akdevrim / şiirler

neden ve niçin sormayın,
kalem düşmüyor elimden.
şayet dersem darbe yedim,
kendini bilmez zalimden.

dert çoğalır yaman olur,
ekin büyür saman olur.
aşıp gitsem şu dağlardan.
her yer sisi ve duman olur.

güneş görmez kırmızı gül.
kalem ve defterim yasda.
kahretmiş her gecen günü,
duygularım düşmüş hasta...

kalemimin göz yaşıdır,
kağıdın üstüne düşen...

akdevrim.istanbul.

uyuduğum uykulardan,
taşıdığım duygulardan,
yağan yağmurlardan kardan,
kaç kere dedim sor beni....

her dudağa bal süremem,
kırmızı gülü deremem,
gül bahcesine giremem.
yolları kesmişler artık.
boş dolu esmişler artık...

akdevrim.istanbul.

ne hain bir yarsın,anlamıyorsun.
sevgimi en ufak tınlamıyorsun...
kanla beni dedim kanlamıyorsun...


göz yaşını döker kağıda kalem,
damgasını vurur ağıda kalem,
köşe başlarında dayıda kalem,
kırsam,kırmasam düşünüyorum...

akdevrim.istanbul.

unutmak istedim yeter diyerek,
her gecen gün dünden beter diyerek,
boyun eğdirdiler kader diyerek....
üzüldüm ağladım tükendim kadın,
sevgi acısını çekendim kadın!...

gözünün içinde kayboldum kadın.
sağımı solumu yitiren oldum..
senelerce boyun eğmez inadın.
karşında kendimi bitiren oldum....

mezarlığa çıkar bu yolun sonu,
gözünden yaş düşer,iş işden gecer...
kapanır defterler,kapanır konu.
topraklar bedeni sessizce içer....

akdevrim.istanbul.

yazdığım mektubun adresi kayıp,
geceyi,gündüzü bire bir sayıp!..
çekip gidişine diyorum ayıp...
bilmez misin bekliyorum durakta?...
gören gözler niye kalır merakta?

ne acılar çektim anlamıyorsun...
çektiğim acıyı sonlamıyorsun...
inadından dirhem yanlamıyorsun...
adresi kaybolmuş bir yerdeyim ben...
kendini gizleyen bir perdeyim ben...

arama bulamazsın...
kırmızı bir gülsün sen,
derim ki solamazsın...

akdevrim.istanbul.

şiirimi okuyan,
üşümüyeyim diye,
belki kazak dokuyan...
neredesin nerdesin?
gözümün bebeğinde,
devamlı bir perdesin...

aşka susayan benim,
yürek taşıyan benim...

akdevrim.istanbul.

zamanın kıskacında,
kavurmuş beni kader,
doğduğum yer neresi?
savurmuş beni kader...

o gün,bu gün yasdayım,
güneşi tutacakken,
ne halde ne yasdayım...

beni yokmuş sayanlar..
kalemime kıyanlar...
yalan,yanlış beyanlar...
ayağa kalkan benim!...

akdevrim.istanbul.

öksüz kalmış,aç kalmış...
bu sevgimi yemleyen,
hayalimi demleyen...
bir dosta selam versem...
bomboş kalbine girsem!...

kalemim ve defterim,
yazılmayanı yazsa...
sevdamı yıldızlara,
çekinmeden anlatsa...
buz tutmuş ellerimi,
bu dost gelip bir tutsa...
geçmişini unutsa!...

akdevrim.istanbul.

kalem seni kırayım mı?
ne istersem yazmıyorsun.
bilinmez denkleme döndüm,
çöz diyorum,çözmüyorsun....

aylar gecer peşin sıra,
gün gecer acılır ara,
sevda içimde bir yara,
üzerini çizmiyorsun...

en yakın seni bilirim,
senden ayrı tat alırım...
sensiz ne halde kalırım,
hayatından bezmiyorsun...

