Sebepsiz ve sadece para alındığı ikrarını havi belge

Merhaba,

Müvekkillin bana göstermiş olduğu belgede, müvekkilin arkadaşının müvekkilden para aldığını ispatlar nitelikte ".........'den ...... tarihte ...... TL aldım" diyerek imzaladığı bir belge var. Müvekkilin iddeası arkadaşının bu parayı kendisinden borç olarak aldığına ilişkin ve parasını geri alamadığını iddea ediyor.Müvekkille diğer kişi arasında herhangi bir iş ilişkisi de yok. Aradaki ilişkide söz konusu durumun dava ile çözümlenmesi gerektiği taktirde, ispat yükü ve ispat şekilleri ne olabilir.

Yardımlarınız için teşekkürler,

Elnizdeki belge sadece para ödendiğini gösterir bir belge olup, , DAYANILAN BELGELEDE KARŞI TARAFA ÖDENEN PARANIN İADESİ HUSUSUNDA VEYA BORÇ PARA OLARAK VERİLDİĞİNE İLİŞKİN BİR KAYIT YOKTUR. SÖZÜ EDİLEN BELGE , TARAFLAR ARASINDAKİ BİR BORÇ İLİŞKİSİNİN VARLIĞINI KABULE YETERLİ OLAMAZ. MÜVEKKİLİNİZİN SÖZÜNÜ ETTİĞİNİZ BELGEDE BELİRTİLEN PARANIN BORÇ OLARAK VERİLDİĞİNİ VEYA İADESİ HUSUSUNDA SÖZLEŞME BULUNDUĞU İDDİASINI İSPAT ETMESİ GEREKİR. ÖDENEN PARANIN İADESİ HUSUSUNDA SÖZLEŞME BULUNDUĞU KESİN KANITLARLA İSPATLANMALIDIR.

T.C. YARGITAY
13.Hukuk Dairesi

Esas: 2001/7128
Karar: 2001/8275
Karar Tarihi: 25.09.2001

ÖZETayanılan belgelerde davalıların murisine gönderilen paranın borç olarak gönderildiğine ilişkin bir kayıt bulunmadığına, davalıların murisi ile davacı arasında teyze-yeğen ilişkisi bulunduğundan ve davalıların da açık muvafakatları bulunmaması sebebiyle olayda tanık dinlenemeyeceğine göre, davacı, davasını yasal delillerle ispat edememiştir. Ancak dava dilekçesinde "vs. delil" denmesi suretiyle yemin deliline de dayanıldığından davacıya yemin hakkı hatırlatılıp sonucuna göre bir karar verilmelidir.

(1086 S.K. m. 288, 289, 293)

Dava: Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu düşünüldü:

Karar: Davacı, davalıların murisi olan annelerinin kendi teyzesi olduğunu, murislerine sağlığında Almanya'dan toplam 48.000 Alman Markı borç para gönderdiğini, paranın kendisine iade edilmediğini ileri sürerek tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılardan T. davanın reddini dilemiş, diğer davalı oturumlara katılıp savunmada bulunmamıştır.

Mahkemece banka dekontları ve tanık beyanları esas alınarak davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan T. tarafından temyiz edilmiştir.

Havale ödeme vasıtası olup davada dayanılan belgelerde davalıların murislerine gönderilen paranın borç para olarak gönderildiğine ilişkin bir kayıt yoktur. Davalıların murisleri anneleriyle davacı arasında teyze-yeğen ilişkisi bulunduğundan ve davalıların açık muafakatları bulunmadığından HUMK. 288, 293 ve 289. maddeleri hükmünce olayda tanık dinlenemez. Davacı iddiasını yasal delillerle ispat edememiştir. Bu durumda mahkemece davacıya yemin hakkı hatırlatılıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usül ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı T. yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 25.9.2001 gününde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları