım...

akdevrim.21.09.2007.istanbul...

bir baktım ki elin kızı...
sanki olmuş birden tazı..
ve almış elimden yazı..
her şeyi kışa cevirmiş...

çok vuruldum anlar diye...
gökten yere damlar diye...
yolumdan bir yanlar diye...
beni yokuşa cevirmiş...

yalandan gözünü kırpar...
ve duygularımdan kopar..
bilmediğim yola sapar..
gayemi boşa cevirmiş...

ne kadar daha beklerim...?
gün gelecek ben teklerim...
ve solacak ciçeklerim...
gözümü şaşa cevirmiş...

akdevrim.22.09.2007.istanbul...

sanma gök yüzü durur direkle....
toplarız ışığı sevdam yürekle...
baltayla,hızarla sanki kürekle...
odaklaşan emeğimiz var bizim...
şu çayırda tırpan atan yar bizim...

çok önemsiyorum uzak köyümü...
sanki gizli bir el bozdu büyümü...
bir cımbızla yoldu bütün tüyümü...
varlığımı bu şehirde unuttum...
ve kendimi yakan ateşi tuttum...


akdevrim.22.09.2007.istanbul...

sözcüklerin içini
boşaltmışlar sevgilim...
ne yazarsam yazayım,
hiç anlatamıyorum...
tutukluyum kendimde...
gece yıldızlar sönük...
omuzlarimda bu yük...
ve dünyadan büyük...
giyotinin altında
görsen uzanır kellem...
kırıldı kırılacak
kader dediğim kalem...
yine sabah olmuş ya,
nasil savrulacağım...
ya içinde şişenin,
ya başında köşenin
kendimi bulacağım...

akdevrim.22.09.2007.istanbul....

gözlerimin ışığı
olan biriçik kadın...
yeter ki gelmek iste,
tüm yollar açık kadın...
kayboldun birden bire
bir ortaya çık kadın...
sen yoksan ışığım yok
nefes bile alamam...
kim ne diyorsa desin
bu dünyada kalamam...

şiirimin amacı
sana aşkı anlatmak...
bulutlardan sevgiyi,
saçlarına damlatmak...
şu pas tutan gönlümü,
yürek verip canlatmak...
geceme eşit olmuş
gündüzleri tanımam....
sensiz olan dünyada
bir huzuru bulamam...

sen ruhumla ayarsın...
belki beni duyarsın...

akdevrim.22.09.2007.istanbul....

bir mukaddes ses gibi...
aldığım nefes gibi...
hüçrelerime hayat
veren biriçik kadın...
olmazsa olmazımsın,
acık ve şeçik kadın..
gündüz geceye muhtaç
banada sen lazımsın...
bütün duygularım aç...
sevgi denizlerini,
besleyen nehir gibi,
yazdığın şiir gibi...
gönlüme girdin kadın..
en güzel duyguları,
gönlüme serdin kadın...
ayağının altına
ciçekleri sereyim...
tüm kırmızı gülleri,
senin için dereyim...
candan öte canımsın
istersende vereyim..
heyecanımsın benim
bitmeyen tükenmeyen...

akdevrim.23.09.2007.istanbul....

selam verdim uzattım el...
dedim sana acilen gel..
yokluğun ölüme bedel..
kendimi kaybettim dostum...

gelen vurur giden vurur
el ve ayaklarım kurur
umudum yok vahşet durur
bedenden sıyrıldı postum...

ne özendim yazarlığa...
gücüm yok ki pazarlığa...
getirirler mezarlığa..
arkadaş temelli sustum...

akdevrim.23.09.2007.istanbul...

yaşarken acıya doyduğum gibi...
zavallı beynimi oyduğum gibi...
kendimi tabuta koyduğum gibi...
bu mezara bıraktılar vay beni...
korkarim ki cehennemlik say beni...

soracak soruyu münkir ve nekir...
kaç kere dünyada etmişim zikir...
ve beynimi calmış şeytani fikir...
kıyamete kadar şimdi yan derler...
ateşlere koyup beni giderler...

akdevrim.24.09.2007.istanbul....