seni sever her bir kağıt,
dik dur dertlerimi dağıt,
ne yazarsın bana ağıt,
bana mezar kazmıyorsun...

akdevrim.istanbul.

sanırım yazmasam gülmem.
aruzdan heceden bilmem,
gündüzden geceden bilmem.
daha acık yazayım mı?
kalemime kızayım mı?

günü sev geceye inat!..
güneşsiz olmaz kainat...
ne güne duruyor sanat!...
sessiz bir yerde sızarsın,
sanki sessiz bir mezarsın....

akdevrim.istanbul.

dedim kadın,kaç yıl geçti aradan...
merak edip bir kez dahi sormadın...
kaderimi acı yazmış Yaradan...
geldin geçtin ne var ne yok durmadın...

kalem tutan eller tetik çekemez...
kin ve nifak tohumunu ekemez...
yüreğimden kimse aşkı sökemez...
dedim kadın gidişatın hoş değil...

yazsam dedim yazılmayan şiiri,
geçsem dedim gecilmeyen nehiri,
içsem dedim içilmeyen zehiri...
yürek denen şu gönlümde taş değil...

kulakların sağır,gözlerin mi kör?
hiç bir şey unutmam,değilim nankör...
kaç kere haykırdım gercekleri gör...
taşıdığım düşüncesiz baş değil...

akdevrim.24.05.2014.istanbul.zeytinburnu.23.35 suları..

gecenin bu saati,
zonkladı birdem beynim..
neden ışıksız benim,
bahcemdeki ağacım?
sokağa bakıyorum,
tek tek yanan ışıklar...
gözümün bebeğinde
sanki donan ışıklar...
nolur bana anlatın?
nereye gidiyorum?
yürümeden ayaksız,
bir kendime kıyaksız?

akdevrim.istanbul.

acıyla elem benim,
yazdığım kalem benim...
kimlere ne ki bundan,
kül olup savrulmazmış,
şurda yanan odundan...

doğru söylemiş yazar...
dünyanın başkentidir...
İstanbul denen şehir,
sevgiye aşka dair...

atla Eminönünden,
gitde bir Kadıköye..
gökte martıyı saysan,
özgürlüğün,sevdanın...
yüreğine bir koysan...

ac bırakma martıyı,
kaybedersin artıyı...
ve kızar kız kulesi...
beynindeki tilkiden,
gizlemek istediğin,
kendindeki belkiden,
hesap sormaya kalkar...

akdevrim.25.mayis.2014.istanbul.saat.04.50 suları...

gözlerinin bebeğinden,
nasıl bu derdi kapmışım?
ne gelirse senden yana,
deli başa taç yapmışım...

meşgul ettin hayalimi,
kader çıkardı karşıma,
senin gibi bir zalimi...
zehiri kattın aşıma...

gönlüme geçmiyor sözüm,
ateş gibi yanar özüm,
kızarır karşında yüzüm...
dertleri serdin başıma....

akdevrim.25.05.2014.istanbul.firaristan cumhuriyeti.

ne yazar durursun kalem elinde,
dört duvar içinde,kendi halinde,
bülbül ötmez vataınında ilinde,
gündüzler geceye yuvarlanıyor...

bir kuş ötse bir nedeni olmalı,
gündüzden geceye bir şey kalmalı,
neyleyim dünyayı,neyleyimmalı,
gündüzler geceye yuvarlanıyor...

akdevrim.istanbul.

bir yerde yüreğim burkulur ağlar,
sanki üzerine devrilir dağlar.
hayalim umudum karalar bağlar.
şiirler,şairler,sözçükler nerde?
sanki günden güne kapanır perde...

kalem defter yazmaz ne haldeyim ben?
ne ucsuz,bucaksız bir çöldeyim ben..
kurumuş,savrulmuş bir güldeyim ben...
yazılan,çizilen,kağıt kitaplar,
görülecek bir gün bütün hesaplar!...

