Hırsızlık - Muvazaalı Kira Sözleşmesi - Sanığın Muvazaaya dayanan Mülkiyet İddiası

HERKESE MERHABALAR;
Sanık kendisine ait olan depoyu 1 yıllığına şikayetçiye kiralıyor.Kira sözleşmesinde aylık 100 YTL ödenir diyor.Şikayetçi sadece ilk ay kirası olan 100 YTL' Yİ Makbuz karşılığında sanığa ödüyor.Diğer ay kiralarını ise elden şikayetçiye ödediğini beyan ediyor ancak sanık ödemeyi reddediyor.Sanık kira sözleşmesinin baştan itibaren muvazaalı yapıldığını, kendisine ait fındıkları alacaklıların olası hacizlerinden kurtarmak amacıyla yine kendisine ait depoyu muvazaalı kira sözleşmesi ile şikayetçiye kiralamak suretiyle bu depoya koyduğunu söylüyor.Sanığın tanıkları da bu hususları doğruluyor.Ancak daha sonra sanık depoya koymuş olduğu bu fındıkları kendisinde bulunan anahtarla kapıyı açarak alıp götürüyor.Şikayetçi kağıt üzerinde her ne kadar kiracı ise de depoya ait anahtar kendisinde bulunmuyor ve mahkemeye de ibraz edemiyor.Daha sonra şikayetçi söz konusu fındıkların kendisine ait olduğu iddiası ile sanık hakkında hırsızlık suçunda şikayetçi oluyor.Ancak sanığın tanıkları fındıkların sadece alacaklılardan mal kaçırmak amacıyla bu depoya taşındığını söylyorlar.Şikayetçi ise söz konusu fındıkların kendine ait olduğunu, kira sözleşmesinin halen devam ettiğini söylüyor.Daha sonra sanığın fındıkları sattığı dükkanda zaptedilen fındıklar yediemin olarak şikayetçiye teslim ediliyor.Ancak şikayetçi fındıkları satıyor. Bu durumda sanık hakkında beraat kararı verilebilir mi? Beraat kararı verilir ise yediemin olarak şikayetçiye teslim edilen ve satılan fındık parası ile ilgili ne tür işlem yapılmalı(şikayetçi adli mercilerin izni olmadan fındıkları satmıştır)

Şikayetçi tarafından fındıkların satılmış olmasının tek başına sanığın beraatine yeterli olmadığını düşünüyorum.Mahkeme sanık tarafından dosyaya ibraz edilmiş olan tüm delilleri değerlendirirek kararını vercektir. Bu hususu da değerlendirmesi, özellikle şikayetçinin kötü niyetle davrandığı yönünde kanaate sahip olması yararlı olabilir.
Benim aklıma şu soru geldi. Sanık söz konusu fındıkları nereden temin etmiştir.? Bahçesinde mi yetiştirmiştir.? Yoksa bir başka yerden satın mı almıştır.? Buna dair elde belge (fatura, sevk irsaliyesi, tapu kaydı ve benzeri ) varmı ? Eğer sanığın elinde bu ve benzeri belgeler varsa mahkemeye sunulmalıdır.

Alıntı: Hırsızlık MADDE 141. - (1) Zilyedinin rızası olmadan başkasına ait taşınır bir malı, kendisine veya başkasına bir yarar sağlamak maksadıyla bulunduğu yerden alan kimseye bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası verilir. (2) Ekonomik bir değer taşıyan her türlü enerji de, taşınır mal sayılır.

Şikayetçi hakkında yedieminliği suistimalden dolayı cumhuriyet savcılığına suç duyurusunda bulunabilir.

Alıntı: Muhafaza görevini kötüye kullanma MADDE 289. - (1) Muhafaza edilmek üzere kendisine resmen teslim olunan rehinli veya hacizli veya herhangi bir nedenle elkonulmuş olan mal üzerinde teslim amacı dışında tasarrufta bulunan kişi, üç aydan iki yıla kadar hapis ve üç bin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır. Kişinin bu malın sahibi olması hâlinde, verilecek ceza yarı oranında indirilir. (2) Birinci fıkrada tanımlanan suçun konusunu oluşturan eşyayı kovuşturma başlamadan önce geri veren veya bunun mümkün olmaması hâlinde bedelini ödeyen kişi hakkında verilecek cezaların beşte dördü indirilir. (3) Muhafaza edilmek üzere kendisine resmen teslim olunan rehinli veya hacizli veya herhangi bir nedenle elkonulmuş olan malın dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranması nedeniyle kaybolmasına veya bozulmasına neden olan kişi, adlî para cezası ile cezalandırılır. (4) Bir suça ilişkin soruşturma veya kovuşturma kapsamında elkonulan eşyayı amacı dışında kullanan kimse, bir yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır

Sayın akarsu

1- Suç : Hırsızlık
Sanık aleyhine delil: Kira sözleşmesi
Sanık lehine delil : Tanık beyanları , anahtar, hayatın olağan akışı

Bu kadar delille beraat karar verilmesi bence mümkün ama fındıkların mülkiyetinin kime ait olduğunun belirlenmesi için şikayetçi taraftan delil ibraz ederek kendi mülkiyetini kanıtlaması istenebilir. Öte yandan sanığın suçunun kanıtlanmasını şikayetçiden beklemek yerine resen soruşturmak gerekir ki, sanığın cezalandırılması şikayetçinin keyfine kalmasın. Bu araştırmanın koğuşturma aşamasında C.Savcılığı tarafından yapılması daha verimli olurdu.

