Her yazı bir emeğin ürünüdür.Onun için emek verip bir şeyler oluşturabilmiş tüm arkadaşları kutlarım.

Hırkalı Kuzu,Sagalassos ve seroquel rumuzlu yazarların öyküleri daha farklı geldi bana.
Öykünün sonu yazarın kaleminin ucundadır ama Kara papaz öyküsündeki papazın hücreden kurtulacağı için duyduğu mutluluk beni hayal kırıklığına uğrattı.Gerçi o hücrede ben olsaydım kuşkusuz o sevinci ben de duyardım ama ne bileyim papazın daha mistik bir tavır takınmasını ister istemez bekliyor insan.

İnsan ve Zindan adlı öyküdeki zindan bekçisi bana Nevzat Çelik'in bir şiirini anımsattı.

"Gözbağsız bakamazlar yüzümüze
Yer bitirir tanınmak korkusu"

Kendimizi ayakkabı sahibinin yerine koyma düşüncesine gelince.... yine