Manevi Tazminatta Kusur Tartışması

Merhaba

Boşanma davalarında maddi tazminatın kabulü için ;maddi tazminat isteyen tarafın kusursuz veya daha az kusurlu olması ve karşı tarafın da kusurlu olması yasa gereğidir.

Yani düzenleme (karşı tarafın ne kadar kusurlu olması gerektiğine ilişkin bir açıklama içermese de) genel olarak düzenleme yeterli ve açıktır.

Alıntı: TMK MADDE 174/1- Mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen kusursuz veya daha az kusurlu taraf, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebilir.

Manevi tazminatın düzenlendiği TMK 174/2 ise manevi tazminat isteyen kişinin kusuruna ilişkin hiç bir açıklama yapmamış ve sadece tazminat yükümlüsünün kusuruna ilişkin düzenleme ile yetinilmiştir.

Alıntı: Boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan taraf, kusurlu olan diğer taraftan manevi tazminat olarak uygun miktarda bir para ödenmesini isteyebilir.

TMK 174/2 gereği manevi tazminatta karşı tarafın kusurlu olduğunun ispatı halinde manevi tazminata hükmedilmek gerekecektir.

Diğer yandan kusursuz,az kusurlu ve eşit kusurda da manevi tazminata hükmedilmesinin yasal engeli bulunmamaktadır.

Fakat uygulamada tazminat isteyen eşit kusurlu ise hem maddi hem de manevi tazminat talebi reddedilmektedir.

Bu konunun tartışılmasının yararlı olacağını düşünüyorum.Katkılarınızı bekliyorum

Aslında yasanın anlatımına göre kimin daha kusurlu olduğuna bakılmadan karşı yanın kusurunun ispatı durumunda manevi tazminata karar verilebilmelidir. Ancak eşit kusurlu olduğunda veya manevi tazminat isteyen daha kusurlu olduğunda karşı tarafın da bu tazminatı isteyeceğini düşünürsek gereksiz yere uzayan bir yargılama ile karşılaşmış olmaz mıyız?