Devletin icra ve iflas dairelerini kurmaktaki amacı, vatandaşın alacağını kendi yöntemleriyle almasını önlemek, dolayısıyla da anarşiyi önlemekse o zaman üstlendiği bu işi doğru dürüst yapmalı. Mal beyanında bulunmamadan dolayı ceza kalksın, kimse de medeni ilişkilerinden dolayı hürriyetinden yoksun bırakılmasın. Ama dolandırıcı, kalpazan, ya da borcunu ödeyemeyen iyiniyetli kişiler de ticari hayatta ağır yaptırımlara maruz bırakılsın, kredi çekemesin, ya da borç alamasın. Devlet sosyalliğini gösterip yaşayabileceği kadar maaş versin eğer pozitif ayrımcılık yapıp zayıfı(!) koruyacaksa. Pozitif ayrımcılık abartıldıkça zayıf güçlenir, adaletsiz hukuksuz bir durum ortaya çıkar çünkü. Dolandırıcılıkta artık savcılıklarca hukuki meseledir diye "kovuşturmaya yer olmadığına" diye karar verilmesin. Bir kişinin ya da şirketin aleyhine icra iflas dairelerinde yüzlerce takip dosyası bulunmasına, devlet, yer vermemeli. Eğer böyle olursa dengemiz bozulur. Artık millet senedini çekini avukatlara değil tahsilcilere vermeye başlar ki o zaman tefe hortlar anarşi çıkar. Devlet devletliğini yapsın ki kimse devlet olmaya kalkmasın.