kaldırımlardı beyaz,yorganla örtülmüştü...
gök yüzünden yerlere kelebekler düşmüşdü...
bakmaya doyamadım,
basmaya kıyamadım...
sokak lambalarını,
bir daha sayamadım...

akar gider göz yaşı kaldırımlar ağlıyor,
islanıyor gözlerim,yüreğimi dağlıyor...
kar kaplamış her yeri,
karla bir eriyorum...
kendimi canlı ceset,
şimdiden görüyorum...

duymuyor beni kadın!...

akdevrim.istanbul.