bir dertki sanki dünyayı kaplar!...

akdevrim.istanbul.

gitmiş gecenin yarısı,
kalmaz geriye darısı...
kimbilir kimin karısı?..
sevgim bir şeye yaramaz.
varım,yokum hiç soramaz....

kal olduğun yerde derim.
peynirle aklımı yerim.
bu yolu meçbur giderim.
sevgim bir şeye yaramaz,
varım yokum hiç aramaz!...

akdevrim.istanbul.

istersin sen katlar,yatlar.
toz duman olur hayatlar.
gün gelir arzu bayatlar.
pişman olma yaptığına...

gözümü tutmuş tutanlar,
niye yazıyor kalemim.
madem ki bitmez elemim?..

akdevrim.istanbul

sordu kadın,kimsin neyin nesisin?
bahar geldi kuşlar öttü,nerdesin?
bilinmez ki bilinmeyen yerdesin...
bir kaç damla göz yaşını akıttım...

her bir dolmuş her durakta durmuyor...
gelip gecen artık seni sormuyor...
senin için bir tek hayal kurmuyor...
umudumu göz yaşımla kanattım....

kalem tutar,kağıt tutar ellerim.,
solmuş derler bahcelerde güllerim...
dönmez sana ağzımda lal dillerim,
yüreğimi acılarla donattım...

akdevrim.istanbul.

dedim kadın,selam bile vermedin!
niye korkdun yüreğime girmedin.,.
kırmızıyla beyaz gülü dermedin...
demişlerdi aşkdan böyle kacılmaz...
seviyor mu,sev miyor mu demişsin...
papatyalar böyle yere sacılmaz!...

akdevrim.istanbul.

yollar,yıllar yordu beni,
yerden yere vurdu beni,
gardiyandan sordu beni,
canım çok acıyor anne...

don vurdu yemyeşil dağa,
gider paşa,gelir ağa.
selam versem sola sağa,
canım çok acıyor anne...

çok özledim bizim köyü,
hasır olur bir kuş tüyü,
burada bozulmuş büyü...
canım çok acıyor anne...

neye tutsam ateş olur,
nerde olsam beni bulur,
elim,ayağım yorulur,
canım çok acıyor anne....

sorma yaşım kaca gelmiş,
ömür bitmiş uca gelmiş,
mezarıma hoca gelmiş,
canım çok acıyor anne...

akdevrim.26.05.2014.istanbul.

dedim kadın,selam verdim almadın.
geçtin gittin hiç yanımda kalmadın.
ne var ne yok haberini salmadın.
seni senden istiyorum vicdansız!...

neylersin ki mevsimleri unuttum,
gece gündüz boş ellerimi tuttum.
hayalimi umutlarla uyuttum.
seni senden istiyorum vicdansız!...

kime ne deftere kağıda yazsam.
duvarda asılı kırık bir sazsam.
kahredip kendime bir zaman kızsam.
seni senden istiyorum vicdansız...

akdevrim.26.mayis.2014.Atatürk hava limanı.istanbul.

ne demekmiş sözçüklerle oynamak,
bir yüreğe ölümüne kaynamak.
ondan başka hiç kimseyi duymamak....
hayalini renkden renge boyarsın,
akdevrim sen sahiden bir hıyarsın!...

güneş doğar,gündüzlerin kutludur,
gecelerin önçekinden mutludur,
belki dünyan acıları unutur...
yıldız gibi cennetine kayarsın,
akdevrim sen sahiden bir hıyarsın....

akdevrim.istanbul.

kalem defter umutlarım nerede?
yaşanacak gün mü kaldı geride?
acılarım bitmeyecek seride...
gün karanlık,gecelerimi sorma,
vuran vurmuş,yeter birde sen vurma...

gölge etme başka ihsan istemem!...
merak etme gördüğümü hiç demem,
verme sakın ekmek bir lokma yemem,
gün karanlık gecelerimi sorma!..
geceçeksen çar çabuk geç hiç durma!...

kalem düşmez akdevrimin elinden,
geçmiş gitmiş vatanından ilinden...
bal almamış ciçeğinden gülünden...
gün karanlık gecelerimi sorma!...
soru sorup beni boş yere yorma!..

akdevrim.26.05.2014.istanbul.Atatürk hava limanı.

