T.C.
YARGITAY
HUKUK DAİRESİ 2
Esas No.
2003/1584
Karar No.
2003/3089
Tarihi
06.03.2003
4721-TÜRK MEDENİ KANUNU (MK)/4/174
743-TÜRK KANUNU MEDENİSİ/143/152
BOŞANMA DAVASINDA KUSURSUZ EŞE MADDİ TAZMİNAT VERİLMESİ
ÖZET
MEDENİ KANUNDA EVİN SEÇİMİ, KARI VE ÇOCUKLARIN UYGUN BİÇİMDE GEÇİNDİRİLMESİNİN KOCAYA AİT OLDUĞUNU ÖNGÖRMÜŞTÜR.BU NEDENLE BOŞANMAKLA MEVCUT VE BEKLENEN MENFAATİ HALELDAR OLAN KUSURSUZ EŞ LEHİNE UYGUN BİR MADDİ TAZMİNATA HÜKÜM OLUNMALIDIR.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm yoksulluk nafakası v e maddi tazminat yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
4722 sayılı kanunun 1.maddesi hükmü de dikkate alındığında olaya 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi hükümlerinin uygulanması gerekir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre yoksulluk nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2- Medeni Kanunun 143/1. ( 4721 S. TMK. 174 ) maddesi mevcut ve hatta muntazar (beklenen) bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kabahatsiz karı veya kocanın, kabahatli olan taraftan maddi tazminat isteyebileceğini, 152. maddesi de, evin seçimi, karı ve çocukların uygun biçimde geçindirilmesinin kocaya ait olduğunu öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda kadının hiçbir kusurunun olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu kadın, en az eşinin desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile hakkaniyet ilkesi (MK.Md,4) dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
S O N U Ç : Temyiz edilen kararın 2. bentte yazılı nedenle BOZULMASINA, yoksulluk nafakasına yönelik temyizin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine oybirliği ile karar verildi.