akdevrim / şiirler

sevgi diye bekledim,
vurdu acı bir tırpan...
insanlar görüyorum,
sevinerek el çırpan...

neden ruhları kirli...
duyguları zehirli...?
dağları aşan bendim,
aptal dolaşan bendim...

hanıya komşu acken,
toklar bizden değildi...
erdem denen kurallar
yüreklerde eğildi...

öyle bir zamandayız..
acımasız handayız...
kuralı güçlü koyar,
diğeri ona uyar...

bir yerlerde kalmışsa,
isyan eden yürekler...
adalet duygusunu
gönüllerde tetikler...

avukatlar hakimler..
sayamadığım kimler...
zaman kötü gittikce
size çok iş düşecek...
bir çok olay olacak..
vicdanları deşecek....

her şeyin bir sonu var,
bunlar derin konular...
bakacağın davayı
vicdanın onaylasın
ilahi ses duyasın....

kıyamet alameti...
bir ilişki kurmuşsa..
saraylarda durmuşsa
vicdanla cüzdan artık
garibanım yan artık,
demek istemiyorum..

Tanrının gölgesidir
yer yüzünde sesidir
adalet denen olgu...
öyle bir zaman olur
güçlüde yaman olur...
arayıverir onu
düşünmezdi hiç sonu...

akdevrim.12.10.06.istanbul...

sen yıldızlar gibisin...
dokunmak istediğim,
Tanrının yarattığı,
kaleme arattığı....
sevgiyi tutan...

yüreğimde yangın var,
ağzımda duman...
alehime işler,
bundan böyle zaman...

ey talih gör bunları...
nedensiz yaşarım
acı sonları....

akdevrim.13.10.06.istanbul...

yaşlanmaktayız gönlüm,
haşlanmaktayız gönlüm...
nedenini bilmeden...
hiç bir hazırlığım yok,
kacınılmaz gelmeden....

ardıma her bakışta,
her sokağa çıkışta
günahlar görüyorum
dizili ardım sıra
0ysa ben eriyorum...

akdevrim.13.10.06.istanbul...

kime şikayet etsem,
korkunç yalnızlıkları...
nereye kacıp gitsem..?
gökte yıldız yerde yar
kim demiş beni duyar..?
kacınılmaz son gelir
beni toprağa koyar...

seveceğim kadındı....
bilmem beni ne sandı..?
bu elimi uzattım
sanki birden usandı...
dikendi tırnakları...
ellerimi kanattı...
kalbimi ta yerinden
söküp kenara attı....

hedefi şaşmış adam..
boyunu aşmış adam...
başına düşüp vuran
büyük bir taşmış adam...
sevmeye hakkın yoktur..
derdin kederin çoktur...

akdevrim.14.10.06.istanbul..

yorgun,kırgın sözçükler
nasıl anlatsın beni...
el ac Tanrıya yalvar..
tekrar canlatsın beni....
bir köşenin dibinde
bedenimi bulmuşlar...
kalem kağıdım vardı...
onu bile almışlar...
evinin balkonunda ,
gazete okuyorsun...
sokağa bakıyorsun...
ansızın gecen tabut,
beynini biçen tabut..
sana neler anlatır...
rüyanı içen tabut...
işte ölüm ilanım..
belkide son yalanım...

akdevrim.15.10.06.istanbul..

mutluluk otobüsmüş,
tren ucak gemiymiş..
biletleri tükenmiş..
yolcuları yeniymiş...
kırk beş sene bekledim.
bir bilet alamadım...
ne istasyon,ne liman..
bir durak bulamadım...
bir sondan başka sona
gelir gecer seneler...
umudum hayallerim..
yıkılır birer birer...
bekle bekle usandım.
bir çıra gibi yandım....

ne olur yüce Tanrı...
körelt duygularımı..
canlı ceset olayım...
hain gözlerden uzak,
bir köşede kalayım...

akdevrim.15.10.06.istanbul...

varmısın gel beraber,
sözçüklerin dansına..
sevdanın en hasına
ell tutalım seninle...
sevgiyi büyütelim,
anlatalım seninle...