.....dilimTürkçe........

her ne kadar konuşsam İngilizce,Almanca...
Türkçeme kıyanlara çekerim ben tabanca!...

ses bayrağımdır benim,şiirime can veren,
ulusal kimliğime ayrı heyecan veren....

okumayı yazmayı bilmedi annem benim,
belkide tek bu yüzden gülmedi annem benim...

konuştuğum Türkçeyi annemden öğrenmişim...
anneme yüreğimi bu yüzden verenmişim...

yürüdüğüm yollarda,
teptiğim okullarda.
Türkçeyle rüya gördüm,
uyuduğum kulvarda......

akdevrim.,26.05.2014.istanbul.Atatürk hava limanı.

dokunduğum tuşlardan,
ürküttüğüm kuşlardan,
ayak olmuş başlardan,
nasıl özür dilesem?...

kaleme kılıç vurmuş,
insana engel durmuş,
uzatılan her eli,
yerden yere savurmuş!...

insanlar görüyorum,
gelip gecer buradan...
susar zemzem suyunu,
sanki içer buradan...

gelir firar saatim,
gecen her dakıkada...
ne karada bir katım,
ne denizde bir yatım...
yok desem inanan kim?
benim gibi yürekden,
haykırsam ki yanan kim?...

tası çanağı kırdım,
bir kadına haykırdım!...
bilsem beni duyar mı?
ölsem beni sayar mı?
bir gece yüreğinin,
mahsenine koyar mı?...

yola çöken dumanın,
geçip giden zamanın,
özünde kaybolurum...
kim bilir hangi çağın,
neresinde olurum...

aşklarıyla ünlenen,
çaylarıyla demlenen,
şairlerden değilim...
göz yaşıyla beslenen,
nehirlerden değilim...

duygularımın rengi,
değil hiç bir şey dengi...
ne yazarsın akdevrim
zaten bir gün gelecek,
bir mezarsın akdevrim...

..................................
.................................

akdevrim.26.05.2014.istanbul.Atatürk hava limanı.

olur mu vurup kırmak?
tetik mi çeker parmak?
dünyayı kinle sarmak,
şeytanların eseri,
istemiyorum hayat!...
ne baltası,keseri?...

başkasının hakkından,
beslenip duruyorlar...
yüksek yüksek katlarda,
süslenip duruyorlar..

kulağını tak yere,
gercekden bir bak yere,
ac insanların sesi,
namluların gölgesi...
kanla kinle çizilen,
sınırları görürüm,
yaşanmamış hayatlar,
sizler için eririm...

asırlarca önceden,
peygamber buyurmuşdu,
ne ezen ne ezilen,
cihana duyurmuştu...
şaşıp yoldan çıkmışlar,
köprüleri yakmışlar...

çocukdum,ufacıktım,
anlattı durdu nenem,
bende anlatıyorum,
yoruldu artık çenem!...
yaramaz bir çocukdur,
içimdeki çingenem!..

akdevrim.27.05.2014.istanbul,Firaristan

dişarda inçir ağacı,
pencereden bakan benim...
demet demet şiir gülü,
ağacıma takan benim!...

ele benzer yaprakları...
kuşlar konar dallarına..
onsuz hayat bana haram,
ölüyorum yollarına...

inçir ağacım benim,
bir tek varlık nedenim!...

akdevrim.27.05.2014.istanbul.firaristan.

yakınından uzağından,
kurulmuş bir tuzağından,
geçip gitmek hüner ister...

