Gündemi fazlaca meşgul ettiğimin farkındayım, sıkılanlardan özür dilerim.

Sayın Aydın eğitim görmeyi bekleselerdi sanatçı diye kimse kalmazdı ortalarda.Aristo ünlü "üç birlik" kuralllarını birdenbire keşfedip oluşturmadı. Oynanan oyunları izleyip kurallarını öyle koydu. Sonraki yazarlar bu kurallara göre yazdılar.

Orhan Kemal de yazarlık eğitimi almadı ama bilge bir
öğreticisi vardı, onu şair olmaktan vaz geçirtip roman yazmaya yönlendiren: Nazım Hikmet.

Sevilen eserlerin sahibi Stephen King yazarlık derslerinin çok gerekli olmadığını söyler. Ama hem kendisi ders almıştır hem de şimdi yazarlık dersleri vermektedir. "Yazma Sanatı" diye de bir kitap yazmıştır.

Okulda polisiye kurgu yapmamız istendiğinde, yaşanmış bir öyküden yararlanmıştım. 1965 yılında Mersin'den Ankara'ya giden bir trende tedavülden kalkmış para torbaları taşınmaktadır. Olayı anlatan arkadaşım sağlık nedeniyle Ankara'ya gitmek zorundadır ama tren polis korumasındadır ve yolcu alınması yasaktır.

Olay bu.. Merkez bankasından para ile ilgili bilgileri aldım ve kurgumu yaptım. (Burada onu anlatacak değilim.) Tren karlara saplanıp yolda kalır. Telsizle yardım istenir. Sorun burada. Kurgumu anlattığım arkadaşım DDY'de çalışan biriydi "dur, ne yapıyorsun? Telsizle haber veremezsin" demez mi?

Sonra açıkladı. Özal dönemine kadar yalnızca polisin kullandığı bir haberleşme aracı. Tren görevlileri manyetolu telefon kullanırlar. Bunun için telefon direği bulup, tırmanmak zorundadırlar.(Kurguda polisleri öldürmüştüm)

Basit gibi görünen bir konu benim tüm kurguyu yeni baştan yapmama neden oldu.

Yazarlık Eğitimi biraz da bu işe yarar.Bunun için editörler var diyebilirsiniz. Eserinizi şöyle bir gözden geçiren editör önemli bir hatanızı gördüğünde tümünü okumaktan vaz geçebilir.