bir ölüme alışmak gibi,geçecek birbirimize olan sevgimiz.insanın tek bir yüzü yoktur ki ya da tek bir geleceği.taştan bir kutuda uyuduğumda,beni acıtan karanlıkda,düşünüp onsuz da olabileceğimi.gecedir,rüzgarın ıslak sesi,gözlrime karanlık dolduğunda ,çağırıp dargınlık meleğini...Ataol Behramoğlu