İmar para cezasının şahsiliği

Merhaba sayın meslaktaşlarım,

Müvekkil A bankasından bir ev satın alıyor.Banka da bu evi borcu mahsuben icradan satın almış.Müvekkil evi satın aldıktan sonra evi kapatan ruhsatsız eklentiler yapan komşusunu şikayet ediyor.Ama komşu encümen üyesi.Daha
sonra belediye komşu için işlem yapmayıp müvekkilin evi için tutanak tutup ,
encümen üyesi olan komşunun da imzasının bulunduğu karar ile para cezası
veriliyor.Müvekkil kendisi tarafından yapılmayan ,ilk malik tarafından yapılan
eklentileri yıkıp ruhsata uygun hale getiriyor.Belediyeye başvurup mührün
fekkini talep ediyor.Ancak belediye mührü fek edecemeyeceğini usule uygun
olmadığını yazılı bildiriyor.Öncelikle müvekkilin elinde banka tarafından verilen
imzalı taşınmazın ekpertiz raporu ve resimler var,icra dosyasında kıymet takdir
raporu var.Bu durumda cezaların şahsiliği ilkesi söz konusu olmaz mı? Buna benzer Danaıştay kararı aradım ancak bulamadım.
Mühür fekki talebinin reddi için de idari yargıda dava açabilir miyim?
Saygılar....

Sayın Meslektaşım,
Cezaların şahsiliği ilkesi konusunda kesinlikle haklısınız. Mühü fekki reddi işlemi aleyhine idari yargıya gidilmelidir. Ayrıca encümen üyesi hakkında yapılan şikayet yazılıysa ve alındılı sureti veya evrak kayıt numarası vs. varsa bu açıdan da bld.nin sorumluluğuna gidilmelidir kanaatindeyim. Aşağıdaki içtihat faydalı olabilir.

T.C.
DANIŞTAY
6. DAİRE
E. 2002/6908
K. 2004/3177
T. 20.5.2004
• RUHSAT VE EKLERİNE AYKIRI İMALATTAN DOLAYI KAT MALİKLERİNE PARA CEZASI VERİLEMEMESİ ( Müteahhit Tarafından Çatı Katta ve Bodrum Katta Bağımsız Bölümler Yapılmasında Herhangi Bir Katkısı Bulunmayan Kat Maliklerine Verilen Cezanın İptali Gereği )
• KAT MALİKLERİNİN SORUMLU TUTULAMAMASI ( Müteahhit Tarafından Ruhsata Aykırı Biçimde Çatı Katta ve Bodrum Katta Yapılan Bağımsız Bölümlerden Dolayı - Kat Maliklerine Yönelik Kesilen Para Cezasının İptali Gereği )
3194/m.32,42
ÖZET : Dava, ruhsatsız inşaat nedeniyle kat maliklerinden olan davacıya para cezası verilmesi ve sözkonusu binanın ruhsat ve eklerine aykırı kısımlarının yıkım masraflarının % 20 fazlasıyla kat maliklerinden tahsil edilmesine ilişkin belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmıştır. Müteahhidin ruhsat ve eklerine aykırı olarak çatı katta iki bağımsız daire, bodrum katta yine değişik amaçla kullanılan bölümler yaptığı, kat maliklerinin ruhsat ve eklerine aykırılığın giderilmesi istemiyle davalı belediyeye başvurdukları, söz konusu binanın ruhsat ve eklerine aykırı yapılmasında kat maliklerinden olan davacının herhangi bir katkısı olmadığı ve 3194 sayılı Yasanın 32. ve 42. maddelerinde öngörülen müeyyidenin kat maliklerine yükletilemeyeceği anlaşıldığından dava konusu işlemde hukuka uyarlık yoktur.

İstemin Özeti : Eskişehir İdare Mahkemesinin 12.9.2002 günlü, E:2002/983, K:2002/1295 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi Gonca Temizhan'ın Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Sedat Larlar'ın Düşüncesi : 3194 sayılı Yasanın 42.maddesi uyarınca para cezası verilmesine ilişkin işlem ile yıkımın belediyece yapılması halinde masrafın %20 fazlasıyla tahsil edileceğine ilişkin işlemin iptali yolundaki İdare Mahkemesi kararının bozulması istenilmektedir.

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 9.maddesinde, çözümlenmesi Danıştay'ın İdare ve Vergi Mahkemelerinin görevine girdiği halde, adli ve askeri yargı yerlerine açılmış bulunan davaların görev noktasından reddi halinde, bu husustaki kararların kesinleşmesini izleyen günden itibaren otuz gün içinde görevli mahkemede dava açılabileceği kurala bağlanmış olup, adli yargı yerince verilen görevsizlik kararı üzerine görevli İdare Mahkemesinde müstakil bir dava dilekçesi ile dava açılması gerekmekte iken dosyanın görevli İdare Mahkemesine gönderilmesine ilişkin istemle adli yargı yerine verilmiş dilekçe üzerine davanın devam ettirilmesi mümkün değildir.

Açıklanan durum karşısında, görevli İdare Mahkemesine verilmiş bulunan ve 13.5.2002 gününde kayda geçen dilekçe üzerine davanın 2577 sayılı Yasanın 9.maddesinde öngörülen otuz günlük süre içinde açılıp açılmadığının araştırılmasından sonra süresinde açılmış olduğunun saptanması durumunda işin esası incelenerek bir karar verilmesi gerektiğinden temyize konu İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, ruhsatsız inşaat nedeniyle kat maliklerinden olan davacıya 900.000.000.- TL. para cezası verilmesi ve sözkonusu binanın ruhsat ve eklerine aykırı kısımlarının yıkım masraflarının % 20 fazlasıyla kat maliklerinden tahsil edilmesine ilişkin 3.12.2001 günlü, ... sayılı Gediz belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, uyuşmazlık konusu Gediz ilçesi, Uluoymak, ... ada, ... parsel sayılı taşınmaz üzerinde, kat karşılığı müteahhit tarafından, kat mülkiyetine tabi bağımsız bölümleri bulunan bina yapıldığı, bu bina için davalı belediyece 27.12.1999 tarihli yapı kullanma izin belgesi verildiği, bağımsız bölümlerin sözleşme ile kat maliklerine satıldığı, ancak müteahhidin ruhsat ve eklerine aykırı olarak çatı katta iki bağımsız daire, bodrum katta yine değişik amaçla kullanılan bölümler yaptığı, kat maliklerinin ruhsat ve eklerine aykırılığın giderilmesi istemiyle davalı belediyeye başvurdukları, söz konusu binanın ruhsat ve eklerine aykırı yapılmasında kat maliklerinden olan davacının herhangi bir katkısı olmadığı ve 3194 sayılı Yasanın 32. ve 42. maddelerinde öngörülen müeyyidenin kat maliklerine yükletilemeyeceği anlaşıldığından dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.

SONUÇ : Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu Eskişehir İdare Mahkemesinin 12.9.2002 günlü, E:2002/983, K:2002/1295 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, fazla yatırılan 7.530.000.-lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 20.5.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.