yürüdü yalnız adam,
dedi dalda kurur yaprak,
ayaklarımın altında,
bir gün gelir yutar toprak!...

önce güneşi batmıştı,
vahlandı,dedi hayalim,
kış uykusuna yatmıştı...

olduğu yerde dönerek,
sanki yıldızdan inerek,
vuran hain bir kadındı,
dedi de duyan olmadı,
bir birey sayan olmadı...

kazayla baktı aynaya,
kendisini tanımadı,
dedi görüyorum rüya!...

şakaklarıma kar yağmış,
gelecek aşılmaz dağmış,
bilmediğim başka çağmış,
ne diye direniyorum!...

kapkaranlıktı gecesi,
sayılmıyordu hecesi...
küstü kaderine adam!...

akdevrim.istanbul.