Engellilerin Evden Dışarı Çıkmaması

‘Türkiye’de 8.4 milyon engelli evde hapis’
İstanbul’da bulunan 40 bin görme engellinin ise 38 bini evden dışarı çıkamıyor.

13 Ocak 2011 Perşembe

Altınokta Körler Derneği İstanbul Şube Başkanı Murat Demirok, Türkiye’deki toplam 8.5 milyon engelliden 100 bininin sokağa çıkabildiğini, İstanbul’da bulunan 40 bin görme engellinin ise 38 bininin evden dışarı çıkamadığını söyledi. Demirok, Türkiye’de yaklaşık 8.5 milyon engellinin bulunduğunu, bunun 700 bininin görme engelli olduğunu belirterek, “Engellilerin ancak 100 bini sokağa çıkabiliyor. Yani 8 milyon 400 bin engelli evde hapis. Derneğimizin ise binin üzerinde üyesi bulunuyor” dedi. Engellilerin en büyük sorununun eğitim ve istihdam olduğunu ifade eden Demirok, “Bizi fark edemeyenler, artık etmeliler. Sokağa çıkmak, rahat yürümek istiyoruz. Yaşama hakkımızı geri istiyoruz” diye konuştu.
----------------------------------------------------------
Kaynak:www.haberturk.com
----------------------------------------------------------
Engellilerin dışarı çıkmaması/çıkamaması konusunda eklemek istediğim bir husus var: Engelliler ve/veya ailelelerinin azımsanmayacak kadar bir kısmı utandığı, evet utandığı için dışarı çıkabilecek durumu varken çıkmamayı tercih ediyor. Engelli bir yakınımla ilgilenirken yıllar boyunca bu konuyla ilgili olarak engellilere ve yakınlarına sorular sordum ve toplum içinde yer almaktan çekindikleri, utandıklarını gördüm.

Tekerlekli sandalye ile yakınımı dışarıda dolaştırırken insanların dilenci olduğumuz zannıyla bize para verme girişimlerine de birçok defa şahit oldum. Ayrıca kaçamak ve acıyan bakışlardan engelliler ve aileleri oldukça ciddi biçimde rahatsız olmakta. Bir engelli acınılan bir kişi olmayı asla kabul etmez.

Örnek vermem gerekirse bahsettiğim yakınımın, kendisi yürüyemediği halde hep engeli olmayan bayanlara ilgi duyduğunu ve onlarla konuşmaya çalıştığını farkedip "neden şu tekerlekli sandalyedeki güzel kızla ilgilenmiyorsun ki" diye sorduğumda aldığım yanıt: "Görmüyor musun o engelli" olmuştu. Engelini kesinlikle utanılacak bir şey olarak görmeyen bireyler de var ama bu özgüven kolay sağlanmıyor. Herkesin her an engelli olabileceği fikrini aklımızdan çıkarmadan engeli olan insanlara empatiyle yaklaşmalıyız.

Saygılarımla..

"Her sağlıklı birey engelli adayıdır." deyişini hatırlatarak paylaşımınız için teşekkür ediyorum.

Toplumumuzun bu konuda bilinçsizlikten kaynaklandığını düşündüğüm davranış şekli maalesef ki engelliler ve yakınları için manevi açıdan olumsuzluk doğurmaktadır.

Hem merak edip hem de engelliye ya da yakınına bir şey soramadığından gözlerine baka baka arasında fısıldaşanlar... "Vah vah vah!" bakışıyla baktığını fark etmeyenler... Gözünü kaçıranlar... Sohbet konusu açmaya çalışırken pot üstüne pot kıranlar...

Ama kabul etmek gerekir ki, ben de dahil, çoğu zaman nasıl davranmamız gerektiğini kestiremiyoruz. Bazen hiç bir şey yokmuş gibi davranırken bazen de gereksiz sorularla karşımızdakini çileden çıkarabiliyoruz.

Burada engellilerin ve yakınlarının kendilerine, engellerine ve engellilere bakış açılarını paylaşmak üzere katılımlarının gerekli olduğunu düşünüyorum. Empati kurabilmek için düşünce ve duyguları hakkında fikir sahibi olmalıyız.

Alıntı: Yazan Av. Gülgün Ama kabul etmek gerekir ki, ben de dahil, çoğu zaman nasıl davranmamız gerektiğini kestiremiyoruz. Bazen hiç bir şey yokmuş gibi davranırken bazen de gereksiz sorularla karşımızdakini çileden çıkarabiliyoruz.

Sayın Av. Gülgün;

Eğitim eksikliğinden kaynaklı "iletişim engellerimiz"i ortadan kaldıramadığımız sürece engelli bireylere olan hatalı yaklaşımlarımızın uzun vadede sona erebileceğini sanmıyorum.

Saygılarımla..