el sallamak değildir,
ya buna,yada şuna
güneşin doğuşuna...
kır zinçiri hazır ol.
sende göreceksinki
sevgiden geciyor yol.....

akdevrim.15.10.06.istanbul..

karanlık her gecede,
başbaşayım kendimle...
soğuk buz gibi odam...
yastığı kucakladım...
hain aklıma geldi
ansızın bıcakladım....
şimdi ben katilmiyim...?
öfkemin dineceği,
kalbimden ineceği..
bir günü bekliyorum...

akdevrim.15.10.06.istanbul...

uyurken belleğimden,
uçmuş gitmiş sözçükler...
kök salmış,filiz vermiş...
yerde bitmiş sözçükler...
sevgi su ve havaya,
beyin denen tarlaya
renk verir ahenk verir..

akdevrim.16.10.06.istanbul..

ömrümden gecen günü...
tutabilsem bir yerde...
sorabisem gelmeden
son başlangıçın nerde..?
neden bu duraktayım...
senelerce yoktayım...

güneşler doğar batar,
acımasız geceler,
dertlerime dert katar...
donuklaşır heceler.....
karanlık beni yutar...

rezarvasyonsuz hasta,
senden uzakta yasta...


akdevrim.17.10.06.istanbul....

anne dileği gibi,
cennet meleği gibi..
şu kalbimde yer ettin...

güneşler sana doğar,
her karanlığı boğar...
oysa sen çekip gittin...

bilmezsin neredeyim..?
bıraksalar gideyim...
benim canıma yettin...

akdevrim.17.10.06.istanbul....

odam buz hane şimdi,senin haberin varmı..?
mutlandıracak güneş bir kez daha doğarmı..?

umudumu kaybettim,dört duvar tutmaz beni..
acı taşmak üzere,artık uyutmaz beni...

bizi yoktan var eden,can veren yüce Tanrı..
boynum kıldan incedir,sendeki güce Tanrı..

her şeyi bilen sensin,hikaye anlattığım...
kimse çıkıp diyemez bir yürek kanattığım...

kandan kinden uzakta,yıllarca yaşayan ben...
kimsenin görmediği bir yürek taşıyan ben...

sesimi duyan biri,belki yaratmamışsın...
ben aradığım gibi,ona aratmamışsın...

akdevrim.18.10.06.istanbul...

bu hayat çekilmiyor..
dil hasta gönül hasta...
beş vakit kokladığın,
bahcendeki gül hasta...
seherde acı öten,
sevdiğim bülbül hasta..
şimdi sen neredesin..?
kesik soluğun sesin...

akdevrim.18.10.06.istanbul...

tek zinçirlenemeyen
kimseyi dinlemeyen
hayat dediğim bir şey..
başlangıcı ve sonu,
belli olan bir ömür..
ne yaparsan yap dostum..
gün bitecek görünür...
bakmışsın vade yeter,
karanlığa bürünür...
okunmayan kararın,
baş ucuna asılmış..
iletişim kesilmiş....
sevdiğin dost kaç tane...
ya derlerse bana ne..?
yerde kalır tabutun...

akdevrim.19.10.06.istanbul....

güneş göründü demin..
sonu geldi bulutun...
aydınlandı dünyamız...
yolu acık umutun...
yaşamak var kadınım...
ormanda ağac gibi,
yere inmez taç gibi...
kandan ve kinden uzak...

artık sevgi denizi,
gökte bulutu besler...
gök yüzüne asılan
sanki ilahi süsler...
bırakır yağmurunu,
yeşillensin yer yüzü
canlansın aşkın özü....

yüreğimde bir güç var,
uzandığım her şeye...
seninle dokunurum...
harflerin içindeyim,
her zaman okunurum....

yaşamak var kadınım,
ormanda ağaç gibi...
ağacın yaprakları,
ormanın toprakları
ne olur kurumasın...

akdevrim.19.10.06.istanbul...

kana kine doymayan,
insanların dilinde..
çürümeye yüz tutmuş,
yüreklerde buz tutmuş..
sevgiye hayat veren
sanki bütün sözçükler...
şairleri uyumuş...