Fındıkların mülkiyetinin sanığa ait olduğunu kanıtlaması sanıktan beklenmemeli. Sanık suçsuz olduğunu kanıtlamak zorunda değildir. Sanığın suçlu olduğunu iddia makamı kanıtlamalıdır.

Özetle, hırsızlık suçu için dosyadaki delillerin mahkumiyet kararı verilmesine yeterli olmadığı kanısındayım.

2- Yedieminliği kötüye kullanma : Şikayetçinin fındıkları satması konusunda görüş belirtmeye kendimi bilgi açısından yeterli bulmuyorum. İcra hukukunda deneyimli üyelerin yanıtları daha yararlı olacaktır. Ancak TCK 289.maddenin uygulanmasında SADECE idari para cezası verilebileceğine ilişkin Yargıtay kararları aşağıda sunulmuştur: Ceza kabahat olacağına göre Kabahatler Kanunu'nun 24.maddesi gereğince suç duyurusunda bulunmaya gerek olmadığı, idari para cezasının mahkemece verilebileceği görüşündeyim. Saygılarımla

YARGITAY 4. CEZA DAİRESİ E. 2005/12489 K. 2007/1324 T. 7.2.2007

YEDİEMİNİN HACİZLİ MALI TESLİM ETMEMESİ ( Sanığın Usulüne Uygun Olarak Yapılan Tebligata Rağmen İdareyi Bilgilendirmeden ve Herhangi Bir Mazeret Sunmadan Teslim Etmemesi - Suçun Maddi Öğesinin ve Hukuka Aykırılık Öğesinin Oluştuğu )

• YEDİEMİNLİK GÖREVİNİ İHMAL ( Sanığın Usulüne Uygun Olarak Yapılan Tebligata Rağmen İdareyi Bilgilendirmeden ve Herhangi Bir Mazeret Sunmadan Hacizli Malı Teslim Etmemesi )

5237 sayılı TCY'de "Millete ve Devlete Karşı Suçlar" kapsamında, serbest hareketli bir suç olarak 289. maddesi ile düzenlenen yedieminlik yükümlülüğüne uymama suçu ile korunan hukuki yararın, yedieminlik görevinin yasaya uygun olarak yapılması ve bu suretle kamu hizmetlerinin düzen içinde yürütülmesi olmasına göre, somut olayda teslim amacının, idarece istendiği zaman üzerinde tasarrufta bulunabilecek biçimde hacizli malın korunmasının sağlanması olup yediemin sanığın yöntemince yapılan tebligata karşın, idareyi bilgilendirmeden ve herhangi bir mazeret sunmadan hacizli malı teslim etmeme eyleminde suçun maddi ve hukuka aykırılık öğelerinin oluştuğu gözetilmeden yasal olmayan gerekçeyle hüküm kurulması, .. bozmayı gerektirmiştir.
T.C. YARGITAY 4. CEZA DAİRESİ E. 2003/23057 K. 2005/10053 T. 7.9.2005

• YEDİEMİNLİK YÜKÜMLÜLÜĞÜNE UYMAMA ( Hafif Hapis Veya Hafif Para Cezası Olarak Öngörülen Yaptırımların İdari Para Cezasına Dönüştürüldüğü - Kabahatler Kanunu Gözetilerek Hukuksal Durumun Yeniden Değerlendirilmesi Gereği )

• HAFİF HAPİS VEYA HAFİF PARA CEZASI OLARAK ÖNGÖRÜLEN YAPTIRIMLAR ( İdari Para Cezasına Dönüştürüldüğü/Kabahatler Kanunu Gözetilerek Hukuksal Durumun Yeniden Değerlendirilmesi Gereği - Yedieminlik Yükümlülüğüne Uymamak )

• İDARİ PARA CEZASI ( Yedieminlik Yükümlülüğüne Uymamak - Hafif Hapis Veya Hafif Para Cezası Olarak Öngörülen Yaptırımların İdari Para Cezasına Dönüştürüldüğü )