yazmak istemiyorum,
sana bir davetiye...
sen halimden anlarsın...
düşüneyim ne diye...?
sözcükleri tartarsın...
şiir bahcelerinde
gece gündüz yatarsın...
ilhamıma bereket ,
varlığınla katarsın...
el penceyim karşında
her gecişte yanından
bir yıldız koy cebime...
her görüşümde seni,
gelebilsem kendime...

akdevrim.24.09.2007.istanbul....

sanki kurşunlar gibi
soru yağar üstüme...
ne diye bekliyorum
doğmayacak güneşi,
yanmayacak ateşi...
gelip gecen dolmuşlar,
nerde neyi bulmuşlar...?
ateşi tutar gibi,
acıyı tatar gibi
madem ki yaşıyorum..
bana ait olmayan..
bir yürek taşıyorum...
çilesi hiç dolmayan...
nefes alışım başka...
ama yaşamak değil...

akdevrim.25.09.2007.istanbul...

her bakışın gönlümde
sevgi ciçeği actı...
bu dünyada huzurum
sensiz temelli kactı....
bir yürek taşıyorum
bir tek sana muhtactı....
ölümün diğer adı
sensiz olan yokluğum...
sen olmadığın yerde
mademki ben hiç yoğum...
umrumda değil artık
aclığım ve tokluğum....
seneleri görürüm
takvim yapraklarından...
gecerken hep ağlarlar
sevgi topraklarından...
kimden davacı olsam
kader yaptıklarından...
nefes alıp verişim
sevdam yaşamak değil...
kabuklu bir yarayı
tekrar kaşımak değil...
şiirimde satıra
hemen taşımak değil...
neylersin gönlüm acı,
giymedi hiç aşk tacı...

akdevrim.25.09.2007.istanbul...

hep acıyla uyandım,
uyuduğum uykudan...
dar ağacı yaptılar
sevmediğim duygudan..
her yatağa girişte
sanki asarlar beni...
işkence başlar yeni...
neden se canım çıkmaz..
bir damla kanım akmaz..
nasil dar ağacı bu,
hayallerime kadar,
ne varsa onu budar...
ve kalırım öylece...
gelip gecer her gece..
birisi var duymayan,
duyacağı noktaya
belki beni koymayan...
bilsin artık her gece,
dar ağacı kurulur...
asılır duygularım...
kadavra beden gibi...
gayesiz giden gibi..
uyanırım yatakdan..
her gece bu hayatı
sanki yaşarım çoktan..

akdevrim.26.09.2007.istanbul....

hani ya güleçtü yüzün...?
her şeyi anlattı özün...
kurşun yedim ben gündüzün...
sen geceden sordun beni....

sanki senelerce piştim...
bütün acıları deştim...
ve kendi kendimi aştım...
sen ansızın vurdun beni...

yanmak nedir bilir misin..?
hiç ateşte kalırmısın...?
selamımı alırmısın...?
yoksa boşa yordun beni...

akdevrim.26.09.2007.istanbul...

bakışı kalbimi oydu,
içime ateşi koydu...
gönlüm acılara doydu..
canım çok acıyor anne...

insan böyle sevmez dedim...
sevdiğini dövmez dedim...
hiç bir zaman sövmez dedim...
canım çok acıyor anne....

yıllarca sevdiğim kadın...
der bana ki sen bunadın...
kırılmış kuşu kanadın...
canım çok acıyor anne....

gökte yıldızları saydım..
karanlık gecede kaydım...
ne güneştim nede aydım,
canım çok acıyor anne...

benide yaktılar işte...
yerde bıraktılar işte..
gülerek baktılar işte..
canım çok acıyor anne..

artık yokmuş geleceğim...,
hayal olmuş güleceğim...
bir gün bende öleceğim
canım çok acıyor anne..

akdevrim.26.09.2007.istanbul...

renklerim ucup gitmiş...
öksüz kalmış hayalim...
kendimi kaybetmişim...
dünya zalim sen zalim...
kimseyle olmaz işim...
bir tabutun içinde
son bulur tatlı hayat...
mezardaki insana
ne dayatırsan dayat..
iflas etmiş hesabı,
kapanmış defterleri...
matem içinde kalmış,
dünyadaki yerleri...
öyle birisi düşün
peşin sira takılkmış
kafasının üstüne,
acınmadan çakılmış...