türkü ve şiirleri,
sevgi denizlerine
akacak nehirleri...
nakış nakış işleyen,
duyguya zinçir vuran...
bir şey var bilemedim...
nedense durum buymuş ...

akdevrim.19.10.2006.istanbul...

madem toprak son durak,
bir beni bana bırak...
mekanik varlığımdan,
olacaksan ol uzak...

benki bekledim seni
sararan yaprak gibi,
kuruyan toprak gibi...
rüzgar ve suya hasret...
kan dolu gözlerimle
sanki uykuya hasret...

bıraktım saatleri,
yanlış doğru işlesin..
şeytanla özdeşleşen
ne düşlerse düşlesin...
şimdi şiir ağlarmış,
sözçükler yas tutarmış,
umrumda değil artık...
yüreğim pas tutarmış...

acıyla yoğrulan ben..
adresi belli adam...
vuracak bir zerzele,
başına çökecek dam...

saatlerin durduğu
bir yere savurduğu,
hayatı bilirmisin..?

akdevrim.19.10.06.istanbul...

ayrılık düştü birden...
sorgulama hakkım yok..
gerili yayı çektin,
sineme saplandı ok...

sayamam yıldızları..
nasıl çekem nazları...
inletilen sazları...
duyamam bundan sonra..

sevgin ateşmiş meğer
kalbimi deşmiş meğer,
istesem dokunamam,
benide aşmış meğer...

akdevrim.19.10.06.istanbul...

bir tabut gelecek evine yarın...
istersen günahtan bu gece arın...
tartışması olur yok ile varın...
kadir gecesini selamlıyorum..

iki metre bezdir seni saracak,
dostlar mezarlıkta en son duracak..
imam gelir kimdir memnun soracak...
kadir gecesini selamlıyorum...

kim bilir belkide banada uğrar...
korku yüreğimi bıcaksız doğrar....
akdevrim kacacak bir liman arar...
kadir gecesini selamlıyorum...

akdevrim.19/20.10.06.istanbul.(Atatürk hava limanı gece görevdeyim..bu gece kadir gecesi...herkese hayırlı kandiller...Saygılarımla...)

umuda kurşun sökmezdi...
günahımı at çekmezdi...
kim demişki diz çökmezdi...
ateşte yandıktan sonra...

sanki kurumuş dilleri,
birden kaybetmiş zilleri...
isyan ettirdi filleri
şeytanı andıktan sonra...

şimdi her harf birer kurşun,
uzaklaş git bir kaç arşın...
yere batsın birden çarşın...
herşeye kandıktan sonra...

gün gelir herşey son bulur,
gercekler hep yalan olur...
evin barkın talan olur...
ansızın donduktan sonra...

akdevrim.20.10.06.istanbul...

her harfım birer kurşun sakın hedefi olma...
serseri bir mayınım,bil ki geceden kalma...

bana yön çizen yıldız,gök yüzünde kayboldu...
umudum,hayallerim birden yarınım soldu...

hedefini şaşırmış bir adam yer yüzünde...
birileri yol çizer oda gider izinde...

mekanik ruhsuz varlık,seninle dans edermi...
sona çok daha varmı,hep bu böyle gidermi..?

mutluluk diye acı,yıllarca veren kadın...
bir senden davacıyım,yerlere batsın adın..

akdevrim.20.10.06.istanbul...

unutabilirmiyim,dağ köyünde halamı..
genç yaşda toprak olmak,bir kadere revamı...
ben kızdıkca ölüme geliyor hep devamı...
kardeşim babam nerde,mezarlık denen yerde...

yaşama sevincini yazabilsem diyorum...
bırakmaz beni illet,ölümden yana zorum...
benimle nefes alır,çok çiddi elbet durum...
nerede can dostlarım,umudu sönen yerde...

akdevrim.20.10.06.istanbul...

sigara kokusu var ölümü çağrıştırır..
calıştığım ortamda beynimi karıştırır...
kacıncı kez ikazım...
sana bir dertmi lazım...
ince kadın ruhuna
sigara hiç yakışmaz...
varlığınla çakışmaz...
üşütmek üzereyim,
beynimde düşünceyi
söyelenecek heceyi...
kızgınlığım var dostlar...

