29. Maddeye Aykırılık

Varsayalım,

İşveren 1 Ekimde ilgili birimlere toplu feshe ilişkin bildirim yaptı.
Sonra bu işçelerden bazılarının iş akdini 10 Ekimde feshetti.

"Fesih bildirimleri, işverenin toplu işçi çıkarma isteğini bölge müdürlüğüne bildirmesinden otuz gün sonra hüküm doğurur." hükmü karşısında; sizce...

-O işçiler için sadece 100. maddedeki idari para cezası mı verilir?
-Yoksa 1 Kasıma kadarki ücret ve diğer hakları da bilahire ödenmeli midir?

Saygılar,

Alıntı: Yazan Adli Tip Varsayalım, İşveren 1 Ekimde ilgili birimlere toplu feshe ilişkin bildirim yaptı. Sonra bu işçelerden bazılarının iş akdini 10 Ekimde feshetti. "Fesih bildirimleri, işverenin toplu işçi çıkarma isteğini bölge müdürlüğüne bildirmesinden otuz gün sonra hüküm doğurur." hükmü karşısında; sizce... -O işçiler için sadece 100. maddedeki idari para cezası mı verilir? -Yoksa 1 Kasıma kadarki ücret ve diğer hakları da bilahire ödenmeli midir? Saygılar,

29 maddede sözü edilen“hüküm doğurur” ifadesi fesih bildiriminde bulunulmuş olsa da, aradan otuz gün geçmeden iş sözleşmesinin sona ermeyeceğini net bir şekilde ifade ediyor bana kalırsa. Bildirimden itibaren 30 gün geçmeden iş aktinin fesh edilmesi ile ortada geçerli bir feshin olmayacağı açıktır. İdari para cezasının yanı sıra işçinin 1 Kasım a kadar ki ücret ve diğer hakları ödenmelidir. Ama gelin görün ki Yargıtay aşağıdaki kararında da olduğu gibi maddeye aykırılık halinde sadece idari para cezasına hükmedilebileceğini savunmuştur. Fesih tarihi ile feshin hüküm doğuracağı tarih arasındaki işçilik haklarına ilişkin taleplerin istenemeyeceğini görüşündedir. Toplu işten çıkarma kuralını bir bütün halinde görmüştür.

Oysaki işin hukuki boyutu oldukça açıktır "fesih bildirimden otuz gün sonra hüküm doğuracaktır". Bildirimden 30 gün geçmeden yapılan fesih hükümsüz olacağından, işçi hala çalışıyor gibi kabul edileceğinden 30 günlük haklarının hepsini almalıdır. Çünkü Kanun, işçinin bildirimi izleyen otuz gün içinde gerçekleşen haklardan yararlanmasına "hüküm doğurur" diyerek imkan tanımıştır


T.C.

YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

E. 2006/29843

K. 2007/1029

T. 29.1.2007

• İŞ SÖZLEŞMESİNİN FESHİ ( Önceden Kurumlara Bilgi Vermeme ve Sendika İle Görüşmemenin Yaptırımı Feshin Geçersizliği Olarak Öngörülmediği )

• FESHİN GEÇERSİZLİĞİ ( Önceden Kurumlara Bilgi Vermeme ve Sendika İle Görüşmemenin Yaptırımı Feshin Geçersizliği Olarak Öngörülmediği )

• TOPLU İŞTEN ÇIKARMA KURALINA UYMAMA ( İş Sözleşmesinin Feshini Geçersiz Kılmadığı )

4857/m.29,100

ÖZET : Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 29. maddesindeki prosedüre uymamanın, bir başka anlatımla önceden kurumlara bilgi vermeme ve sendika ile görüşmemenin yaptırımı feshin geçersizliği olarak öngörülmüş değildir. Bu maddedeki yükümlülüğe uymamanın yaptırımı olarak aynı yasanın 100. maddesinde yer alan idari para cezası öngörülmüştür. Kısaca toplu işten çıkarma kuralına uymama, iş sözleşmesinin feshini geçersiz kılmaz.

DAVA : Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle belirtmek gerekir ki, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 29. maddesindeki prosedüre uymamanın, bir başka anlatımla önceden kurumlara bilgi vermeme ve sendika ile görüşmemenin yaptırımı feshin geçersizliği olarak öngörülmüş değildir. Bu maddedeki yükümlülüğe uymamanın yaptırımı olarak aynı yasanın 100. maddesinde yer alan idari para cezası öngörülmüştür. Kısaca toplu işten çıkarma kuralına uymama, iş sözleşmesinin feshini geçersiz kılmaz.

SONUÇ : Mahkemece bu gerekçe ile istemin kabul edilmesi hatalı ise de, davalı işveren işletmeden kaynaklanan geçerli nedenle iş sözleşmesini feshettiğini savunmasına ve bu konuda delil sunmasına rağmen, kayıtlara göre yeni işçi alımı yaptığı, fesih işlemi ile çelişen uygulamalara girdiği, feshin son çare olması ilkesine uymadığı anlaşılmakla, sonuç itibari ile doğru olan kararın bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 29.01.2007 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Bu kararla birlikte aşağıdaki karar değerlendirildiğinde Yargıtay' ın olaya bakışı ortadadır.

Yarg.9. HD., 26.01.2004, E.2004/1301, K. 2004/1155
göre "Toplu işçi çıkarma isteğinin en az otuz gün önceden ilgili yer ve kişilere bildirilmesi kuralına uyulmaması, idari para cezasını gerektirmekte, işçiye otuz günlük ücret ödenmesini gerektirmez.

"Davacı … toplu işçi çıkarma kuralına uymaması nedeni ile 30 günlük ücrete karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, …davacının toplu işçi çıkarma kuralına uyulmaması nedeniyle 30 günlük ücret talebi çalışılmadığı gerekçesi ile reddedilmiştir. Mahkemece, çalışılmadığı için toplu işçi çıkarma kuralına uyulmaması nedeniyle ücret alacağının reddedilmesi yerindedir. Zira toplu işten çıkarma kuralına uyulmamasının yaptırımı idari para cezası olarak öngörülmüştür"