5237/m. 289

5252/m. 7

5326/m. 24

ÖZET : Sanığın,iddianamede açıklanan, teslim aldığı hacizli malları isteğe rağmen icra dairesine vermeme biçimindeki eylemi, 5237 sayılı TCY'nın 289.maddesi kapsamına alınmış ise de,18.5.2005 gün ve 25819 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5349 sayılı Yasayla değişik 4.11.2004 tarih ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 7.maddesi uyarınca kanunlarda hafif hapis veya hafif para cezası olarak öngörülen yaptırımlar idari para cezasına dönüştürülmüş olması karşısında,sözü edilen yasal düzenlemeler ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 24.maddesi gözetilerek sanığın hukuksal durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekir.
DAVA VE KARAR : Sanığın,iddianamede açıklanan, teslim aldığı hacizli malları isteğe rağmen icra dairesine vermeme biçimindeki eyleminin,hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 4949 sayılı yasanın 93.maddesiyle İ.İ.Y.na eklenen özel nitelikteki 336/a maddesi hükmüne uymakla birlikte 2004 sayılı İİY'da değişiklik yapan 31.5.2005 gün ve 5358 sayılı yasanın 23.maddesi uyarınca İİY'nın 336/a maddesi yürürlükten kaldırılmış ve bu hüküm 1.6.2005 günlü ve 25832 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmakla,İcra ve İflas Yasası uygulamasından doğan yedieminlik yükümlülüğüne uymama suçları 5237 sayılı TCY'nın 289.maddesi kapsamına alınmış ise de,18.5.2005 gün ve 25819 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5349 sayılı Yasayla değişik 4.11.2004 tarih ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 7.maddesi uyarınca kanunlarda hafif hapis veya hafif para cezası olarak öngörülen yaptırımlar idari para cezasına dönüştürülmüş olması karşısında,sözü edilen yasal düzenlemeler ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 24.maddesi gözetilerek sanığın hukuksal durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve katılan Türk Ticaret Bankası A.Ş. vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA,yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 7.9.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

T.C. YARGITAY 4. CEZA DAİRESİ E. 2003/22483 K. 2005/9615 T. 19.7.2005

• YEDİEMİNLİK GÖREVİNİ SUİİSTİMAL ( Hafif Hapis Veya Hafif Para Cezası Olarak Öngörülen Yaptırımların İdari Para Cezasına Dönüştürüldüğü - Kabahatler Kanunu'da Gözetilerek Sanığın Hukuki Durumunun Yeniden Değerlendirilmesi Zorunluluğu )

• HAFİF HAPİS VEYA HAFİF PARA CEZASI ( Öngörülen Yaptırımların İdari Para Cezasına Dönüştürüldüğü/Kabahatler Kanunu'da Gözetilerek Sanığın Hukuki Durumunun Yeniden Değerlendirilmesi Zorunluluğu - Yedieminlik Görevini Suiistimal )

• İDARİ PARA CEZASI ( Yedieminlik Görevini Suiistimal - Hafif Hapis Veya Hafif Para Cezası Olarak Öngörülen Yaptırımların İdari Para Cezasına Dönüştürüldüğü/Kabahatler Kanunu'da Gözetilerek Sanığın Hukuki Durumunun Yeniden Değerlendirilmesi Zorunluluğu )

5237/m. 289

5252/m. 7

5326/m. 24

ÖZET : Sanık, teslim aldığı hacizli malları isteğe rağmen icra dairesine vermemiştir. 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun 'un 7. maddesi uyarınca, kanunlarda hafif hapis veya hafif para cezası olarak öngörülen yaptırımların idari para cezasına dönüştürülmüş olması karşısında ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 24. maddesi gözetilerek, sanığın hukuksal durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu bozmayı gerektirmiştir.
DAVA : Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın, iddianamede açıklanan, teslim aldığı hacizli malı/malları isteğe rağmen icra dairesine vermeme biçimindeki eyleminin, hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 4949 sayılı Yasanın 93. maddesiyle İ.İ.Y.na eklenen özel nitelikteki 336/a maddesi hükmüne uymakla birlikte; 2004 sayılı İİY'da değişiklik yapan 31.5.2005 gün ve 5358 sayılı Yasanın 23. maddesi uyarınca İİY'nın 336/a maddesi yürürlükten kaldırılmış ve bu hüküm 1.6.2005 günlü ve 25832 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmakla, İcra ve İflas Yasası uygulamasından doğan yedieminiik yükümlülüğüne uymama suçlan 5237 sayılı TCY'nın 289. maddesi kapsamına alınmış ise de, 18.5.2005 gün ve 25819 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5349 sayılı Yasayla değişik 4.11.2004 tarih ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 7. maddesi uyarınca kanunlarda hafif hapis veya hafif para cezası olarak öngörülen yaptırımlar idari para cezasına dönüştürülmüş olması karşısında, sözü edilen yasal düzenlemeler ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 24. maddesi gözetilerek sanığın hukuksal durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve sanık M. A.nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19.07.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi,
(Kararlar Kazancı İçtihat Bankasından alıntıdır)