akdevrim.21.10.06.istanbul..(anekdot:kendi iş yerimdeki durum dolayısıyle..)

ayrı ayrı harflerden,bir ruh resmimi yapsam...
seveceğim kadının giyeceği çorapsam...
aşkdan deli divane,gece gündüz harapsam...
hangi göz görmez beni..
sevdama vermez beni...
amaç belli kadınım doğan güneşi tutmak...
çeyrek kalan ömürde bu kalbimi avutmak...
mutlandırıyor beni,
sanki doğarım yeni...
uzak dağ köylerinin büyüttüğü adamım..
yaşadığım şehirde onaylanır idamım..
lanet bir insanmıyım başıma çöker damım...
uykundan uyan kadın...
ben gibi dayan kadın...
inçi gibi parlayan sözçükleri bilemem...
her istediğin anda hiç yanına gelemem..
bazısı ister diye canım dostum ölemem...
ne olur yaşat beni..
eyleme haşat beni...

akdevrim.21.10.06.istanbul..

ancak Tanrı emreder
zaman yerinde sayar...
başka hiç bir güç yoktur,
zamanı yapsın ayar....
aynalara baktıkca
anlarım ömür kayar...
gecemi gündüzümü
geri alabilseydim...
hiç ummadığın anda
seni bulabilseydim...

akdevrim.21.10.06.istanbul...

gece gündüz yaslı telim inledi,
kağıdı kalemi ve seni sevdim...
yüreğimde paslı telim inledi...
ağıdı kalemi ve seni sevdim...


varlığın güç verdi güneş batarken,
unutulurmusun nabzım atarken...
bir sevgi adına güle tutarken..
senin olan derdi ve seni sevdim..

akdevrim.22.10.06.istanbul.

okuyucu dostlarım,
siz varsanız ben varım...
ramazan bayramında,
sizleri selamlarım...
olgun sevi yürekle,
şiirsel bir dilekle...

oku ile başlayan,
şeytanları taşlayan...
kutsal kuran adına
duyun bu çığlığımı...
ve bir gün kaybedersem
değerli sağlığımı...
hakkınız vardır bende..
zamanınızı aldım
okuduğunuz günde...
şiiri yakan adam,
ölümden korkan adam...
bayramınızı kutlar...
hep yolunuzu gözler,
manavdaki armutlar...

akdevrim.22.10.06.istanbul.Atatürk hava limanı(armut satışları fırlayabilir..)

sahur zannedip kalkdım,gözüm uyku tutmadı...
beynimdeki tilkiler,bir beni uyutmadı...

tıraş olayım dedim,bayram namazı bekler...
gök yüzüne ulaşır,artık bu gün dilekler...

evde herkes uykuda sadece ben uyanık...
nedendir bilmiyorum,mide ve yürek yanık..

ben mutfağa gelmişim birden kafama esti,
nerede kaldın diyen gözüm tatlıyı kesti...

gözümde tüten tatlı,seni ben yemezmiyim...?
türk hukuk sitesinde herkese demezmiyim...?

midenin caresi var,yanması hemen durdu...
çaresiz kalan yürek,beni gerçekten vurdu...

burayı okuyanın bayramını kutlarım...
aydınlık geleceğe bilenir umutlarım....

akdevrim.23.10.06.istanbul.(ramazan bayramı..)

meğer herkes çömertmiş,
bir ay ben yanılmışım,
eli çebi çok sıkı,
diyerek anılmışım...

aşa,suya ,ekmeğe
uzanır ellerimiz...
gök yüzüne çağrıldı
ilahi olan kilid...
herkesin vicdanında
tam bir ay kalan kilid...

akdevrim.24.10.06.istanbul.

kayıpta gidiyor ömürden zaman,
sevdalı gönlüme çöküyor duman..
hanı ayrılırdı çöp ile saman...
bekle bekle beklemekten usandım...

hani ya kalbimin atışı vardı...
uzaktada olsam beni duyardı...
sıcacık sevgili insan sayardı...
ne bilirdim düşman sevgilim sandım..

akdevrim.25.10.06.istanbul..