gölgeme kurşun sıkarsın,
hayallerimi yakarsın,
düşmanım gibi bakarsın,
sanki cennet meleğisin,
suyun üstüne çıkarsın...

kendi kendimi anlatsam,
susar saz susar sözçükler.
göçer bütün kelebekler...
sayarım olduğum yerde,
kendimi bulduğum yerde...
gün kapanır iner perde...

akdevrim.27.05.2014.istanbul.firaristan.

dedim kadın yağmur yağar sel vurur,
bir bakışın yüreğime yol vurur.
arı vurur şeker vurur bal vurur.
sevdamın cenneti sensin diyorlar.
nerdeysen gel acı dinsin diyorlar...

dedim kadın,kalem,ellerim tuttu,
umudumu ninnileyip uyuttu....
sanki dünya bir tek beni unuttu,
sevdamın cenneti nerde diyorlar?
senden başka herkese hurda diyorlar...

dedim kadın kelebekler üşüşdü...
yıldızlarım gökten yere düşmüşdü...
sanki herkes bakıp bakıp gülmüşdü,
sevdamın cenneti gelsin diyorlar,
zorda olduğumu bilsin diyorlar...

dedim kadın maksadını aşmışsın,
bedenimde taşıdığım başmışsın...
gözlerimin üzerinde kaşmışsın...
sanki senin ruh rengine boyandım...
sabahleyin sevdan ile uyandım....

dedim kadın,bırak beni kendime...
güvenim yok bir doktora hekime...
selam olsun idam veren hakime..
bu dünyada kurtuluşun yok dedi...
at kalbini bir ateşe yak dedi...

dedim kadın ateş olsan ne yazar?
yazılmış kaderi Yaradan bozar...
burda ölüyorum ben azar azar...
gülmediğim yazdığımdan bellidir,
hayatımdan bezdiğimden bellidir...

dedim kadın,gözlerimin rengi ne?
şu gönlümün yüreğimin dengi ne?
demir almış gemi gitmiş engine...
hala seni bekliyorum limanda,
geceye gün ekliyorum limanda...

dedim kadın, sensiz günleri saymam,
bir şey yesem bilmelisin ki doymam...
başkasını şu kalbime hiç koymam...
nerde kaldın güneş battı yas tuttum.
bekle bekle beklemekden pas tuttum...

dedim kadın geceleri uyku yok,
ne parada,ne servette duygu yok,
bir sokakda,internette duygu yok...
ömür biter yaşadığın bilinmez.
gercek aşklar ölsen bile silinmez...

dedim kadın Kerem ile Aslıdan,
ölmüş gitmiş acı çekmiş yaslıdan...
örnek alsan birde yalnız usludan...
tren kalkar bekliyorum sen yoksun.
yay terketmiş fırlatılmış bir oksun.

dedim kadın gözlerim yaşarıyor.
yaşadığım koca ömrü tarıyor,
bilsem neden hala seni arıyor?
gece ve gün zindan oldu nerdesin?
bilinmeyen ulaşılmaz yerdesin?..

dedim kadın tutar beni dört duvar...
yazacağım,çizeceğim çok şey var...
bir güç beni sanki her yerden kovar...
ben tükendim,gün tükendi gelmedin,
gercek seven ne haldedir bilmedin...

dedim kadın: akdevrimi hor gördün.
şu kalbimde mutlak yanan kor gördün...
benle hayat sanki sana zor gördün...
istediğin zamanda gel burdayım..
bilmelisin sensiz hala hurdayım!...


akdevrim.28.Mayis.2014.istanbul.zeytinburnu.

kalem de defter de eskir mi sordum?
yerini bir başka icat alır mı?
bir yolun sonunda öylece durdum..
ruh halimi bilen gercek bilir mi?

okuduğum okul,teptiğim yollar...
başımın üstünde bir çeşit hallar,
elden ele akar paralar,pullar
ben bu nesnelerin neresindeyim?

akdevrim.istanbul.