Bir gün ayna elimde kendime bakıyordum.
Güldüğüm zaman nasılım, düşünceli olduğum da, üzgün olduğumda yüz ifademi kontrol ediyorum.

Daha sonra kızgın olduğum bir anı düşünüp aynaya baktım ve korktum resmen; bu ben miyim diye ...

O zaman eşimle kızgın bir şekilde tartıştığımda neden bir sonuca varamadığımızı anlamıştım.

Tartışan Ufuk değildi ki, sanki bir canavardı.Hadi biraz yumuşatayım tazmanya canavarı...

O gün bu gündür, tartıştışırken, yüz ifademi de kontrol etmeye çalışıyorum, hata bazen hey !ben Ufuğum diye hatırlatmalarda bile bulunuyorum.

Sonuç mu; gayet başarılı ve uyum arttırıcı tavsiye ediyorum

En uzlaşmacı saygılarımla...