akdevrim.26.09.2007.istanbul...

nasil bir kaderdir aşırdı beni...
ateş potasında pişirdi beni...
birde dilden dile düşürdü beni...
bu hayatı artik çekemiyorum...
bileği çelikmiş bükemiyorum...

okunmaz yazıyı yazmış yazanlar...
keder kaynatıyor bütün kazanlar...
susmuş hep yazarlar sesli ozanlar...
kimsenin yüzüne bakamıyorum...
düştüğüm çukurdan çıkamıyorum...

akdevrim.27.09.2007.istanbul...

ne işim var benim tipide karda...?
acılar içinde kalmışım burda..
neler çektiğimi gel bir de sorda,
ardına bakmadan gideceksen git...

umudumu görmem bilinmez olur...
gideceğim bir yol dönülmez olur...
bekletirsin ama kalınmaz olur...
bir çukura beni iteceksen it...

akdevrim.27.09.2007.istanbul...

bilmediğim her konudan
yakalandığım duygudan
uyuduğum her uykudan,
sen öperek kaldır beni...

peşindeyim adım adım....
kırık ve yorgun kanadim...
sana dokunmak muradim...
sen çekerek kaldır beni...

sana sonsuz kredi var...
herkes beni baştan savar...
sana gelsem her yer duvar...
ver elini kaldir beni...

akdevrim28.09.2007.istanbul...

gökteki yıldızlar bile,
kıskanırlar sanki seni...
varmış derler bunda hile...
nolur deli etme beni..?

peşindeyim sabah akşam..
zehir olmuş bana yaşam...
giden ağam gelen paşam...
çilem başlamıyor yeni...

bir harabe gönül evim,
bilmediğin acı devim..
aklın yetmediği savim..
sevdanın var mıdır dini...?

kendi kendimi tutmuşum..
hayat nedir unutmuşum..
hapı ben dünden yutmuşum...
yerden yere vurdun beni...

akdevrim.28.09.2007.istanbul...

sadece bu varsayım ya
girmemek için kuyuya
boş nedenler saya saya
zamanımı öldürdüler
şeytanımı güldürdüler...

kim demişki gülmekde var..
gitmekde var,gelmekde var..
unutmuşuz ölmekde var...
adı yerden kaldırdılar...
mezarlığa aldırdılar...

dayan gel güçün varsa...
ya melekler bir kovarsa...

akdevrim.28.09.2007.istanbul...

ne duydun ne de anladın,
dostluğumu mu sonladın..
sanki yolumdan yanladın...
artık göremedim seni...

istersin dağ taş eğilsin,
gecen her yoldaş eğilsin
her hangi biri değilsin...
son defa sevmiştim yeni...

istersen git güle güle,
bu acımı bile bile
gelmişim ben bak bu hale...
kemik deri yaptın beni...

kulaklarını tıkadın...
sevgimi benden sakladın...
hayatımı yasakladın...
bir duvara carptın beni...

akdevrim.28.09.2007.istanbul..

umudumu alamazsın hiç esir,
kaybettiğin günlerimi geri ver...
ateş alev yanmaktadır bir şair..
soldurduğun güllerimi geri ver...

yirmi tırnağimda şimdi yakanda...
sevgiyi yapanda sensin yıkanda...
genç yaşımda bir mezara sokanda...
bitirdiğin hallerimi geri ver...

akdevrim.29.09.2007.istanbul...

harabe gönül evim,
enkaza dönmüş gibi...
ateş alev kül duman
sanmam ki sönmüş gibi...
yandıkca yanıyorum...
nasil can taşırım ki
hala dayanıyorum...
hangi renki istersen
hemen boyanıyorum...
gözlerime ahenkı
veren biricik kadın...
şiir bahcelerine
giren biricik kadın...
harfleri sözcükleri
deren biricik kadın...
ciceklerim güllerim
günden güne solmakta...
hangi gün sensiz isem
bilki akşam olmakta...
seni selamlıyorum...
ağzında zeyin dalı
bir kuşun kanadıyla
sevdalara sevdali...
anlar bendeki halı...

akdevrim.29.09.2007.istanbul...